,,Hou toch op”, begon Kees Zethof zijn (telefonische) analyse over SDO – SJC (4-0). Daarmee leek de Noordwijker op een kansloze voetbalmiddag te doelen, zoals de uitslag doet vermoeden. ,,Nee, integendeel zelfs. Dit was een gelijkwaardige wedstrijd. Op kleine details gingen we lek.”
,,De eerste helft werden zij 0,0 keer gevaarlijk”, vertelt Zethof. ,,Tot de 43e minuut en zij een corner kregen die via een been en een knie in de scrimmage werd binnengeschoten. Twee minuten later speelde Tom van Ruiten de bal terug op de keeper, maar zag hij een aanvaller over het hoofd.”
Tot overmaat van ramp ging Tom van Ruiten vlak na de rust op identieke wijze opnieuw in de fout. De 3-0 achterstand werd daarmee een feit. ,,Maar eigenlijk stonden we met 2-1 voor, want eigenlijk hebben we er twee zelf gemaakt”, deed Zethof de cadeautjes van Van Ruiten met een grapje af.
2-0 of 4-0 maakt niet uit
SJC speelde in het tweede bedrijf vol op de aanval, kreeg ook kansen, maar wist niet te scoren. SDO deed dat nog wel een keer en won voor de tweede keer dit seizoen met 4-0 van SJC. ,,Alles wat bij hun goed viel, lukte bij ons niet. Uiteindelijk maakt het mij niet uit of we met 2-0 of 4-0 verliezen. De nederlaag in de heenwedstrijd was gebaseerd op het feit dat we de kansen niet maakten. Nu kregen we minder kansen, maar gaven we ook minder weg. Tot die scrimmage en die twee terugspeelballen, die uiteindelijk cruciaal zijn.”
,,Vergis je niet in de kwaliteiten van SDO”, vervolgt Zethof. ,,Als trainer ben je altijd op zoek naar plekken waar je ze pijn kunt doen. Die hadden ze niet. De snelheid van de backs stond ongeveer gelijk aan de snelheid van onze vleugelaanvallers. En hun aanvallende middenvelder was geniaal, één van de beste spelers van de afdeling. Als ik naar mijn eigen ploeg kijk, vind ik dat we meer initiatief hadden moeten nemen. We hadden meer kunnen brengen.”
Foto: Johanna Wever