Zijn gedroomde rentree eindigde in een nachtmerrie. Door een onthutsende 4-0 nederlaag bij RVC’33 liet Foreholte zondagmiddag een uitgelezen mogelijkheid op de tweede periodetitel liggen. Verdediger Pim Spreeuw vond het een gemiste kans. Bij winst in Reeuwijk was de eerste prijs van het seizoen een feit voor de rood-witten.

Een uit de kom geschoten arm hield de 22-jarige Foreholte-verdediger precies drie maanden aan de kant. Na enkele weken voluit te hebben meegetraind leek de uitbeurt in Reeuwijk bij RVC’33 een uitgelezen mogelijkheid om met zijn team de -voorlopige- kroon op het werk te zetten. Hoe anders was de harde voetbalrealiteit.

Effectief
,,In de ontmoeting tegen HVV op 9 december ging het mis. Ik heb een maandje rust gehouden en ben daarna aan krachttraining begonnen. En een tijdje geleden ben ik weer aangesloten bij de groep voor de training. Het was natuurlijk fantastisch om juist in zo’n wedstrijd tegen RVC’33 weer aan de aftrap te staan.”

,,Of ik ook al gespeeld zou hebben als Olle Roffelsen en Sebastiaan Bloemendaal er wel bij zouden zijn geweest? Dat laat ik even in het midden. Het belangrijkste voor mij was dat ik weer in het veld stond”, vertelt de twintiger die intussen bezig is aan zijn vierde seizoen in de rood-witte hoofdmacht.

,,Een nieuwe trainer zorgde ook voor nieuw elan in de selectie.”

,,Wie die 4-0 uitslag ziet, zal wel denken dat we er volkomen kansloos af gegaan zijn? Zo was het zeker niet. Wij zijn door RVC’33 afgetroefd op een stukje effectiviteit. Zij hebben vijf mogelijkheden gehad en ze scoren daarbij vier keer. Dat was bij ons wel anders, maar het zat ons ook niet altijd mee. Zowel voor de rust, toen we 2-0 achter stonden, als vlak daarna, raakten we de paal. Bovendien waren we tot de 1-0, die na een halfuur viel, de bovenliggende partij.”

Opbouw 
Voor Spreeuw was zelfs de 2-0 halverwege niet onoverkomelijk, maar net als voor de thee slaagden de Voorhouters er na de doelwisseling niet in om tot scoren te komen. ,,In plaats van 2-1, door die bal die uiteindelijk op de paal belandt, staat het na een uur 3-0 en dan weet je eigenlijk al dat het een onmogelijke zaak wordt. Dan gaat de poort achterin open en krijg je in de slotminuut ook nog eens een vierde goal om je oren.”

Dat neemt desondanks niet weg dat Foreholte zich, na een seizoen waarin het continu tegen degradatie voetbalde, onder Frank Bloemheuvel intussen weer in het linkerrijtje heeft gemeld. Die progressie is Spreeuw uiteraard niet ontgaan. ,,Een nieuwe trainer zorgde ook voor nieuw elan in de selectie. We zijn iets anders gaan voetballen. Met een opbouw van achteruit. Dat heeft zijn vruchten intussen afgeworpen.”

,,De trainer zag in eerste instantie een ‘zes’ in me, maar na de wedstrijd tegen Teylingen ben ik toch weer een linie gezakt.”

,,Dat er dan een wedstrijd zoals zondag tussenzit, moeten we er wel uit zien te halen, want nu breekt dat ons wel heel erg op. Vooraf wilden we eerst zo snel mogelijk de grens van dertig punten zien aan te tikken. Die mijlpaal kunnen we aanstaande zondag tegen Stompwijk’92 al bereiken. Als het zover is, moeten we vervolgens gaan kijken of er dit seizoen toch nog een prijs in de vorm van een derde of een vervangende periode voor ons inzit.”

Rechtzetten
Uiteraard hoopt Spreeuw daar deelgenoot van te zijn. Na zijn gedwongen afwezigheid is het voor hem eerst zaak om zijn vaste stekkie in de rood-witte defensie weer te heroveren. ,,De trainer zag in eerste instantie een ‘zes’ in me, maar na de wedstrijd tegen Teylingen ben ik toch weer een linie gezakt. Totdat mijn arm uit de kom schoot.”

,,Het is nu aan mij om op de training te bewijzen dat ik in de basis hoor te starten. Dat zou mooi uitkomen trouwens. Over enkele weken volgt de return tegen RVC’33. In Voorhout hebben we zeker nog iets recht te zetten tegen die jongens.”

Archieffoto: Peer Compeer

Lees ook: ‘Foreholte loopt al een kater op voordat het carnavalsfeest losbarst’