Een voetballer van zijn leeftijd zou zich eigenlijk druk horen te maken over een gemiste kans en of SJC nou wel of geen kanshebber voor de titel is. In plaats daarvan vreest Dandy Steenvoorden, 24 jaar oud pas, zijn passie nooit meer te kunnen beoefenen. Komende dinsdag moet een bezoek aan een kniespecialist in Woerden duidelijkheid verschaffen. ,,Ik durf er niets over te zeggen, hou met alles rekening.”

Rustig en beschouwend vertelt Steenvoorden zijn verhaal. Regelmatig klinkt er echter flinke emotie door in zijn woorden. ,,Ik kan er geen afstand van nemen, vind het verschrikkelijk”, vertelt hij over zijn nieuwe blessureleed. Extra pijnlijk is dat de pijlsnelle aanvaller al zo veel voor zijn kiezen heeft gehad. Driemaal een gebroken middenvoetsbeentje en een meniscusoperatie, vertelt hij. ,,In de A1, toen ik terugkwam van Haarlem, heb ik een heel seizoen gespeeld. Maar daarna heb ik geen jaar meer helemaal volgemaakt.”

Dit seizoen leek de focus eindelijk weer op het sportieve te liggen. Steenvoorden verkeerde de eerste seizoenshelft in grootse vorm en scoorde aan de lopende band. ,,Op je 24 of 25e ben je als voetballer doorgaans in de bloei van je carrière. Ik voelde mij gigantisch sterk.”

Noodlot

Begin december sloeg tegen Nieuwerkerk echter het noodlot toe. Na een halfuurtje spelen voelde Steenvoorden opeens een stekende pijn in zijn knie. Na vier of vijf dagen flink last te hebben gehad, trok de pijn weg. Opgelucht haalde Steenvoorden adem. Tot zijn genoegen verliep in de winterstop het trainingskamp in Albufeira naar wens. Eenmaal terug in Nederland bleek Steenvoorden te vroeg te hebben gejuicht. Tijdens een training speelden de klachten weer op.

Inmiddels is duidelijk geworden dat er flinke kraakbeenschade is. Het Diac-ziekenhuis in Leiden denkt de klachten operatief weg te kunnen nemen door gaatjes in zijn knie te boren. In Steenvoordens kennissenkring werd echter negatief gereageerd op die beoogde behandelwijze. ,,Volgens mijn schoonvader, fysiotherapeut van beroep, zijn de ontwikkelingen veel verder. Komende dinsdag krijg ik een second opinion in Woerden. Op dit moment kan ik er nog niet veel over zeggen, alleen dat ik overal rekening mee houd.”

,,Vorige maand heb ik nog een wedstrijd meegespeeld tegen PFC en dat ging goed”, vervolgt Steenvoorden. ,,Maar de week erna tegen Alphense Boys ging zelfs warmlopen voor geen meter. Toen kwam wel het besef dat voetballen straks misschien niet meer mogelijk is.”

Wat als?

Steenvoorden: ,,Natuurlijk heb ik mij ook afgevraagd waar ik had gestaan zonder al die blessures. Maar op dit moment ben ik heel blij met SJC. Het is me al heel veel waard om gewoon zondagmiddag op het hoofdveld te kunnen spelen. Ik zou niets liever doen dan dat.”

Steenvoorden speelde twee jaar in de jeugdopleiding van Haarlem. ,,Het eerste jaar was een succes”, zegt hij. ,,We draaiden goed, ik werd gedeeld topscorer en we hadden een leuk team. Het tweede seizoen was het team minder en de sfeer ook.” Steenvoorden werd geteisterd door een gebroken middenvoetsbeentje. ,,Ik heb nog wel bij Haarlem gerevalideerd. Hoewel ik uiteindelijk ook weg moest, had ik voor mezelf al besloten weg te gaan.”

Bij Haarlem kwam Steenvoorden terecht in een wereld die de zijne niet was. ,,Ik moest wennen aan die stadse jongens, die praatjesmakers waren nieuw voor mij. Zelf was ik totaal niet zo.”

Wat dat betreft gedijt Steenvoorden beter aan de Lageweg. ,,Bij SJC willen ze graag strijd zien en hebben ze niks op met egotrippers. Natuurlijk is goed voetbal ook belangrijk, maar onze hoofdsponsor kan ook erg genieten van strijd.” Wat dat laatste betreft zit het dit seizoen wel snor. ,,Het is een echt collectief. We zijn één groep, ongeacht wie er in staat.”

De eensgezindheid wordt versterkt door de vele Noordwijkse jongens die in de hoofdmacht spelen. Het is gevolg van een geslaagde opstand van een groep clubjongens vorig jaar. Steenvoorden: ,,We waren er klaar mee dat er geen SJC’ers in het eerste speelden en dat er steeds jongens om het halen gehaald werden. Ik moet zeggen dat Laurens (Mouter) er dit seizoen aardig gehoor aan geeft.”

Titel

Tegen de verwachting in doet SJC bovenin mee. ,,Dat is een troost. De jongens kunnen het ook zonder mij”, zegt Steenvoorden, die gelooft in een titel. De achterstand op Nieuwerkerk bedraagt vier punten. ,,Het zou een bonus zijn, maar we moeten er altijd voor gaan. Drie jaar geleden, toen we ons eventjes kampioen waanden, zei iedereen ook dat RKAVV een betere ploeg had. We hebben van Nieuwerkerk en Magreb (nummer twee, red.) gewonnen en krijgen ze beide nog een keer, dus er is van alles mogelijk.”

De belangrijkste wedstrijd voor Steenvoorden staat echter dinsdag op het programma. Slecht nieuws kan ook gevolgen hebben voor zijn dagelijkse leefritme. ,,Ik ben met mijn hele leven op een punt beland, waarbij ik me afvraag wat ik moet gaan doen. Voor mijn werk is het ook afwachten wat er volgende week gebeurt. Misschien krijg ik een zware operatie en misschien wel een lichte.”

Foto: Johanna Wever