,,Nu is het prima zo, maar destijds baalde ik wel.” Wilan Gies Broesterhuizen had enkele jaren geleden, toen zij voetbalde voor CTO (Centrum voor Topsport & Onderwijs) Amsterdam, geen keuze. Die werd voor haar gemaakt. Al had Broesterhuizen door willen gaan met voetbal en haar leven in teken willen zetten van het spelletje, de trainers op de Amsterdamse school beslisten anders. Haar lichaam stond het niet toe. Te blessuregevoelig.
Broesterhuizen nam een tussenjaar. Even voetballen op een iets lager niveau, haar maatschappelijke leven opstarten en het voetbalgeluk terugvinden. Dat lukte direct in haar eigen regio. De inmiddels twintigjarige speelster sloot zich aan bij WVC, het oude SV Alkmania en vond haar geluk terug, ondertussen begon ze aan een studie aan de PABO.
,,Dat studeren naast voetballen ging ook prima. Bij CTO was dat wel anders. Daar trainden we elke dag, vaak rond de klok van drie uur. Dat is met de PABO onhaalbaar.”
,,Bij FC Rijnvogels heb ik het echt onwijs naar mijn zin. We voetballen met een leuke groep en het niveau is goed.”
Even kwam er daarmee een einde aan een jonge droom. Gies Broesterhuizen speelde als vijftienjarige vijf interlands voor het Oranje van haar leeftijdscategorie. Maar naarmate de jaren verstreken kreeg ze vrede met haar nieuwe leven. Van WVC verkaste ze naar RCL, waar ze één jaar in de Topklasse voetbalde.
,,Maar we verloren alles. We waren als team niet goed genoeg voor die competitie.” In de zomer besloot ze haar voetbalgeluk te zoeken bij FC Rijnvogels. En dat bleek een schot in de roos. ,,Daar heb ik het echt onwijs naar mijn zin. We voetballen met een leuke groep en het niveau is goed.”
Goed geregeld
Zo goed dat de Katwijkse vrouwen in november met gemak de eerste periode pakten in de Hoofdklasse. ,,Het niveau is goed in ons team. We spelen met meerdere vrouwen die op hoog niveau hebben gespeeld. Het fijne aan dit elftal is dat we zelf het voetbal willen maken, zonder lange ballen te spelen. Dat kan met dit team. Veel tegenstanders in deze Hoofdklasse hangen rond de zestien en laten ons voetballen. Aan ons de uitdaging om die verdediging kapot te spelen.”
Wilan Gies Boesterhuizen aan de bal voor FC Rijnvogels tegen Berkel
Met de periodetitel op zak is dat FC Rijnvogels in de eerste fase van de competitie dus aardig gelukt. Afgelopen zaterdag kreeg het elftal wel een kleine tegenslag te verwerken tegen nummer twee Berkel. In het gelijknamige dorp ging het team met 2-1 onderuit. De enige goal aan Katwijkse zijde van Gies Broesterhuizen kon de 2-1 nederlaag niet voorkomen.
,,Normaal geef ik niet zo snel de schuld aan de scheidsrechter, maar deze man hadden we niet aan onze zijde. Maar ach, laten we het daarbij houden.” Het bleek pas de tweede nederlaag van het seizoen in tien duels. ,,Als je veel wedstrijden wint, weet je dat je hier een keer tegenaan kan lopen”, bleef Gies Broesterhuizen ook na de nederlaag positief.
,,Het kampioenschap. Zodat we volgend jaar naar de Topklasse kunnen.”
Volgens de twintigejarige aanvalster is het klimaat om te presteren in Katwijk in ieder geval aanwezig. De club omarmt het damesvoetbal en regelt alle randvoorwaarden. ,,Bij alle uitpotten is er een bus voor ons geregeld, we krijgen kleding van de club, het eten en drinken is elke wedstrijd in orde. We worden serieus genomen.”
Ter Leede
Daarom is de ambitie torenhoog op De Kooltuin: ,,Het kampioenschap. Zodat we volgend jaar naar de Topklasse kunnen.” Daarmee zouden de dames van FC Rijnvogels op hetzelfde niveau komen te spelen als het in de Bollenstreek alom gerespecteerde Ter Leede. ,,Dat wordt misschien pittig, maar met wat versterkingen erbij moeten we ook daar kunnen voetballen. Van betere tegenstanders ga je zelf ook beter voetballen.”
Foto’s: Kees van der Voort/Facebook FC Rijnvogels vrouwen
Lees ook: ‘Regiogenoot uit Lisse definitief in selectie van Oranje Onder-17’