Kort na de winnende 2-1 in de bekerfinale tussen Noordwijk en DHC, toen de naam van de doelpuntenmaker over het hoofdveld van sportpark Zegersloot schalde, vroegen zelfs een aantal Noordwijk-supporters zich af welke speler hun club zojuist opnieuw aan de leiding had gebracht. Sam Tas? Inderdaad, Samuel Tas. Op het voetbalveld door zijn ploeggenoten kortweg met Sam aangesproken.

De 20-jarige Tas, die vorige zomer de overstap van ASC naar Sportpark Duinwetering maakte, keek door langdurig blessureleed in zijn eerste jaar in de badplaats lange tijd vanaf de zijlijn toe. Op Zegersloot beleefde de aanvaller echter zijn finest hour.

Nadat Tas Denzel James na ruim 70 minuten had afgelost, belandde een afgemeten voorzet van Lars Warmenhoven met nog tien minuten te gaan op het hoofd van de invaller, die vervolgens de winnende 2-1 liet aantekenen. Een doelpunt uit het boekje.

,,Daarom is het des te mooier dat ik vandaag revanche heb kunnen nemen.”

Tas zelf begreep dat zijn naam bij het publiek niet direct een belletje deed rinkelen. ,,Begrijpelijk want in mijn eerste seizoen bij Noordwijk heb ik door mijn knieblessure alleen in het tweede elftal gespeeld. Dan sta je nu niet direct in de belangstelling van het grote publiek. Bovendien heeft de kniebandblessure aan mijn rechterknie het afgelopen seizoen voor mij roet in het eten gegooid. Van mijn eerste jaar bij Noordwijk had ik me vooraf dus wel iets meer voorgesteld. In totaal ben ik zo’n drie maanden uit de roulatie geweest, waarna er nog een blessure aan mijn enkel achteraankwam,” blikt de aanvaller terug op zijn entree aan de Duinwetering.

Een trotse Sam Tas op weg naar de prijsuitreiking

,,Daarom is het des te mooier dat ik vandaag revanche heb kunnen nemen. Niet op iets of iemand in het bijzonder, maar meer op het gevoel dat ik door die blessure heb overgehouden aan mijn eerste jaar bij Noordwijk. Dat ik de bekerfinale samen met veel spelers waar ik wekelijks samen mee speel heb meegemaakt, maakt het ook nog eens nog mooier. Nee, het seizoen maakt die winnende goal niet helemaal goed voor me. Maar het is wel een lekkere opsteker waarmee ik mezelf in ieder geval een beetje op de voetbalkaart heb gezet.”

Geen probeersel
Begonnen aan de Kempenaerstraat bij ASC, dat op een steenworp van zijn ouderlijk huis lag, belandde Tas vervolgens gedurende vier seizoenen in de UVS-jeugd. Een stage richting het Rotterdamse Excelsior liep vervolgens op niets uit, waarna Tas op het oude nest terugkeerde. ,,Leuk om daar terug te keren, maar de Derde klasse was niet echt het niveau dat ik ambieerde. Daarom heb ik voor Noordwijk gekozen. Kijken hoever ik kan komen. Uiteindelijk maakte ik tegen DHC, weliswaar als invaller mijn debuut, maar de nasmaak is zoet. Daarbij zie ik Noordwijk zeker niet als zomaar een probeersel. Mijn doelpunt moet het begin zijn van meer. Hopelijk is het niet mijn laatste doelpunt in het eerste elftal geweest.”

Foto: Ron van der Linden