Allard Lindhout blijft bescheiden, maar wie zijn stem hoort, vangt een glimpje van trots op. De 29-jarige arbiter is door de KNVB doorgeschoven naar de hoogste categorie scheidsrechters van Nederland. De Warmonder is geen ‘Junior’ meer, maar een ‘Senior’, zoals dat in vakjargon heet. En daar mag je best fier op zijn. ,,Maar dat zeg je niet zo snel over jezelf”, lacht de leidsman. ,,Al mag ik stiekem wel zeggen dat ik de bevestiging van professionals heb gekregen dat ik goed bezig was.”

Het ‘down to earth blijven’ siert de twintiger. Eigenlijk zou hij het van de daken mogen schreeuwen. Nog geen dertig jaar en toch jezelf mogen scharen in het rijtje tussen namen als Björn Kuipers, Kevin Blom of Danny Makkelie. Oké, z’n wedstrijden werden steeds aansprekender de aandacht op hem steeds specifieker. Het zat er aan te komen, maar zo snel… Dat had ook Lindhout niet verwacht.

,,Je ziet het aankomen, dat het steeds beter gaat”, legt de jonge scheidsrechter uit. ,,Ik kreeg de Rotterdamse derby: Sparta Rotterdam – Excelsior, afgelopen seizoen. Dat was een degradatiekraker op dat moment. FC Utrecht – Vitesse, ook een mooie. Ook het duel tussen NEC en FC Emmen was voor beide clubs cruciaal in de Jupiler Play-Offs.”

De vierde man
Het zijn de soort wedstrijden waardoor Lindhout aanvoelde dat hij het niveau aankon. ,,Het zijn meetmomenten. ‘Dit kan ik dus ook’, dacht ik na afloop van dat soort duels. Het klinkt soms raar, maar als het na de wedstrijd alleen maar gaat over de twee clubs, dan hebben wij het als arbitrage goed gedaan. Ik heb het in de ’taxi bij Willem’ ook uitgelegd. Hoor ik niks, dan is het goed.”

In alles wijst het er dus op dat de Warmonder klaar is voor de volgende stap. En zo lijkt de KNVB ook te denken. Toch werd de scheidsrechter dit weekend nog ingedeeld als vierde official bij PSV – AZ. Een wedstrijd die hij in de toekomst zelf zou kunnen gaan fluiten, gezien zijn nieuwe status. ,,Maar ook zaterdag kan ik nog leren van de manier waarop Björn Kuipers, die de wedstrijd leidt, zo’n duel fluit. Maar voor nu wordt het de uitdaging om zo snel mogelijk zelf dat soort duels te gaan fluiten. Ook zal ik snel meerdere wedstrijden achter elkaar krijgen.”

,,Dan krijgen wij dus ook een camera op onze snufferd. Dat is wel iets waar je als scheidsrechterskorps je van bewust moet zijn.”

Kom bij Lindhout alsjeblieft niet aan met de woorden dat het een klusje voor erbij is, het zijn van ‘vierde man’. ,,Neem nou vorige week. Toen stond ik als vierde official op de Champions League voorronde tussen Bate Borisov en Slavia Praag. Mensen noemen het wel eens een snoepreisje, en op zich snap ik dat ook wel, maar het zijn hectische en enorm leerzame dagen.”

Lindhout neemt een pauze in z’n zinnen en begint z’n werkdagen chronologisch af te gaan. Het geeft een beeld van de overvolle agenda van een arbiter op zulke wedstrijddagen. ,,Na de landing in Minsk, zijn we direct door gereden naar het hotel. Daar hebben we als arbitraal kwartet wat gegeten en zijn we naar de hotelkamers gegaan. Op zo’n avond ga je vroeg naar bed. Het is een dag voor de wedstrijd. Een dag waarop nog voldoende dingen op het programma staan.”

Champions League
,,De volgende dag hadden we om 11 uur een meeting bij de clubs. Vanaf het hotel was het anderhalf uur rijden naar het stadion van Bate Borisov. Het is een briefing voor iedereen. De mensen die voor de veiligheid zorgen, de medici en ook de arbitrage. Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hotel, hebben we wat gegeten en ben je ruim van te voren weer terug in het stadion. Het was in dezelfde voorronde als waarin Ajax en Nice tegen elkaar speelden. Je weet dus wat er voor beide clubs en diens supporters op het spel staat.”

Lindhout in actie tijden het Eredivisie-duel De Graafschap – FC Twente in 2016

,,Na het duel zijn we snel weer naar het hotel gegaan, slapen, opstaan, wedstrijdbespreking en weer terug naar het vliegveld. Natuurlijk zijn dit gave dingen en je ziet, zeker onderweg, nog wel genoeg dingen van het land. Maar op zulke dagen zit je agenda ook helemaal vol. Maar goed, het zijn reisjes die je niet zo snel maakt met je vriendin op citytrip, dat is waar”, lacht de leidsman die tegenwoordig in Voorhout woont.

Video-scheidsrechter
Tijdens het gesprek over Europese wedstrijden komt ook de documentaire aan het woord, die in 2008 is gemaakt over scheidsrechters bij het Europees Kampioenschap. Het gaf een unieke inkijk bij de topscheidsrechters van die tijd. Van het moment dat het eerste fluitsignaal gaat tot de eenzaamheid van de kleedkamer in een kolkend stadion. Heel puur en eerlijk gefilmd.

,,Kill the referee, schitterende documentaire. Maar daar gaat het in de toekomst steeds meer naar toe. In het seizoen 2018/2019 wordt de videoscheidsrechter bij alle wedstrijden ingezet in de Eredivisie. Dan krijgen wij dus ook een camera op onze snufferd. Dat is wel iets waar je als scheidsrechterskorps je van bewust moet zijn.”

,,Daarom vind ik het ook zo lekker om nog les te geven op de Hogeschool in Leiden. En dat blijf ik ook lekker doen. Dat houdt me fris.”

Lindhout is overigens een voorstander van technische hulpmiddelen bij voetbalwedstrijden. ,,Natuurlijk, dat maakt alles eerlijker. Dat wil toch iedereen? Het is alleen best wel confronterend soms. Het ultieme voorbeeld is de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal tussen Feyenoord en Vitesse. Tim Matavz wordt door Karim El Ahmadi in ‘de zestien’ onderuit gehaald. Mijn collega Makkelie is resoluut en vindt het geen penalty. Een minuut later maakt Feyenoord 2-0 in buitenspelpositie.”

,,Op dat moment gebeurde er veel bij de video-scheidsrechter”, vertelt Lindhout verder. ,,Daar zat ook een assistent bij, en dat kwam in dit geval perfect uit. Pol van Boekel, die naar de schermen zat te kijken, was bezig met de strafschop, terwijl z’n assistent de wedstrijd bleef volgen. Die zag uiteindelijk dat de 2-0 van Feyenoord buitenspel was. Dat had Van Boekel nooit alleen kunnen zien. Dat was een bizar moment.”

Leraar
,,Je moet er maar mee om kunnen gaan als arbiter”, vindt Lindhout. Het werk vraagt best een mentale krachtsinspanning van de arbiters. ,,Je moet direct je ongelijk kunnen toegeven. En daarnaast krijg je ook nog de prikkels van het stadion en buitenaf. Maar liever tijdens de wedstrijd dan dat je na afloop voor de camera’s moet gaan uitleggen dat je mis zat.”

Het is ook één van de redenen waarom social media niet aan Lindhout is besteed. ,,Ik heb goede vrienden om me heen, daar heb ik social media niet voor nodig”, grapt de Warmonder. ,,Maar daarom vind ik het ook zo lekker om nog les te geven op de Hogeschool in Leiden. En dat blijf ik ook lekker doen. Dat houdt me fris. Anders ga je thuis zitten wachten op je volgende wedstrijd.”

Foto’s: Tino Stulen & Orange Pictures