FC Rijnvogels-trainer Hein van Heek sprak na afloop van de bekerwedstrijd tegen SC Cambuur (0-1) zijn tevredenheid uit over Romano van der Stoep, Jop Verhagen en Bright Ampong, spelers die volgens hem dicht tegen de basis aanzitten en daarom de kans kregen om zich te profileren. De van Quick overgekomen Ampong kon zich misschien nog wel het meeste onderscheiden. ,,Ik moet blijven vechten zoals ik altijd doe.”

Bright, je hebt veel energie in de wedstrijd gelegd. Hoe heb je dat zelf ervaren?

,,Dat zeker. Ik heb in de voorbereiding twee wedstrijden gespeeld, daarna brak ik een middenvoetsbeentje in mijn rechtervoet. Daarna was ik aan het terugkomen, maar kreeg ik toch weer een kleine terugval. Het is uiteindelijk goedgekomen en dit was alweer mijn vijfde wedstrijd in totaal voor Rijnvogels en de derde na mijn blessure. Deze pot kostte heel wat energie. Ik ben sowieso iemand die er altijd honderd procent voor gaat. Ik denk dat ik verdedigend aardig mijn taken heb uitgevoerd. Aanvallend kon het nog wat meer en beter. Alleen speelden we nu tegen slimmere en meer ervaren spelers: profs die weten hoe ze het moeten bespelen. Al vind ik dat er wel wat ruimte lag, alleen wij zagen dat wat minder snel. Al met al denk ik wel dat ik een redelijke 7 heb gespeeld, maar ik ben nog niet op topniveau.”

Daarvoor heb je ook wedstrijdritme nodig, toch?

,,Ja absoluut. Dit is meteen een ander koekje. Vorige week speelde ik met Onder 23 tegen Alphense Boys, en nu tegen jongens die conditioneel sterker zijn en beter.”

Frustreert het dat je het nu pas hebt kunnen laten zien of weet je dat het zijn redenen heeft?

,,Absoluut niet. Je moet eerlijk zijn. Dit is voetbal, we hebben 28 man. Het zou zonde zijn als je iemand die net terug is meteen laat spelen, dat zou slecht zijn voor de sfeer. Als iemand het niet heel slecht doet, moet je diegene ook belonen. De ander, dat ben ik in dit geval, moet dan geduldig zijn. Vorige week vond ik wel dat ik er klaar voor was om te spelen. We hadden toen ook al veel wedstrijden verloren. De trainer heeft toen aangegeven dat ik geduld moet houden, dat ik moet blijven vechten zoals ik altijd doe.”

Dat heb je wel bij hem aangeven, dat je het tijd vond voor een kans?

,,Nee, ik ben niet zo’n speler die dan naar de trainer stapt om aan te geven dat ik wil spelen. Je kan hoog of laag springen, maar een trainer bepaalt altijd wat er gebeurt. Dan kan je naar hem toe stappen, maar dan krijg je een verhaal wat je eigenlijk al had verwacht. Uiteindelijk ben je er dan alsnog niets mee opgeschoten. Het enige wat je kunt doen is je voeten laten spreken. Ik denk dat dit de eerste stap in de goede richting is geweest.”

Je lijkt me een type dat graag de achterlijn haalt, al heeft jouw concurrent Sonny ten Hoope dat ook wel enigszins in zijn spel. Wat onderscheidt jullie?

,,Misschien is het zo dat er bij mij meer rendement uitkomt. Vroeger was ik een buitenspeler. Ik vond verdedigen ook wel leuk. In combinatie daarmee kan het gebeuren dat het vaker wat beter uitpakt. Natuurlijk is het fijn om te laten zien wat je kan en wil voor een club. Dat is ook de reden dat ik naar de Bollenstreek ben gekomen. Er is hier altijd veel animo en publiek. Mijn vader werkt zelf bij Unigra, een Katwijks bedrijf en daar leeft het voetbal ook. Ik vind het mooi om te kunnen laten zien wat ik in huis heb in deze mooie streek.”

,,Er was vorig jaar al sprake van dat ik hier naartoe zou komen. Maar we waren er niet uitgekomen om het zo te zeggen. Iedereen in mijn omgeving zei: het zou zonde zijn als je de Bollenstreek niet hebt meegemaakt. Vandaar dat ik nu de keuze heb gemaakt om wel te komen.”

Is het halen van de Derde Divisie net het duwtje in de goede richting geweest?

,,Zeker. Dat was voor mij zelf één van de voorwaarden. Met Quick hadden we het net niet gered. Ik zou naar OFC gaan, maar iedereen weet wat daar is gebeurd. Toen Hein het hoorde, heeft hij weer contact met mij opgenomen en zodoende ben ik hiernaartoe gekomen.”

Vond je dat jullie een stunt hadden verdiend?

,,Ik ben realistisch. Tegen profclubs gaat een wedstrijd pas tellen vanaf de 75e minuut. Omdat je dan conditioneel aan je top zit. Dan moet je het laten zien. Een stunt, het was mogelijk geweest. Als je het zo lang volhoudt, tot de 89e minuut, dan is het wel zonde. We hadden minimaal een verlenging verdiend. Maar ik heb wel genoten. Ik heb altijd op zondag gespeeld. Daar is het niet altijd zo druk. Natuurlijk speelden we tegen Cambuur, maar het was druk met mensen langs de lijn. Dan wil je het laten zien: voor de fans, de sponsoren, de vrijwilligers.”

Dan moet je hopen dat je over twee weken tegen Quick Boys speelt! Op Nieuw Zuid is er een prachtige ambiance. 

,,Over drie weken toch?”

Klopt, scherp!

,,We gaan het zien. Ik ben er klaar voor. Ik ben klaar geboren. Kom maar op met die wedstrijden.”

Foto’s: Piet van Kampen