Zijn vertrek bij FC Rijnvogels deed wel wat wenkbrauwen fronzen. Althans, veel clubmensen vonden het weggaan van Pieter van der Breggen een grote aderlating. Niet alleen vanwege zijn toegevoegde waarde op het veld, maar ook omdat hij na zes jaar in het rode tricot bijdroeg aan een ‘Rijnvogels-gevoel’. Het voor zijn idee steeds verder wegzakken van dat gevoel en de hunkering naar voetbal met een wat lagere intensiteit, deden hem deze zomer terugkeren bij zijn eerste liefde: CVV Berkel. Afgelopen weekend was hij even terug in de Bollenstreek en nam hij het op tegen Valken’68. 

Zijn terugkeer op het oude nest is in de eerste maanden wel wat hij ervan verwacht had. Het bij dezelfde club voetballen als zijn vrouw, ‘het fietsje’, de extra vrijheid en de gezelligheid had Van der Breggen best gemist. Al heeft de Berkelse club in de afgelopen jaren wel een cultuuromschakeling gemaakt.

,,Toen ik hier wegging toen ik 21 was, speelde ik al een paar jaar in het eerste. Dat was allemaal redelijk vrijblijvend. De drang om te presteren was er niet echt. Als we achter stonden in de rust, dan hadden de meeste jongens zoiets van ‘er staat toch een kratje klaar na de wedstrijd”’, vertelde Van der Breggen.

Die instelling is inmiddels wel veranderd in het Berkelse. Vorig jaar behaalden de groen-witten al de nacompetitie in de Tweede Klasse, maar werden ze daarin uitgeschakeld door Valken. ,,Onder trainer Jan van der Lugt, waar ik zelf nog mee gevoetbald heb hier in het eerste, zijn er wel stappen gemaakt. Er staat nu echt een leuk en gezellig elftal, dat ook op het veld voor het hoogst haalbare wil gaan”, aldus de ervaren voetballer.

,,Het verdedigen werd me makkelijk gemaakt”

Wat dat betreft viel de terugval qua niveau (van de Hoofd- naar Tweede Klasse red.) wel mee voor de speler die ook bij Voorschoten’97 actief was. ,,We hebben een paar hele talentvolle gasten. En verder vind ik het technisch en qua trainingsintensiteit best in orde.”

De grootste uitdaging zat hem voor Van der Breggen om zich zelf op de juiste manier in te passen in de huidige selectie. Dat had vooral met wat verkeerde verwachtingen te maken, volgens de middenvelder die met FC Rijnvogels van de Eerste Klasse naar de Derde Divisie klom.

,,Ik begon centraal achterin, omdat ik daar mijn laatste seizoen in Katwijk ook had gespeeld en organisatorisch van waarde kon zijn. Hier bij Berkel moest ik echter op die positie spelen met veel ruimte in mijn rug en werd er verwacht dat ik de hele opbouw wel zou verzorgen.”

,,Ik ben voetballend niet slecht, al moest ik er vooral aan het begin van dit jaar wel even inkomen, want het opbouwen ging bij Rijnvogels voornamelijk via de backs. En het verdedigen werd me makkelijk gemaakt, omdat we met z’n allen compact en ingezakt stonden”, zag de ervaren middenvelder in z’n eerste maanden bij CVV.

,,Ik ben er ook wel achter gekomen dat ik geen speler ben die wedstrijden op 95 procent kan spelen.”

Inmiddels staat Van der Breggen weer op het voor hem vertrouwde middenveld en gaan dingen weer gewoon op intuïtie. ,,Ik ben er ook wel achter gekomen dat ik geen speler ben die wedstrijden op 95 procent kan spelen. Dat ben ik misschien onbewust wel gaan doen, terwijl mijn kracht altijd juist was dat ik heel veel energie in een wedstrijd kon leggen.”

Tegen Valken sleurde er daarom weer een herkenbare ‘nummer 16’ over het middenveld, want dat was in de zes jaar ‘FCR’ ook zijn rugnummer. Met zijn balveroveringen en rust aan de bal erg belangrijk. Hard werkend, maar met een mooie balbehandeling.  ,,Ik speelde natuurlijk tegen Joey Zandbergen, waar ik lang mee samen heb gespeeld. We hebben vorige week woensdag de wedstrijd even voorbeschouwd met een etentje.”

‘Thuis’
Het duel in Valkenburg eindigde doelpuntloos gelijk. En dus was het zaterdag vooral een sympathiek weerzien met een aantal oude bekenden. ,,Of ik dan Rijnvogels mis? Ik heb een mooie tijd gehad in Katwijk. De jongens waarmee ik in die zes jaar een band heb opgebouwd, die spreek ik nog wel. Zoals een Kevin Wijmer: zes jaar lang mijn carpoolmaatje. En nog wel wat mensen om de ploeg heen. Maar voor de rest zit ik hier weer lekker ’thuis”’, sloot Van der Breggen af.

Foto: Piet van Kampen

Lees ook: Van Duijn: ,,Vanuit deze formatie weer naar het oude Valken’68 toe”