Een Nederlandse Spanjaard kan Emiel Wendt (22) eigenlijk ook wel genoemd worden. Al zijn hele leven vaste vakantieganger van het land, lijkt op een Spanjaard, spreekt de taal vloeiend, houdt van de muziek en hij heeft stagegelopen in het Spaanstalige land Cuba. Maar hoe je het ook wendt of keert, hij woont al zijn hele leven in Noordwijk en speelt al jaren bij de gelijknamige club op de Duinwetering waar de familie Wendt inmiddels goed vertegenwoordigd is bij de selectie. Broertje Axel speelt ook in de selectie en vader Andries stond afgelopen weken voor de groep als interim-trainer bij V.V. Noordwijk.

Daarnaast is Emiel bezig met zijn scriptie voor de studie waterbouwkunde aan de TU Delft. Dit doet hij bij de Vries & van der Wiel in Amsterdam; een bedrijf dat gespecialiseerd is in kustverdediging. Ook is de lange aanvaller al bijna drie jaar erg gelukkig in de liefde (en dat mag/zal iedereen weten).

Hola Emiel, como estas? Wat heb jij met Spanje?
,,Veel! Het is eigenlijk begonnen met m’n opa en oma die een appartementje hebben in Spanje. Mijn moeder ging daar vroeger dus ook altijd al heen. Nu gaan we zeker één per jaar met ons gezin en ook andere familieleden maken gebruik van het appartement, zoals m’n neef Timo Ruigrok van SJC. Oma geniet nog zeker drie maanden per jaar daar. Toch iets lekkerder dan de winters in Nederland.”

En je spreekt nu vloeiend Spaans na je avontuur in Cuba?
,,Klopt, maar dat sprak ik dus daarvoor al van alle vakanties in Spanje. Mijn stage in Cuba was daardoor dus extra leuk. Ik was daar van augustus tot oktober 2016 met studiegenoten waar we voor een hotel de kustverdediging ontwikkelden. Als er iets geregeld moest worden, werd ik natuurlijk op pad gestuurd. Voor een auto, een slaapplek en zelfs als het toiletpapier op was, kon ik dat gaan regelen.”

Klinkt goed!
,,Ja, het was top. Het is zoveel leuker als je de taal spreekt. Ook houd ik van de muziek en de tapas. Dansen zoals ze daar kunnen, kan ik daarentegen niet. Ik ga het ook niet proberen, want het ziet er niet uit.”

Dat je Spaans spreekt vonden je medespelers op trainingskamp in Torremolinos ook erg handig i.v.m. de vrouwtjes heb ik begrepen?
,,Haha vooral ‘quiero bailar contigo’ was erg populair. Dat betekent ‘Ik wil met je dansen’, dus dat probeerden ze natuurlijk als ze een mooie vrouw zagen. Verder vroegen ze aan mij dan zinnen en dat gingen ze dan nadoen in de club. Lukte voor geen meter, maar was wel grappig.”

Je wordt nu zelfs Pablo (Emilio Escobar) genoemd.
,,Dat komt voornamelijk door de serie Narcos. En natuurlijk ook door mijn Cubaanse avontuur vorig jaar. Toen ik net terug was uit Cuba werd die serie populair, dus vandaar. Vooral Denzel (James red.) roept weleens Pablooo Emiliooo. Verder zit ik niet in die handel hoor.”

Ben jij niet in het verkeerde land geboren? Ik hoorde dat je ook van grote billen houdt?
,,Tja, ja zou je kunnen zeggen. Het is een supermooi land en de aantrekkingskracht is groot. Mijn ouders hebben er een paar jaar geleden zelfs over gedacht om te emigreren. Maar toen gingen wij net naar de middelbare school, dus dat was niet een handig moment.

En grote billen ja, die hebben ze in Spanje ook. Maar vooral mijn vriendin heeft een hele mooie bilpartij, dus dat kan ik zeker niet ontkennen.”

Men schijnt jullie nogal klef te vinden mede door de berichtjes op social media. Zie je dat zelf ook?
(begint te lachen) ,,Dat snap ik wel hoor. We vinden elkaar gewoon erg leuk en hebben het gezellig samen. We doen veel leuke dingen en daar maken we dan ook foto’s van. En ja, soms zetten we expres die hashtag #woestaantrekkelijk erbij. We zijn allebei best actief op social media, dus misschien dat het daardoor meer opvalt.”

Voor je selfies ben je meer van de duckface hè?
,,Haha ik maak wel veel selfies ja. Vooral Jim (van der Krogt red.) hoor ik daarover. Ik trek vooral op Snapchat altijd wel gekke bekken, het hoeft allemaal niet zo serieus. Ook ingezoomde foto’s van random mensen zijn populair. Denzel, Guy (Smith red.) en Dida (Diederick Hoogerwaard red.) doen dat regelmatig. Dan zitten ze in het openbaar vervoer en als iemand dan bijvoorbeeld zijn hand naar zijn mond brengt wordt dat flink ingezoomd met een gekke zelfverzonnen tekst erbij. Dat soort dingen, voetbalhumor ofzo.”

Je stopwoordje is VO, waar komt dat vandaan?
,,Oh ja dat roep ik vaak. Het heeft te maken met het studentenleven. Ik ben natuurlijk student, maar heb niet echt een studentenleven. Het is eigenlijk een sarcastische opmerking naar de corpsballetjes. Met zo’n kakstemmetje: ‘Hey kerel, VO’. Als ik wegga, als ik iemand begroet, of gewoon als ik er zin in heb, zeg ik VO.”

Ik hoorde dat je voor de wedstrijd je voetbalspullen altijd in dezelfde volgorde aantrekt, gaat het anders mis?
,,Haha hoe weet je dat? Dat weet bijna niemand. Ik doe inderdaad altijd eerst links en rechts mijn scheenbeschermers aan, dan linkersok en linkerschoen en dan rechtersok en rechterschoen. Het zit gewoon tussen m’n oren natuurlijk, maar als het niet in die volgorde gaat, trek ik ze opnieuw aan.”

Ook heb je samen met Guy Smith een speciale begroeting. Je bent er nu goed in, maar hebt daar wel even op moeten oefenen hoorde ik? Hoe ziet dat eruit?
,,Het is een uitgebreide box. (Emiel doet voor): Eerst een box, dan een slide naar achter, klopje op de borst en een soort van kusje op je vingers de lucht in. Het heeft inderdaad even geduurd voor ik ‘m doorhad en als het dan fout ging moest het weer helemaal opnieuw. Guy en ik zitten naast elkaar in de kleedkamer, dus hebben vaak genoeg kunnen oefenen. Nu gaat het top.”

Bij Noordwijk meten jullie het gehele seizoen de statistieken qua loopvermogen en duelkracht. Dat levert vast ook onderlinge strijd op?
,,Iedereen heeft op de dinsdagtraining en zaterdag tijdens de wedstrijd een ‘eitje’ op hun rug waarmee de playerload word gemeten; qua lopen, sprinten en duelkracht. Daarin doen we onderling ook wedstrijdjes, vooral Bryan (Brocker red.), Dida en ik. Je hoort dan weleens kreten als ‘omschakelen, denk om de meters’, of dan zie je bij een vrije trap aan de andere van het veld Brocker er ineens heen sprinten voor z’n meters. Op mijn positie loop ik natuurlijk veel, dus ik maak meestal wel veel meters. Onze wandelkoning daarentegen is eigenlijk altijd Marios Lomis, haha. Zo houden we elkaar scherp.”

Je schijnt met je mooie, technische acties weleens over je eigen voeten te struikelen door je schoenmaat die toch wel de naam boot mag dragen?
,,Hahaha dat was pas nog, tegen Achilles Veen. We stonden voor en ik wilde heel nonchalant met mijn voetbalschoenen maatje 48.5 een balletje aannemen met m’n ene voet, maar de bal kwam toen tegen m’n andere voet waardoor de bal uitging. Dat zag er nogal knullig uit.”

Broertje Axel zit ook in de selectie en vader Andries stond afgelopen weken als trainer voor de groep. De selectie dacht dat jullie thuis samen de opstelling maakten…
,,Haha ja dat hoorde ik wel vaker. Of vragen zoals hoe laat we aanwezig moesten zijn…’Oh vraag maar aan Emiel, die weet het wel’. Maar nee ik heb me zeker niet bemoeid met de opstelling, dat hoorde ik ook gewoon op de club. Wel hebben we het thuis bijvoorbeeld over hoe zwaar een wedstrijd fysiek was en natuurlijk over andere wedstrijden.”

Een echte voetbalfamilie dus?!
,,Dat durf ik wel te zeggen, ja. Toen bekend werd dat mijn vader tijdelijk trainer van Noordwijk zou worden, zag mijn zusje Jonna (15) de bui al hangen. Zij zit op hockey bij NHC in Noordwijk. Het ging bij ons thuis al 90% over voetbal, nu 99%. Dit maken we goed door vaak ook bij haar te gaan kijken en zij komt ook regelmatig bij ons kijken. Voor m’n moeder en zusje was het natuurlijk extra handig dat we met elkaar in één team zaten. Al jaren hebben we de regel dat wanneer we allemaal winnen we zondagavond uit eten gaan. Nu hing dat maar van één wedstrijd af, ideaal. Zondagavond biefstuk met patat bij De Rosser.”