Vroeger waren ze onafscheidelijk, overal doken Rick en Ron Witteman (26) samen op. Tegenwoordig leiden de tweelingbroers meer hun eigen levens, maar hun passie brengt ze nog regelmatig samen. Al meer dan twee decennia spelen de broers in dezelfde teams bij Van Nispen, waarvan de laatste jaren in de hoofdmacht.

Een doorsnee trainingsavond in De Zilk. Langzaam druppelt de selectie binnen voor een oefensessie. In het clubgebouw doen Rick en Ron Witteman rustig hun verhaal. Ze hebben alle tijd. Het toeval wil, of misschien ook niet, dat beiden geblesseerd zijn. Ron heeft een spiertje verrekt in zijn lies, maar kan in principe komende zondag tegen Den Hoorn weer spelen. Voor Rick is het seizoen met een scheurtje in zijn bovenbeen reeds ten einde.

De vraag wie er het meeste talent heeft, hebben ze al ontelbare keren voor hun kiezen gehad. ,,Het ligt eraan waar je naar kijkt”, vertelt Rick (zie foto). ,,Als je kijkt naar wie er harder kan lopen en voorin beter is, dan is dat Ron. Maar als je kijkt naar het verdedigende aspect, ben ik beter.” De twee kennen overigens hun tekortkomingen. Ron erkent een beetje lui te zijn. ,,Daarbij zijn we allebei vooral hardlopers, die het niet van onze techniek moeten hebben.”

Bijzonder is dat de tweelingbroers al hun gehele leven in dezelfde teams spelen. Rick: ,,We zijn begonnen toen we vijf waren. Vervolgens hebben we altijd de hoogste jeugdteams doorlopen. Na één jaar in het tweede, waarin we met een heel jeugdig team kampioen werden, spelen we nu alweer een tijdje in het eerste.”

Ron: ,,Vroeger waren we dag en nacht op straat met een bal bezig. Nu is dat minder.”

Rick: ,,We zijn wel eens gevraagd door andere clubs. Allebei door Hillegom en ik ook nog door Noordwijk, FC Lisse en VVSB. Maar we hebben daar nooit interesse in gehad. Van Nispen is ons dingetje. Het is een leuke en gezellige club en we hebben het altijd prima gehad hier.”

,,De gezelligheid is hoog,” vervolgt Ron. ,,Het is hier ons kent ons, maar er moet ook wel gepresteerd worden. Dat vind ik belangrijk. Ik wil met plezier mijn hobby kunnen uitoefenen en er niet allemaal dingen voor hoeven laten. Natuurlijk houd ik er rekening mee, maar ik wil wel gewoon mijn biertje en sigaretje na afloop kunnen doen. Het is voor mij ook een uitlaatklep.”

Rick (lachend): ,,Soms is het hier wel eens te gezellig, maar uiteindelijk gaat de prestatie boven de gezelligheid. Als we verloren hebben is het even een kutsfeer. Daarna ga je de  kantine in om een bakkie te doen, krijg je even wat dingen te horen en is het dan meestal weer goed.”

Ron vervolgt: ,,Op Ralf Pompe na speelt van onze vaste vriendengroep niemand in het eerste. Maar iedereen is wel ergens leider of speler. Het mooie is dat je die gasten dus buiten, maar ook binnen de club ziet. Dat schept een band.”

Derde klasse

Van Nispen promoveerde afgelopen seizoen naar de derde klasse. Een niveau hoger houden de prestaties niet over. Volgens de broers Witteman komt dat vanwege een gebrek aan cohesie binnen het team.

Ron: ,,Er zijn veel ego’s binnen het team. Iedereen heeft zijn eigen idee over hoe we moeten voetballen. Vroeger moest je als jonkie gewoon je mond houden. Het is best een moeilijke groep.”

,,Het zijn allemaal jonge ventjes, die pas net komen kijken,” vult Rick aan. Het is pas hun tweede seizoen. Na Samir Krupic zijn mijn broer en ik de oudste. En dat tel ik Ralf Pompe niet mee, maar die is al het hele seizoen geblesseerd. Buiten het veld zijn we wel een echte groep.”

Ron: ,,We hebben goede voetballers, maar het komt er niet altijd uit. Daarnaast is de klik met de trainer dit jaar minder. De echte wil om te vechten ontbreekt daardoor soms en er worden foute keuzes gemaakt.”

Rick: ,,We hadden in de topzes kunnen staan. Alleen uit bij DOSR hadden we niets te vertellen. Verder doen we voor niemand onder. Lisse, dat bovenaan staat, vond ons de beste ploeg waar tegen ze gespeeld hadden. En MMO en Stompwijk ’92 zeiden dat ook.”

,,Het is belangrijk dat we uit die vierde klasse blijven,” vervolgt Ron. Wedstrijden tegen FC Rijnland en GOL Sport, dat was echt helemaal niets. Nu hebben we veel mooie derby’s.”

Berucht en beroemd

De broers komen uit een echte voetbalfamilie. Hun moeder voetbalde ook bij Van Nispen. Vader Aad geldt als een echt clubicoon. Hij geniet onder meer bekendheid van zijn radioverslag bij Bollenstreek Omroep en is veel in touw met Van Nispen. ,,Hij is berucht en beroemd”, lacht Rick. ,,Al draaft hij soms een beetje door. Hij is natuurlijk dagelijks bij Van Nispen. Dat is soms irritant, maar hij bedoelt het goed.”

Zelf hebben de broers niet meer zo intensief contact als vroeger. Rick: ,,Vroeger waren we vier handen op één buik. Nu hebben we allebei een ander leven. We zijn een beetje uit elkaar gegroeid.”

Ron: ,,Nog steeds voelen we elkaar goed aan en weten we wat we aan elkaar hebben. Maar waar we eerst altijd samen waren, is dat nu minder geworden.”

Rick: ,,We hebben een gezamenlijke vriendengroep, maar ook allebei nog een andere. Ron gaat vaak naar hardstylefeesten. Daar heb ik bijvoorbeeld niets mee. Ik ga liever naar kleine kroegjes.”

Foto: website Van Nispen