Bah, wat baalde Marcel IJzendoorn 24 uur na VUC – FC Boshuizen nog van de nederlaag in Den Haag. Het was voor de Leidse trainer weer even wennen om na een wedstrijd met lege handen te staan. De laatste nederlaag dateerde alweer van oktober 2019. Zelfs de goedlachse oefenmeester schoof z’n frustraties een dag later niet aan de kant.
Terwijl de afspraak stond te bellen over z’n nieuwe club, SJC, moest de analyse van VUC – FC Boshuizen ‘m even van het hart. ,,We hadden wel tot Derde Kerstdag door kunnen blijven voetballen, dan nog hadden we niet gewonnen”, begon IJzendoorn z’n monoloog. ,,Van de 240 keer dat we de bal naar elkaar over hadden kunnen passen, schoten we de bal 220 keer uit of achter. En dat terwijl wij op bijna alle plekken een betere speler hebben.”
Veelzeggende reactie
Het liefst had de trainer nog precies uit de doeken gedaan wat er precies niet goed ging, wat er beter kon en hoe hij de zaken anders had willen zien gaan. Daar is de oud-doelman van Rijnsburgse Boys, Scheveningen en VVSB te veel een pure trainer voor. Misschien was het juist daarom voor hem wel goed dat hij na het echec in Den Haag z’n gedachten even kon verzetten.
Al moest hij eerst nog even door de zure appel heen bijten door precies na een nederlaag in een kleedkamer vol teleurgestelde voetballers te moeten vertellen dat hij een nieuwe club had gevonden. Als een grote verrassing zou het voor de spelers niet zijn gekomen. IJzendoorn had in december z’n vertrekwens al ingediend bij de eersteklasser.
,,Ik heb me in de club verdiept en goede gesprekken gehad met de spelersraad.”
De reactie van z’n spelers was veelzeggend. ,,Gefeliciteerd, ’train'”, klonk het eensgezind. De ‘rustige groep’, zoals IJzendoorn z’n pupillen zelf noemt, reageerde fijn. Ook de club zelf was zaterdag al op de hoogte gesteld van de transfer naar het Noordwijkse. ,,Wat zou ik het dan mooi vinden als we dit seizoen nog goed kunnen afsluiten met deze groep en dat volgend jaar de opening van de Hoofdklasse de wedstrijd SJC – FC Boshuizen is. Bij de club gaat nu ook een aantal spelers weg. Ik heb de groep al één of twee keer beetgepakt om duidelijk te maken dat we er met elkaar nog een paar mooie laatste maanden van kunnen maken.”
IJzendoorn wil door de voordeur naar z’n nieuwe club. Dat past hem ook het best. Bij elke vereniging die er op z’n cv prijkt, spreekt men nog met lof over de trainer en mens IJzendoorn. Juist daarom lijkt de combinatie met SJC hem op het lijf geschreven. SJC wilde een ‘mensenmens’ voor de groep, een teambouwer die spelers laat acteren naar de waarden van de club: strijd, passie en vriendschap.
Stabiliteit
,,De eerste gesprekken met SJC dateren alweer van een maand geleden. Het heeft misschien even geduurd, maar we hebben gewoon met elkaar willen kijken of we bij elkaar passen. Dat gevoel kreeg ik. Ik heb me in de club verdiept en goede gesprekken gehad met de spelersraad. Ik kreeg het gevoel dat ze me graag wilden hebben. Dat vind ik fijn.”
Ook de koers die SJC openlijk wil varen, past hem wel, vindt hij. Met voornamelijk Noordwijkse jongens, in ieder geval gasten die er een goede kop op hebben zitten, ziet hij de uitdaging om de club een speler in het linkerrijtje van de Hoofdklasse te laten worden. Volgens IJzendoorn komt de vereniging uit een rumoerige periode en zijn ze vooral gebaat bij stabiliteit. Om overigens al helemaal een goed beeld te hebben van de huidige selectie, is voor hem te vroeg.
,,Gelukkig blijft er een groot gedeelte intact van de spelersgroep. Verder ken ik de spelers nog niet zo goed. Wij spelen met Boshuizen op exact hetzelfde tijdstip. Ik moet het voornamelijk doen met de namen die ik hoor of lees. Maar daaruit kan je wel een beetje opmaken wie de sterkhouders zijn in de selectie.”
,,Hoe meer regels ik op ga stellen, hoe lastiger ik het mezelf ook maak om al die regeltjes te controleren.”
,,En weet je wat het is: mochten er op plekken versterkingen nodig zijn, dan heb ik daar ook wel mijn gedachtes over. Ik hevel liever een jongen van het tweede over om hem een paar procent beter te maken, of iemand van Van Nispen bij wijze van, dan dat je een jongen van SDW uit Amsterdam naar de club gaat halen. Dat heeft helemaal geen zin. Dan haal ik liever één of twee jongens die ik zelf beter kan maken, maar die het ook leuk vinden om een biertje of colaatje mee te drinken. Dan kan je met elkaar een goed team maken.”
Juiste mix
Het moet de ras-Noordwijkers als muziek in de oren klinken. De club die terug wil naar de gloriejaren waarin het uit de Tweede Klasse promoveerde naar de Hoofdklasse en een trainer die exact op dezelfde manier denkt. Ook daarin zoekt IJzendoorn vanaf de zomer de middenweg tussen presteren en het vrijlaten van z’n spelers.
,,Als een voetballer naar mij toe komt om te vragen of hij een training over kan slaan vanwege z’n studie, omdat hij moet overwerken of dat hij met een lastige privésituatie zit, dan motiveer ik hem juist om weg te blijven. Hoe meer regels ik op ga stellen, hoe lastiger ik het mezelf ook maak om al die regeltjes te controleren. Ik zoek altijd naar de juiste mix tussen het persoonlijke, maar ook de trainingsmomenten om beter te worden als speler en team.”
Archieffoto: Jeannette Kloet
Lees ook: ‘Rauws verruilt geel-blauw voor paars-geel’