Voor de wedstrijd tussen Kozakken Boys en VVSB was de grootste vraag in het Noordwijkerhoutse kamp wie de erfenis van Giovialli Serbony op zijn schouders moet gaan dragen. In Werkendam kreeg Tomas Tavilla de voorkeur boven Guido Pauw. Wel gaf trainer Wilfred van Leeuwen na afloop toe dat het in een volgende wedstrijd zomaar anders kan zijn.
Maar wat kon het Tavilla op dat moment even schelen. Hij had weer gespeeld voor VVSB. Daarnaast was hij belangrijk met een assist en een goal. De schijnwerpers waren weer op hem gericht, de journalisten stonden in een rij. En dat na maanden van lijdzaam toekijken achter de boarding, toezien hoe zijn teammaten zich door de Tweede Divisie heen sleepten.
Het kon dan ook niet anders dat de kleine aanvaller met een glimlach de kleedkamer uitliep. Honderd procent fit. Geen last meer van de hamstring die hem lang aan de kant hield. Waar de ex-Katwijker dacht aan een verrekking, bleek de spier te zijn gescheurd. Vier maanden geen voetbal voor hem.
,,Verschrikkelijk. Ik had verwacht dat de blessure mee zou vallen. Maar ik heb nu wel geleerd dat je een blessure eerst maar beter goed kan laten genezen en daarna pas weer aan je herstel moet gaan werken. Want ik heb er nu té lang mee moeten sukkelen.”
,,Het is jammer dat ‘Gio’ weg is, het is een vriend van me. Maar zo is de situatie nou éénmaal.”
Tegen Kozakken Boys waren het weer de eerste officiële minuten voor Tavilla na de blessure die hij in september opliep. En gelijk minuten met een verhaal. Door het wegsturen van Serbony rust er ineens een last op de vervangers: Tomas zelf en Guido Pauw.
Geen vergelijking
In niets valt Tavilla met Serbony te vergelijken. Waar zijn voorganger een aanspeelpunt is en als kapstok fungeert, trekt Tavilla juist uit de spits de ruimte(s) in. Waar Serbony een sterke en bonkige aanvaller is, daar moet de huidige VVSB-spits het hebben van zijn behendigheid en zal hij juist de directe confrontatie met sterke verdedigers uit de weg moeten gaan.
,,Ik probeer gewoon lekker mijn eigen ding te doen, dan zie ik wel waar het schip strandt.” Tavilla wil duidelijk niks weten van eventuele druk op zijn schouders om de weggestuurde spits te doen vergeten. In Werkendam werd er bewust ook regelmatig van positie gewisseld. ,,Ik ben geen spits die in de punt blijft hangen. Ik speel met de ruimtes. Af en toe komt Maikey Parami in de spits of Tommy Bekooij. Dan hebben we allemaal even een andere positie.”
,,De trainer weet dat ik een hele andere type speler ben en dus ga ik het ook anders invullen.”
Ook Tavilla had de rare week voor VVSB op zijn eigen manier verwerkt. En het media-apparaat van de Noordwijkerhoutse club deed z’n werk. Ook hij hield z’n mond over de casus die als een lopend vuurtje door het dorp ging, of nog steeds gaat.
,,Het is jammer dat ‘Gio’ weg is, het is een vriend van me. We moeten er gewoon aan wennen dat hij niet meer voor ons speelt. Zo is het nu éénmaal. Verder probeer ik me niet zo veel met die randzaken bezig te houden. Voor mij is het nu belangrijk dat ik mijn lichaam goed verzorg omdat ik terugkom van een blessure. Dat is mijn focus.”
Speeltijd
Voor de behendige aanvaller heeft het verhaal ook nog een positieve kant. Er lijken meer speelminuten voor hem klaar te liggen. ,,Zo werkt het voetbal hè”, lacht de spits. ,,Nu speel ik in de punt. De trainer weet dat ik een heel ander type speler ben en dus ga ik het ook anders invullen. Ik moet er elke week voor zorgen dat ik goed blijf spelen zodat ik er in sta. Deze week was ik het, de volgende keer kan Guido het zijn.”
Foto: Tino Stulen