Voor Romano de Jonge is zijn tijd als topamateurvoetballer ten einde gekomen. De middenvelder zou eigenlijk aan zijn derde seizoen bij FC Lisse beginnen, maar spelen op Ter Specke bleek niet langer te combineren met zijn thuissituatie. Al met al is De Jonge content met zijn carrière. “Ik ben tevreden met hoe het gelopen is. Ik heb bij leuke clubs gezeten en mooie tijden gehad.”

De Jonge (32) verlengde in juni nog zijn contract, maar de afgelopen periode begon de schoen toch te wringen. De vader van twee kinderen merkt dat zijn eigen bedrijf flink in de lift zit. “De eerste twee weken van de voorbereiding ging ik een aantal keer vanuit een klus direct door. Als je dan om 5 uur ’s ochtends bent opgestaan en om 11 uur ’s avonds thuiskomt, dan gaat de kwaliteit van leven er wel een beetje aan.”

Knoop doorgehakt
Na opnieuw zo’n lange dag besloot De Jonge de knoop door te hakken. “Ik heb het die dag niet eens besproken met mijn vriendin en heb de club gebeld dat het mooi was geweest.”

Een beslissing die al wat langer in zijn hoofd zat werd bekrachtigd, maar toch zijn er nog mixed feelings. “Het was een lastige keuze. Ik heb heel mijn leven gevoetbald en nu is het opeens definitief.  Maar uiteindelijk is het wel het beste denk ik.”

‘Als het lichamelijk echt niet meer gaat, is het gevoel ook anders, maar dat is niet het geval.’

Door het al vroeg in de voorbereiding te laten weten, is er tijd om op De Jonge’s afscheid te anticiperen. “Ik heb het tijdig laten weten. Ik had ook zoiets van: als ik het ga doen, moet ik het nu doen. Als je het meldt als de competitie zes weken onderweg is, krijg je misschien reacties van: wat is dit nou? De club en de meeste jongens begrijpen het wel”, zegt de rechtspoot.

“Ik volg het nog steeds, bijvoorbeeld op Instagram via de beelden van Cees (Verburg, red.). Als ik dan de wedstrijdvoorbereiding voorbij zie komen, schiet wel door mijn hoofd dat ik er graag bij had willen zijn. Zeker omdat ik nu wel topfit was, dat maakt het extra zuur. Als het lichamelijk echt niet meer gaat, is het gevoel ook anders, maar dat is niet het geval.”

Omgaan met kuitklachten
Een groot gedeelte van vorig seizoen miste De Jonge door kuitklachten, al leken die inmiddels tot het verleden te behoren. “Het is nooit echt helemaal duidelijk geworden wat het precies was. Maar ik ben nogal een houten klaas en door goed te rekken en te strekken voel ik het nu niet meer. Ik weet wat ik moet doen om die klachten te voorkomen. Aan het einde van vorig seizoen adviseerde de fysio om zes weken de gym in te gaan. Alleen de competitie duurde nog maar vijf wedstrijden. Ik heb toen besloten alles op alles te zetten met het risico dat het misschien mis zou gaan. Dat gebeurde niet, waardoor ik die wedstrijden allemaal heb kunnen spelen. Dat was uiteindelijk de basis om toch nog te verlengen.”

De Jonge draaide jaren mee in de top van het amateurvoetbal en speelde naar eigen zeggen zijn beste voetbal in Oostzaan. “Ik ging van Katwijk naar OFC en dat waren denk ik mijn beste jaren. Ik speelde alles en had geen last van blessures. Die tijd was top.”

De Jonge benoemde al vv Katwijk, waar hij tussen 2013 en 2015 actief was. “Een heel mooie club, waar ik ook een mooie tijd heb gehad. Katwijk is een wat grotere club dan FC Lisse, maar ze zijn ook wel weer vergelijkbaar qua warmte.”

Transformatie als middenvelder
Door de jaren heen maakte De Jonge wel een transformatie door:  van een offensieve ’10’ werd hij balansbepaler op ‘6’. “Eerst was ik meer aanvallend: een loper die je diep kon sturen en dan ging ik er achteraan. Uiteindelijk ben ik getransformeerd tot meer een ‘6’, waarbij ik nog best wel naar voren ging, hoor. Misschien nog een beetje teveel ook”, grijnst De Jonge. “Het laatste jaar ben ik echt voor de verdediging gaan spelen: de beuk erin gooien en het team op sleeptouw nemen.”

‘Ik ga sowieso nergens anders voetballen. Op een lager niveau zie ik niet zitten, dan ben ik liever thuis.’

In het bericht waarin FC Lisse zijn afscheid aankondigde, werd De Jonge – los van zijn voetballende kwaliteiten – geprezen als sfeer- en gangmaker. Hoe ontving de Noord-Hollander die woorden?

“Het klopt wel dat ik van een geintje of dolletje hou. Ik probeer er altijd wat van te maken en vind dat dat ook bij voetbal hoort. Helaas wordt het de laatste jaren wel steeds minder. Als je soms de verhalen van vroeger hoort…”

Deur op klein kiertje
De deur voor een terugkeer bij FC Lisse staat nog op een klein kiertje. “De club vroeg mij of ik nog ingeschreven wilde blijven staan. Ik ga sowieso nergens anders voetballen. Op een lager niveau zie ik niet zitten, dan ben ik liever thuis. Het verzoek was voor prima. FC Lisse heeft een kleine selectie en mocht de nood aan de man zijn, wellicht kan ik dan nog iets betekenen. Zoiets is ook afhankelijk van werk en moet dan ook thuis worden besproken, maar je weet nooit hoe het loopt.”

Één ding is zeker: als trainer zullen we De Jonge niet terugzien. “Nee, zo’n type ben ik niet.” En dan lachend tot besluit: “Misschien kunnen ze me inhuren voor de sfeer in de bus, dat zie ik nog wel zitten.”

Foto’s: FC Lisse

Lees ook: De Jonge neemt per direct afscheid bij FC Lisse
Check ook: De Jonge verlengt en gaat met FC Lisse op voor ‘sportieve revanche’