Zaterdagmiddag was op de Krom de slotwedstrijd van het seizoen voor Katwijk. Het kampioensduel zonder kampioenen was tevens de laatste voor Atam Koroglu. De goedlachse doelman met Armeense roots maakte in zes seizoenen veel mee bij de Katwijkers: twee titels en een degradatie. Het derde kampioenschap kwam er dus niet, al lag dat tegen HHC (0-1) niet aan Koroglu die bij vlagen zijn ploeg nog op de been hield.

Wie na de wedstrijd Koroglu wilde spreken moest over het nodige geduld beschikken. De één na de andere Katwijk-speler verliet de kleedkamer, om vervolgens met licht gebogen hoofd richting de businessruimte te glippen. Van Koroglu echter geen spoor. Totdat Kevin Sterling een audiëntie regelde in de kleedkamer.

Daar troffen we een fris gedouchte en aangeklede Koroglu aan, die zorgvuldig de kleedkamer stond aan te vegen. ,,Als ik de laatste in de kleedkamer ben, doe ik dit wel vaker. Weet je: de materiaalmannen zijn hier ook vrijwillig bezig. Dan vind ik het wel zo netjes om het schoon achter te laten. Dat hoort er ook bij, en zo zit ik in elkaar.”

                        Onder druk van Rob van der Leij van HHC schiet Koroglu een bal weg

Vorige week in aanloop naar het allesbeslissende duel was Koroglu nog positief gestemd. ,,We moeten het nu alleen nog afmaken. Een mooier einde kan ik mij niet bedenken…”, zei hij toen. Nu, na de wedstrijd, overheerst berusting. ,,Excelsior Maassluis heeft 23 keer achter elkaar niet verloren. Dan kunnen wij wel bij de pakken neer gaan zitten, maar dan is het duidelijk. Zij zijn verdiend kampioen geworden”, klinkt het realistisch.

Voor Koroglu zit het er nu dus op. Na het laatste fluitsignaal schoot het wel even door zijn hoofd. Geen titel. En: dit was het dan. ,,Ik kwam binnen met Hardenberg en ga weg met Hardenberg. Ja, het is een cliché, maar de cirkel is rond. En het is ook wel mooi geweest, al had ik het graag anders gezien.”

Dat Katwijk niet met hem verder wilde, had hem wel pijn gedaan: ,,Het steekt niet meer. Zo gaat het in het voetbal. Je komt en je gaat. Ik had het me alleen wel iets anders voorgesteld, had voor mezelf de dingen iets anders gepland. Er had meer ingezeten, ook voor mijzelf. Blijkbaar dacht Katwijk daar anders over.”

Scanderen
Desalniettemin overheersen de positieve gevoelens bij de club. Zoals het ook hoort na zoveel seizoenen met zoveel hoogtepunten. ,,Als je ziet hoe de supporters voor me aan het klappen waren en na het laatste fluitsignaal mijn naam scandeerden. Dat doet wel wat hoor. Ik kreeg er kippenvel van.”

,,En wat ik het mooiste vind: ik heb een keepersshirt ontworpen met dat kruis. Dat de jeugd daar nu in speelt, dat is wel iets waar ik trots op ben. Het kruis staat onder andere voor mijn geloof. Ik laat dus wel wat achter, dat is leuk.”

                          Hier goed te zien: het zelf ontworpen shirt met kruis van Atam Koroglu

Terug naar de wedstrijd. Koroglu hield na de vroege 0-1 zijn ploeg op de been met een fenomenale redding. Daarna had hij een rustige middag. ,,Ja, dat was wel lekker om de bal er zo uit te zweven. En bij die goal dacht ik: ‘ik pak hem nog’. Alles was goed in principe. Ik duwde de bal naar buiten toe, met genoeg vaart. Vervolgens stond er iemand vrij die ‘m zo in kon schieten. Toen was ik wel even pissig op mijn verdediging.”

Daarna is er weer de berusting. ,,We hebben vandaag de titel niet verspeeld. Dat hebben we eerder gedaan door punten te laten liggen. We hadden het al moeten beslissen. Een seizoen in de Topklasse is gewoon lastig, maar dat is ook het leuke van deze competitie.”

Mooie prestatie
Dan komt Donny van Ooijen binnen, op zoek naar Koroglu. Juist op het moment dat de goalie weer even stil stond bij de ongeslagen reeks van Maassluis. ,,Ja het is een mooie prestatie, maar wij zijn wel sukkels. En ik zeg sukkels, omdat dit gesprek opgenomen wordt”, lacht de vleugelaanvaller, die zich vervolgens tot Koroglu richt. ,,Ze wachten boven op je Atam: kan ik zeggen dat je er zo aankomt?”

Iedereen moest na afloop wachten op Atam, maar de persoon verantwoordelijk voor een schone kleedkamer was voor het eten thuis.

Foto boven: Orange Pictures
Foto’s in artikel: Aad de Winter/Bobkat.nl