Het is niet zo dat Mitchel Bormann het niet meer naar zijn zin heeft bij FC Lisse. Integendeel, de verdediger sluit nog steeds regelmatig de kantine af op zaterdagavond. En het is ook niet zo dat hij er bekaaid vanaf komt qua speeltijd, weer hersteld speelt hij veel de tweede seizoenshelft. De reden dat Bormann stopt op Ter Specke komt puur door de drukte op zijn werk.

Samen met zijn vader runt Bormann zes dierenspeciaalzaken. “Ik merk dat het heel veel tijd en energie kost en dat het eigenlijk niet te combineren is. Ik ga vaak om zeven uur ’s ochtends de deur uit en ben dan pas om half elf weer thuis. Eigenlijk heb ik alleen de woensdagavond en de zondag om een beetje tot rust te komen. Doordeweeks ben ik ook vaak net op tijd voor trainen. Natuurlijk zou je daar afspraken over kunnen maken, maar dat vind ik ook niet netjes naar de groep.”

‘Ik had altijd een soort van bewijsdrang, maar bij Lisse ging het allemaal vanzelf. Voetballen in de Bollenstreek is gewoon echt genieten.’

De afscheidsboodschap hadden ze bij FC Lisse niet aan zien komen, vertelt Bormann desgevraagd. “Ze waren allemaal verrast. Ik sluit nog regelmatig de kantine af. Dat geeft aan hoe gezellig ik het hier heb, ik voel me ook echt thuis bij FC Lisse. De club wilde graag door, maar ik denk dat dit de beste keuze voor mezelf is.”

‘Meer tijd voor mezelf’
Bormann besprak de situatie ook met zijn vader, zijn compagnon. “We hebben het er over gehad. Als ik had willen blijven bij FC Lisse, had hij me ook gesteund en wilde hij misschien wel werk uit handen nemen. Maar ik merk dat ik iets meer tijd voor mezelf nodig heb en iets rustiger aan wil doen.”

Of de Noord-Hollander nog op een lager niveau ergens gaat aansluiten, is nog onbekend. Daar gaat Bormann zich de komende tijd op oriënteren. “Ik heb daar nog niet over nagedacht. Ik ga in ieder geval niet naar een club waar ik drie keer moet trainen. Als ik doorga zal het bij een club zijn waar ik één of twee keer kan trainen en af en toe een snipperdag kan opnemen.”

Al met al kijkt Bormann met voldoening terug op zijn tijd bij FC Lisse. Hij kwam in de zomer van 2020 over van de amateurs van Ajax. “Ik heb echt genoten van het voetbal. Ik heb altijd heel hard gewerkt om beter te worden en een hoger niveau te bereiken. Ik had altijd een soort van bewijsdrang, maar bij Lisse ging het allemaal vanzelf. Voetballen in de Bollenstreek is gewoon echt genieten. Niet alleen qua sfeer, maar ook qua voetbal zelf.”

Bewijsdrang
Hoewel hij volledig achter zijn keuze staat, voelt het tegelijkertijd ook wrang om op 28-jarige leeftijd afscheid te nemen van de Tweede Divisie en het topamateurvoetbal in zijn algemeenheid. “Eigenlijk zou ik nu moeten pieken, het wordt een korte piek”, grijnst Bormann, daarbij doelend op zijn leeftijd. En dan weer serieus vervolgend. “Als ik in de Tweede Klasse had gespeeld, was het een makkelijkere keuze geweest. Ik heb altijd hard gewerkt en er veel voor gelaten om op dit niveau te komen. Als je nu zo’n beslissing neemt, kom je niet snel terug. Maar nogmaals: ik sta achter mijn keuze. Het is goed zo.”

Bormann miste een groot gedeelte van de eerste seizoenshelft door een enkelblessure. Heeft dat nog een rol gespeeld in zijn keuze? “Misschien onbewust wel”, vertelt hij. “Je herstelt toch wat moeilijker en het is nooit fijn om geblesseerd te zijn. Zeker op een moment als de resultaten als groep heel goed zijn. Toch denk ik dat het mijn keuze niet had veranderd, als ik wel een heel seizoen had gespeeld in plaats van een half jaar.”

Vrienden voor het leven
Hoewel hij volgend seizoen het blauw-gele shirt niet meer draagt, zal Bormann nog regelmatig op Ter Specke langskomen. Hij houdt aan zijn FC Lisse-tijd niet alleen warme herinneringen over, met als sportief hoogtepunt het kampioenschap in de Derde Divisie, maar ook veel warme contacten.

‘Ik denk niet dat het met deze gasten ‘uit het oog, dus ook uit het hart’ zal zijn.’

“Je kunt nooit met het hele elftal allerbeste maatjes zijn, maar een paar jongens zijn echt heel goede vrienden geworden. Jaap en Toon Zwetsloot bijvoorbeeld, Erik Cummins, David Verweij, Justin van der Putten en Kevin van der Zwet”, somt Bormann op. “Maar ook Jeffrey Klijbroek. Hem ken ik al van onze tijd bij ODIN ’59 en sindsdien hebben we altijd contact gehouden.”

Bovenstaande namen ziet Bormann ook buiten de lijnen. “Als er geen voetbal is, gaan we wel eens samen voetbal kijken of iets anders leuks doen. Dat is alleen maar mooi. Voor je teamgenoten ga je altijd door het vuur, maar als het ook je maten zijn, kan je net nog een stapje extra.”

Bormann verwacht dat het contact met zijn Lisse-maten er zal blijven. “Zeker. Ik denk niet dat het met deze gasten ‘uit het oog, dus ook uit het hart’ zal zijn.”

Headerfoto: Orange Pictures

Lees ook: Bormann na dit seizoen weg bij FC Lisse