Toen Toni Arroyo vanochtend wakker werd, zal dit ongetwijfeld met een grote glimlach zijn geweest. Met een schitterende omhaal besliste de Voorhouter gisteren het duel tussen zijn Foreholte en koploper VUC. Dat het bij dit ene doelpunt bleef, was bijzonder te noemen. Beide teams speelden leuk, aanvallend voetbal en creëerden een legio aan kansen.

Het Haagse VUC kwam naar sportpark Elsgeest als koploper. De roemruchte club uit de Hofstad was in vroegere tijden een bespeler van de top van het vaderlandse voetbal. Onder andere de landelijke KNVB-beker en twee titels in de oude Hoofdklasse staan op de palmares van de club die speelt in het zwart-wit.

Tegenwoordig acteert VUC enkele treetjes later en snakken de Hagenaars weer naar vervlogen tijden. Reden voor de club om afgelopen zomer de selectie van een kwaliteitsinjectie te voorzien. Het resultaat mocht er tot afgelopen zondag zijn. De ploeg stond ongeslagen bovenaan met een doelsaldo van achttien voor en twee tegen na vier wedstrijden.

Hoe anders is het verhaal voor Foreholte. Met vier punten stonden ze roemloos op de achtste plaats. Vorige week was coach Marcel IJzendoorn des duivels over de instelling van zijn ploeg bij BMT. Hij eiste eerherstel tegen VUC.

Trots

Foreholte speelt met een ploeg bestaande uit voetballers uit de eigen jeugd. De kern van het huidige eerste team speelt als sinds de C-jeugd met elkaar. Iets waar de club trots op is. Het was daarom ook niet verwonderlijk dat er een leuke gemoedelijke sfeer hing op sportpark Elsgeest. Een sfeer die het vlaggenschip van Voorhouts trots wel kon behagen.

Dat Foreholte niet onder de indruk was van de koploper liet het vanaf minuut één zien. Vanaf de aftrap ging men vol in de aanval en werd bij balbezit hoog druk gezet op de tegenstander. Het eerste kwartier stond bij wijze van alleen keeper Niels van Schie niet op de helft van VUC. Kansen vielen er echter weinig te noteren. Na het eerste kwartier drongen de Hagenaren meer aan en profiteerden ze bijna vanuit dode spelmomenten en fouten in de opbouw van Foreholte. Gelukkig kwam het voor de verder goed spelende gastheren niet zo ver.

Het laatste kwartier was weer voor de mannen in het rood-witte tricot. De zeer goed spelende Rik Grondel was continue dreigend via voorzetten en passeerbewegingen. Met het krijt aan zijn schoenen was hij een plaag voor de VUC-verdediging. Tot een doelpunt kwam het niet. Met de brilstand in de rust deed vooral Foreholte zichzelf tekort.

Schitterend

VUC had de rust goed benut en begon sterk aan het tweede bedrijf. Foreholte werd de eerste tien minuten teruggedrongen en moest zelfs één keer de bal van de lijn halen. Uiteindelijk zou de thuisploeg zelf op voorsprong komen. Dat gebeurde op schitterende wijze.

Nadat VUC de eerste drie corners nog over de achterlijn had gewerkt, was het bij de vierde raak. In eerste instantie werd het speeltuig nog uit de doelmond gekopt. De daaropvolgende voorzet kwam bij de in de lucht hangende Toni Arroyo uit. Hij zette precies op tijd zijn omhaal in en op ongeveer 12 meter van het doel schoot hij de bal in de verre hoek. De goed keepende Rudy Lakwijk van VUC was kansloos: 1-0

VUC leek ook even verward en het volgende kwartier gebeurde er weinig in beide doelgebieden. Het was een enorm grote kans die door Rik Grondel jammerlijk werd gemist, waardoor er weer leven in het duel kwam. VUC leek wakker te worden en drong Foreholte ver terug op eigen helft.

De laatste tien minuten was het puur overleven voor de Voorhouters. Door het continu druk zetten was de vermoeidheid in de ploeg geslopen. Met kunst- en vliegwerk werd de overwinning binnengehaald. Onder andere een niet-gegeven strafschop, een bal die door rechtsback Tim Vincenten bijna in eigen doel werd geschoten en het snoeihard wegrammen van ballen zorgde ervoor dat VUC niet tot scoren kwam. Hierdoor kon Foreholte na afloop de felicitaties in ontvangst nemen. Met Toni Arroyo als stralend middelpunt.

Tekst: Matthijs Snepvangers

Foto: Jeannette Dijkstra