Het seizoen van Valken’68 eindigde met een gigantische domper. Met 0-7 werd het uitgeschakeld in de nacompetitie om promotie naar de Eerste Klasse. Een gigantische teleurstelling voor de ploeg die het in zich had om dit jaar eersteklasser te worden en die ambitie vanaf het begin af aan heeft uitgesproken. Waar is het dan misgegaan voor de ploeg van Arie van Duijn? 

Met 58 doelpunten voor waren de Valkenburgers dit seizoen, op SVC’08 na, de meest scorende ploeg in de Tweede Klasse C. Waar veel andere ploegen ontzettend tevreden zouden zijn met een moyenne van meer dan twee doelpunten per wedstrijd, gaat dat voor Valken niet op. Dat komt omdat de geel-roden in  vrijwel elke wedstrijd in staat waren hun wil op te leggen aan de tegenstander, altijd wel kansen creëerden, maar dat overwicht niet altijd wisten uit te drukken in een passend aantal goals.

Eerste periode: 18 punten – 25 goals voor | Tweede periode: 13 punten – 13 goals voor | Derde periode: 18 punten – 21 goals voor.

Vooral in de tweede periode was dat het manco voor de ploeg van Van Duijn. In deze periode trof Valken in negen wedstrijden, maar dertien keer doel. Het aantal doelpunten tegen was nagenoeg hetzelfde als in de eerste en derde periode, maar omdat de Valkenburgers in deze periode maar dus moeilijk tot scoren kwamen,  liet ook het puntenaantal in de ’tweede negen’ te wensen over. Waar Valken in de eerste en derde periode allebei 18 punten pakte, was dit in de tweede periode maar 13.

Je zou zelfs kunnen stellen: was Valken in staat geweest een constant seizoen te draaien en elke periode minimaal die achttien punten te pakken, dan had het in ieder geval één punt boven Die Haghe geëindigd en was het dus kampioen geweest.

Topscorers:

1. Robbert van Delft 10
2. Jaco van der Bent 8
3. Arjan Haasnoot 7
4. Matthias van Beelen 7  

Aan het topscorersklassement in Valkenburg is ook wel te zien dat doelpunten maken niet altijd gemakkelijk is geweest. Spits Robbert van Delft mag zich met tien doelpunten topschutter noemen. De tweede plek is voor linksbuiten Jaco van der Bent en de derde stek wordt gedeeld door Matthias van Beelen en Arjan Haasnoot. Een spits die lang niet alle wedstrijden in actie kwam en een centrale verdediger notabene.

Dat bijvoorbeeld een Marc Langeveld, dit jaar uitblinkend als spelmaker op het middenveld, maar slechts één keer tot scoren kwam, past ook wel in dat plaatje. Dat benadrukt allemaal het gemis van een echte ‘nummer negen’, die er in zijn eentje meer dan twintig inschiet. Het liefst een wedstrijd dat het even niet lekker loopt en het Valken niet lukt om het spel te maken.

In de derby’s pakte Valken 16 punten uit 10 wedstrijden.

De Tweede Klasse C was dit jaar een zeer vermakelijke competitie met veel (streek)derby’s. Voor Valken bleek dat echter niet heel gunstig. Het wist tegen Voorschoten’97, Docos, UVS, RCL en Lugdunum net iets meer dan de helft van de punten te vergaren. Vooral tegen UVS en RCL hadden de Valkenburgers het lastig, met één punt uit twee ontmoetingen. Alleen tegen Docos werd een volle ‘derbybuit’ gepakt: zes uit twee. Tegen Voorschoten werd overigens wel de grootste overwinning van het seizoen geboekt (1-6).

Verschil tussen uit en thuis
Tot slot viel dit seizoen het uit en thuis verschil op bij de ploeg van Van Duijn. Er was namelijk geen enkele ploeg in de Tweede Klasse die dit jaar met overwinning ’t Duyfrak verliet. Alle vijf de verliespartijen liepen de Valkenburgers dus buitenshuis op. Opvallend was dat Valken in uitwedstrijden vooral veel meer doelpunten tegen kreeg. In thuiswedstrijden werd Erwin van der Nagel tien keer gepasseerd en in een vreemd doel was dat twee keer zo veel: 2o tegendoelpunten.

Het seizoen kwam uiteindelijk ook ten einde door een draak van een uitwedstrijd. In de tweede ronde van de nacompetitie veegde Honselersdijk de vloer aan met Valken (7-0 red.). Dat moet voor veel Valkenburgers een grote smet op het seizoen zijn. Het behalen van de nacompetitie had de ploeg van Van Duijn een 6,5 opgeleverd, maar de laatste wedstrijd snoept daar een half puntje van af: een 6. Het seizoen is te bleu geëindigd voor een ploeg met zoveel kwaliteiten. Want eerlijk is eerlijk: er had veel meer ingezeten.

Lees ook: ‘Schaamte bij Valken’68: ,,Dit is de meest zwarte dag uit m’n carrière”’