De hamvraag van 24 april 1993: bestijgt de selectie van vv Katwijk voor het eerst in het bestaan het bordes van het Katwijkse gemeentehuis? In de derby tegen Quick Boys, die op deze zaterdag in de jaren 90 op De Krom wordt gespeeld, is winst voldoende om dat te realiseren. Bij winst van Quick Boys komt de blauw-witte concurrent in punten op gelijke hoogte en wordt het kampioensfeest voor één van beide in ieder geval voor minstens een week uitgesteld.

Quick Boys maakt op dat moment nog altijd kans om de titel voor de derde maal op rij te pakken, maar dan dient er wel gewonnen worden. Ruim 8.000 toeschouwers zorgen die middag voor een bom- en sfeervolle Krom als beide ploegen aan de aftrap staan. Als de uitdrukking bloedstollend ooit van toepassing is geweest dan is het wel op die gedenkwaardige voorjaarsmiddag.

Bloedstollend
Dat het toch zover is gekomen, hing in de twee voorgaande competitieduels aan een bijzonder dun zijden draadje voor achtervolger Quick Boys. De ploeg van Hans van der Zee volgt Katwijk vier wedstrijden voor het einde – in het toen nog geldende tweepuntensysteem en met 26 wedstrijdronden op het programma- op twee punten. Op wedstrijddag 23 verslaat Katwijk op De Krom buurman Noordwijk nipt met 3-2. Achtervolger Quick Boys lijkt die middag, bij een 2-2 stand in de 89ste minuut op Ter Specke hard op weg naar puntverlies.

Frenk van der Kleij en Edwin Otte bezorgen hun ploeg in de slotminuut met twee snelle goals alsnog een 2-4 zege bij FC Lisse. Een week later wordt het geduld van de Quick Boys-fans op Nieuw Zuid opnieuw danig op de proef gesteld. Daar waar Katwijk met 2-3 zegeviert bij Vitesse Delft lijkt Zwart Wit’28 op Nieuw Zuid een einde te maken aan de blauw-witte kampioensdromen.

De 1-2, die dit keer na 89 minuten op het scorebord staat, belooft in ieder weinig goeds. Captain Hans van der Plas kopt zijn ploeg in de laatste minuut echter op gelijke hoogte, waarna Frenk van der Kleij in de vijfde minuut van de blessuretijd Nieuw Zuid doet ontploffen door voor de bevrijdende 3-2 te zorgen. Over bloedstollend gesproken!

‘Quick Boys buffelde, schoffelde en vocht zichtbaar voor zijn laatste kans.’

‘Het kampioenschap komt sowieso in Katwijk terecht’, laat een neutrale toeschouwer zich op 24 april voorafgaand aan de titanenstrijd op de voorlaatste competitiedag ontvallen. Katwijk start weliswaar met twee punten voorsprong, maar in deze fase van de competitie is niets meer zeker. Katwijk, met de titel voor het grijpen, is dus gewaarschuwd. Als er eenmaal is afgetrapt, blijkt de thuisploeg op niets in de ploeg die een wervelend seizoen doormaakt.

Quick Boys, met twee kampioenschappen inclusief een landstitel op zak, toont zich veel geroutineerder bij een dergelijke klus. Het Katwijk van Arie Lagendijk lijkt bijna verlamd door de zenuwen. Hoewel het in de beginfase even dreigend is voor de blauw-witte goal, ontworstelt Quick Boys zich na een kwartier aan de oranje-zwarte druk. ‘Quick Boys buffelde, schoffelde en vocht zichtbaar voor zijn laatste kans’, noteerde journalist Rob Onderwater in het Leidsch Dagblad.

Onherkenbaar
Dat levert na 21 minuten op aangeven van Floor van Duijn de 0-1 op als Van der Kleij raak kopt. Als Leonard Pluimgraaff na 35 minuten een schot aflevert dat als een granaat achter Teun van Duyvenbode inslaat, wordt het er voor Quick Boys nog mooier op (0-2). Het antwoord van Katwijk blijft hierna uit, ook na de rust. De thuisploeg is onherkenbaar. Verlamd. Een verklaring daarvoor heeft Katwijk-trainer Lagendijk wel.

,,Katwijk was vandaag zichzelf niet. Die jongens van Quick Boys kunnen veel beter omgaan met dit soort wedstrijden. Voor ons is dit allemaal nieuw. Quick Boys heeft de laatste twee seizoenen ervaring opgedaan met het spelen voor zoveel publiek. Dat heeft vandaag de doorslag gegeven.” De teleurstelling bij Katwijk is desondanks enorm.

Quick Boys is door deze zege weer helemaal terug in de titelrace. Quick Boys-trainer Van der Zee toont zich na afloop meer dan content, maar waakt toch voor teveel optimisme. ,,Volgende week ARC thuis en dat lijkt gemakkelijk. Dat dachten we eerder van Hoek en Zwart Wit’28 ook. We weten intussen hoe dat verlopen is”, waarschuwt de oefenmeester. Waarna Van der Zee de ploeg die uiteindelijk als tweede gaat eindigen bij voorbaat al als ‘de schlemiel van de Eerste Klasse’ bestempelt. ,,Veertig punten halen in deze afdeling en dan tweede worden. Dat idee is nu al om gek van te worden.”

Kleerscheuren
De derby tussen de twee Katwijkse grootmachten verloopt overigens niet zonder kleerscheuren. Daar waar het buiten de lijnen rustig blijft, draaien de verzorgers daarbinnen overuren. Zo loopt Katwijk-verdediger Henk Langemaat een fikse hoofdwond op na een botsing met Martin Steenvoorden.

Tom van der Niet komt er minder goed af. De Quick Boys-goalie, die zijn rentree viert nadat een tegen DOVO opgelopen hersenschudding hem wekenlang aan de kant heeft gehouden, breekt de sluitpost in de 75e minuut zijn ellepijp na een duel met Marco van der Plas.

‘Jongens, kijk nog eens een keer goed, daar gaan ònze bloemen’, verzucht Katwijk-invaller Corné van Duyvenbode ver na afloop richting zijn medespelers als hij het arbitrale trio beladen met bloemen De Krom ziet verlaten. Bloemen die die middag voor de spelers van de thuisploeg bestemd waren, als er tenminste gewonnen was. Zover kwam het die middag niet

De al ruim drie weken durende spanning wordt door de 0-2 zege van Quick Boys nog met minstens een week verlengd. Zeven dagen later op de laatste wedstrijddag kan het opnieuw gebeuren. Op zaterdag 1 mei spelen Katwijk en Quick Boys op die gedenkwaardige laatste wedstrijddag op nauwelijks vier kilometer afstand van elkaar om de afdelingstitel. Eén ding is zeker.

Puntverlies kan voor beide titelkandidaten die middag dodelijk zijn op de eerste dag van mei. Op Middelmors neemt Katwijk het die middag op tegen Rijnsburgse Boys. Quick Boys heeft het, op papier althans, een stuk gemakkelijker. Op Nieuw Zuid is ARC de tegenstander.

Hartslag
Die middag zal bij vele, iets oudere Katwijk- en Quick Boys-supporters ook na zoveel jaar nog altijd in het geheugen gegrift staan. Op Middelmors dient de thuisploeg dreigende degradatie te ontlopen, terwijl buurman Katwijk voor het kampioenschap gaat. Al na zes minuten ziet een afgeladen sportpark hoe Marco de Ridder de 0-1 binnen werkt. Een stand die halverwege nog altijd op het scorebord staat.

,,Sport is soms onrechtvaardig.”

Op Nieuw Zuid kijkt Quick Boys al binnen drie minuten tegen een achterstand aan. De 1-1 van Martin Steenvoorden op slag van rust zorgt voor een iets lagere hartslag bij het overgrote deel van de 5.000 toeschouwers. Die loopt tien minuten na de thee weer hoog op als ARC-speler Jacques Key van de stip de 1-2 achter Marco Ruwaard schiet.

Een kwartier later ziet het er voor Katwijk nog beter uit als De Ridder zijn en Katwijks tweede van de middag op het scorebord zet. Op Nieuw Zuid belegert Quick Boys intussen de vesting van Remco Tuinenburg. Uiteindelijk lijkt een beslissingsduel om de titel toch nog mogelijk als Steenvoorden, eveneens met zijn tweede van de middag, na 85 minuten het nylon vindt (2-2). ‘Tijd genoeg om de 3-2 op het scorebord te krijgen’, klink het optimistisch op de tribune.

Onrechtvaardig en hard
Op Middelmors, waar al enige tijd is afgefloten, blijven spelers en supporters op en rond het veld gekluisterd aan de radio. Benieuwd naar de gang van zaken even verderop. Daar resteren na de 2-2 nog vijf minuten ook nog eens elf(!) minuten blessuretijd. Minuten waarin alsnog een beslissingswedstrijd kan worden afgedwongen. In dat bloedstollende kwartier kopt Richard Hoogervorst nog wel op de lat, maar wat de thuisploeg ook probeert, Tuinenburg en de zijnen wensen niet te capituleren.

Na lang, heel lang in spanning te hebben gezeten kan het feest op Middelmors losbarsten als op Nieuw Zuid het laatste fluitsignaal heeft geklonken. Enkele kilometers verder heerste bittere teleurstelling. ,,Het is toch allemaal niet te geloven,’’ stamelt een te neergeslagen Van der Zee na afloop. ,,41 punten, met 78 de meeste doelpunten voor en daarnaast ook nog eens de meeste overwinningen. En dan tweede worden. Sport is soms onrechtvaardig.”

Dat sport niet altijd eerlijk is, maar ook hard, blijkt tijdens de festiviteiten in Rijnsburg. Zeker als het ‘En Van der Zee.. is nummer twee’ uit de kelen van de aanhang uit Katwijk-Noord wordt aangeheven. Katwijk heeft Quick Boys afgelost. Op Nieuw Zuid moet er nog tien jaar worden gewacht voordat de kampioensbloemen voor de spelers zijn.

Foto’s: Orange Pictures & Archief Leidsch Dagblad

Lees ook: ‘Kaartverkoop bekerderby verlengd: 3000 kaarten al verkocht’