Patrick Batist ruilde als één van de eerste spelers het afgelopen seizoen zijn groene shirt van Westlandia, in voor de paarse variant van VVSB. Al kijkende naar z’n nieuwe tricot begint de robuuste verdediger te lachen. ,,Die kleur is wel even wennen hoor. Maar vroeger, toen ik bij Haaglandia voetbalde en we tegen VVSB speelden, hadden ze nog van die paars-gele banden. Dit is beter”, lacht Batist.
Het is allemaal even wennen voor de 27-jarige voetballer. Een nieuwe club, nieuwe spelers, nieuwe thuisgrond. Gelukkig voor de verdediger zag hij bij de ploegpresentatie van afgelopen zaterdag toch nog wat bekende gezichten. Zo reed Batist met Mo El Osrouti naar Noordwijkerhout.
Batist leverde daarmee z’n eerste dankbare dienst voor één van zijn medespelers. De geblesseerde El Osrouti stapte met krukken uit de auto van de van Westlandia overgekomen voetballer. ,,Ik moest wel, want hij kan niet rijden met z’n been”, grapt Batist. El Osrouti glimlacht en oogt positief over z’n herstel aan z’n knieoperatie van deze zomer.
,,Ze hebben mij aan m’n kruisbanden geopereerd. Verder was er gelukkig niks kapot. Ik ben erg fit de operatie ingegaan, was zelfs zes keer in de week in de sportschool te vinden om beenspieroefeningen te doen. Die fitheid gaat me alleen maar helpen in de revalidatie.”
,,Ik ben een speler die graag houdt van het voetballen en de bal wil hebben, maar als ik moet bikkelen, schroom ik dat niet.”
Ondertussen gaat Batist een paar keer op de foto voor de presentatiegids van de Noordwijkerhouters het komende seizoen en eet hij een broodje op die de paars-gelen voor de selectie beschikbaar hebben gesteld. Na het broodje schuift de twintiger aan voor een interview.
Kijken
,,Voetbal in de Bollenstreek? Dat ken ik inmiddels wel.” De verdediger stelt zich rustig voor terwijl plaatsneemt op één van de houten stoeltjes in de kantine van VVSB. Op de achtergrond eten z’n medespelers de laatste broodjes op. Z’n gezicht is nieuw in de selectie, maar niet op Sportpark De Boekhorst. Na z’n contractondertekening was de voetballer al enkele keren te vinden in Noordwijkerhout om bij z’n nieuwe ploeg te gaan kijken tijdens officiële wedstrijden.
,,Ik heb ze inmiddels zo’n drie, vier keer zien voetballen de afgelopen tijd. Je kan zeggen dat ik ze wel in de gaten heb gehouden. Het viel me op het veel bikkelen is in de Tweede Divisie. Er zit iets minder voetbal in dan de grote ploegen zoals Kozakken Boys. Vol in de strijd.”
Met z’n robuuste en gespierde uiterlijk lijkt Batist uit het juiste hout gesneden voor dat type spel. ,,Aan de ene kant heb je daar gelijk in, aan de andere kant niet. Ik ben een speler die graag houdt van het voetballen en de bal wil hebben, maar als ik moet bikkelen, schroom ik dat niet.”
,,In gesprek met de trainer en de club kwam ook naar voren dat ze mij voor twee posities hebben gehaald.”
Het is ook hoe de verdediger zichzelf het liefst typeert. Voor hem is het zaak zich nu in de basis te knokken in Noordwijkerhout. De van oorsprong centrale verdediger zal daarvoor Tomas Arroyo of Jordy Zwart uit de basis moeten spelen. Dat klinkt bij voorbaat als een redelijk lastige klus.
Het voordeel voor de 27-jarige voetballer is, dat hij ook op het middenveld uit de voeten kan en op de middelste linie een defensieve rol kan invullen. ,,In gesprek met de trainer en de club kwam ook naar voren dat ze mij voor twee posities hebben gehaald. In de verdediging en op het middenveld.”
Eind augustus
In de komende weken in de voorbereiding heeft Batist de kans om z’n trainer Jack Honsbeek te overtuigen van diens kwaliteiten. ,,Daarom is zo’n voorbereiding voor mij persoonlijk wel prettig. Het geeft me de tijd om de spelers beter te leren kennen, maar ook andersom. De jongens moeten ook op mij ingespeeld raken. Als ik hier al langer had gevoetbald, dan had het voor mij al wel 25 augustus (datum van eerste competitiewedstrijd red.) mogen zijn.”
Archieffoto: Tino Stulen
Lees ook: ‘Van Staveren op weg terug na liesoperatie: ,,Ik lig op koers”‘