Quick Boys heeft voor de komende twee seizoenen een versterking van formaat binnengehaald. Kevin van Kippersluis: een aanvaller met ruim 150 wedstrijden aan Eerste Divisie-ervaring. Toch zijn het niet de belevenissen in de vaderlandse competitie die het meest in het oog springen. De afgelopen twee jaar van zijn carrière stonden in het teken van zonovergoten uitstapjes naar onder andere Indonesië, Spanje en Cyprus. Het zal even acclimatiseren zijn aan het oer-Hollandse klimaat van Katwijk-Zuid.
Twee jaar geleden wees nog niks op zijn aanstaande wereldreis. Van Kippersluis was bij verschillende (sub-) topclubs bezig naam te maken in de Eerste Divisie. Met clubs als Excelsior, FC Volendam en SC Cambuur was de opmaat gezet voor een oerdegelijke CV. Een stap naar de Eredivisie leek op het moment aannemelijker dan eentje naar de ander kant van de wereld, maar niets bleek minder waar. ,,Ik heb altijd het gevoel dat ik in het buitenland wilde voetballen.’’
Nuchter
Wie van Kippersluis spreekt, ziet een weldoordachte, nuchtere en rustige man. Al heel zijn leven woonachtig in de regio Hilversum, al ruim tien jaar samen met zijn vrouw en inmiddels ook trots bezitter van een viervoeter genaamd Zoë. Het is huisje, boompje, beestje en de degelijkheid troef. Daar komt in 2019 vrij abrupt een einde aan wanneer het avontuur roept en Van Kippersluis naar Indonesië vertrekt.
,,Er was wel binnenlandse interesse, maar ik wilde ook financieel een stap maken, dat ga ik niet onder stoelen of banken steken.’’ Uiteindelijk wordt Kevin gebeld door een trainer in Indonesië. ,,En daar klopte het totale plaatje. Het leven, het land en het was financieel ook niet ongunstig.’’ Van Kippersluis tekent voor een half jaar bij Persib Bandung dat speelt op het hoogste niveau van Indonesië. ,,Eigenlijk was alles er op en top behalve het voetbal. Dat was van een minder hoog niveau. Het was veel rennen, vliegen, beuken en vooral weinig tactiek.’’
,,Het levert ook een vreemd beeld op. Sta je dan… met drie andere blonde gasten te midden van een knielend voetbalteam.”
Ondanks het niveau werd het voetbal daar vrij intensief beleefd. ,,De club leeft daar gigantisch en als de fans je leren kennen dan kan je eigenlijk niet meer normaal over straat. Ze herkenden me uiteindelijk al vrij snel. Ik ben daar natuurlijk een opvallende verschijning. Lang, blond en ik zit onder de plakplaatjes’’, lacht de kersverse Quick Boys-aanvaller.
Ook op religieus gebied is de beleving heel intens, merkt Van Kippersluis op. ,,Tijdens trainingen hoorde je soms in de verte een moskee geluid maken en dat was voor het hele team aanleiding om te training te staken en op de knieën te gaan en te beginnen met bidden. Zeker in het begin is dat even wennen. Het levert ook een vreemd beeld op. Sta je dan… met drie andere blonde gasten te midden van een knielend voetbalteam. Alles bij elkaar was het een mooie ervaring maar op een gegeven moment wil je ook weer terug. Het is een vrij onzeker bestaan in Indonesië en je weet dat als je te lang in Azië blijft hangen, dat je dan de kans om op niveau terug te keren in Europa afneemt.’’
Spanje
Nadat het contract van zes maanden bij Persib is afgelopen besluit Van Kippersluis weer de avonturencarrousel in te duiken en zo komt het Spaanse CD Badajoz op zijn pad. ,,Ik had echt al van die club gehoord voordat er terecht kwam!’’ CD Badajoz komt uit op het derde niveau in Spanje en de kwaliteit van voetbal valt er absoluut niet tegen. ,,Het was echt aanpoten in Spanje. Als ze meedoen in de Keuken Kampioen Divisie doen ze mee om promotie.’’
In Spanje weet Van Kippersluis samen met het dappere Badajoz een mooie serie neer te zetten in de Copa del Rey, de Spaanse equivalent van de KNVB Beker. ,,We zaten al in de achtste finale en die wonnen we van Eibar. De kwartfinale speelden we tegen Granada. Bij een 0-1 achter kom ik in het veld en geef de assist op de 1-1 en mochten we verlengen. Uiteindelijk maakte Roberto Soldado in de 113e minuut de 2-1.’’
Het kortstondige bijna sprookje van Badajoz en de assist in de kwartfinale blijken achteraf slechts een van weinige hoogtepunten die Van Kippersluis meemaakt in Spanje. ,,Uiteindelijk heb ik maar vier wedstrijden mogen spelen. Na de kwartfinale speelden we tegen de nummer laatst, we gingen er af met 4-0 en de trainer vloog eruit. Een dag later komt er een nieuwe trainer die geen woord Engels sprak en uiteindelijk wil de club mijn contract ontbinden.’’
Deze sportieve malaise, in combinatie met financieel gehannes, zorgt ervoor dat Van Kippersluis eieren voor zijn geld kiest. Het is dan inmiddels februari 2020, dus de transferwindow is vrijwel overal gesloten behalve in Scandinavië. Dus zo vertrekt Kevin naar Zweden. In Zweden blijft de wedstrijdteller dankzij de uitbraak van de coronapandemie op één duel steken.
Na twee minder geslaagde avonturen groeit het verlangen om terug naar huis terug te keren. Zodoende komt hij bij Go Ahead Eagles terecht. Alleen door een langdurige blessure aan zijn achillespees en een verschil in inzicht met de trainer wordt ook deze sportieve stap niet wat hij er van gehoopt had. Dus na een handvol wedstrijden een de Vetkampstraat trekt Van Kippersluis nog éénmaal de stoute schoenen aan vertrekt naar Cyprus. Naar THOI Lakatamia.
Het lijkt een mooie stap, maar ook dit buitenlands avontuur krijg een wat triestige wending als de ploeg regelmatig slachtoffer wordt maffiose praktijken. ,,We stonden laatste en geen enkele club wilde van ons verliezen. Dit was sportief lastig, omdat we gewoon een sterk team hadden dus moest het op een andere manier. Vaak zat kregen we na rust meerdere dubieuze penalty’s of onterecht afgekeurde doelpunten tegen. Je speelde niet alleen tegen de tegenstander, maar je speelde ook tegen het arbitrale trio.’’
Terug naar Nederland
Financiële onzekerheid, een wereldwijde pandemie, maffiose praktijken en ver van je zo geliefde huisje, boompje, beestje; het verhaal van Van Kippersluis bewijst maar eens te meer dat het avonturiersbestaan ook zijn keerzijde heeft. ,,Op een gegeven moment ben je er helemaal klaar met het voetbalwereldje. Toevallig had ik eerder al contact gehad met Hans van der Plas (Quick Boys, red.) en zag een overstap als een serieuze optie. Op een gegeven moment was ik zo klaar met al dat gezeik in Cyprus dat ik bij mezelf dacht ‘ik ga lekker bij Quick Boys voetballen’.’’
,,Als ik tot mijn 35e bij Quick Boys kan blijven, dan zeg ik daar nu absoluut geen nee tegen.’’
En nu is zit Kevin van Kippersluis na twee buitengewoon bewogen jaren in Katwijk in een stuk rustiger vaarwater. ,,Ik ben hier blij mee. Quick Boys is een grote club met een grote fanbase en een goede sfeer. Ik wil graag samen met deze club de volgende stap zetten en meedoen om de prijzen.’’ Van Kippersluis heeft al een karrevracht aan voetbalavontuur in de benen, maar is nog steeds ‘slechts’ 27 jaar oud, dus er zitten nog genoeg goede voetbaljaren in het verschiet waar Quick Boys plezier van kan hebben. ,,Als ik tot mijn 35e bij Quick Boys kan blijven, dan zeg ik daar nu absoluut geen nee tegen.’’
Tekst: Bas Brouwer
Foto: Orange Pictures
Lees ook: Alkemade twee jaar langer bij PSV Vrouwen
Sorry, mogen we nog even jouw aandacht?
Ook Voetbal in de Bollenstreek wordt keihard getroffen door de coronacrisis. De inkomsten zijn zwaar gedaald, terwijl we wel doorgaan met schrijven. We gaan geen geld vragen voor artikelen. Maar wil je ons toch op een bepaalde manier steunen? Dat kan.
Thanks!