Bij geen enkele speler van Rijnsburgse Boys kon er na afloop van de wedstrijd tegen HHC Hardenberg een glimlach worden ontdekt. Behalve bij Bart Freke. Dat mocht ook wel, het was hem wel gegund. Eindelijk mocht hij weer voetballen in de Topklasse. Dat was heel lang geleden. Anderhalf jaar keek hij toe. ,,Dat was af en toe geen pretje”, kon Freke er nog om lachen.

Vorig jaar hield een slepende enkelblessure Freke een heel seizoen aan de kant. Tot hij van de zomer eindelijk mocht voetballen. Hij was fit en had er weer zin in. Hij had lang aan zijn herstel gewerkt en zag het weer helemaal zitten. Toen kwam de klap. In de training voor de kraker tegen Spakenburg voelde Freke het gelijk: scheurtje in de lies. Daar ging hij weer, het langdurige proces in dat revalidatie heet. ,,Op een gegeven moment dacht ik serieus: ik kap er mee. Ik ben er klaar mee. In één klap weer terug bij af.”

Gelukkig voor Freke kon hij dat snel uit z’n hoofd zetten. ,,Dat is een dag geweest, misschien twee dagen. Maar het spelletje blijft veel te leuk. En dan al snel ga je er weer voor. Deze blessure had niks met mijn enkel te maken. Dat maakte het makkelijker om de knop om te zetten.”

Eenzaam
Het waren lange dagen voor Freke. Een herstelproces is nooit leuk voor een voetballer beaamt de verdediger. ,,Anderhalf jaar duurt heel lang. Het was voor mij de eerste keer dat ik er zo lang uit lag. Het is best zwaar geweest. Ik moest alles alleen doen. Ik heb in de zomervakantie heel veel gedaan om fit te zijn, tot de allerlaatste training voor Spakenburg. Weer zes tot zeven weken uit de roulatie.”

Het eenzame voetballeven is (voorlopig) voorbij voor Freke. Hij trainde al even mee met de groep, mocht tegen FC Rijnvogels ook al minuten maken en tegen HHC Hardenberg mocht hij eindelijk weer voetballen in de Topklasse. Freke komt alleen in een groep terecht die zoekende is. ,,Als een team lekker draait en goed voetbalt kan je ook lekkerder inkomen. Nu draait het niet. Zo heb ik dat vorig jaar ook ervaren. Natuurlijk kijk je liever naar een goedlopend team. Dat heb ik vorig jaar maar één of twee keer gezien.”

Het moment dat Freke er in kwam tegen HHC Hardenberg kon ook niet slechter. ,,Toen ik aan het warmlopen was, viel de 1-1. Maar vlak voordat ik er in kwam werd het 1-2. Keken we weer tegen een achterstand aan. Ik ging achterin spelen en Hessing schoof een linie naar voren. Het werd een soort alles-of-niets, met lange ballen naar voren. Dat spel ligt me niet zo.”

Geen pijntjes
Tegenvallende prestaties of niet. Freke was blij dat hij na anderhalf jaar zonder een competitiewedstrijd te hebben gespeeld weer zijn minuten kon maken. ,,Het geeft een goed gevoel om weer op het veld te staan. Eindelijk. Die twintig minuten voetbal waren fysiek natuurlijk geen probleem. Ook tijdens de trainingen voel ik geen pijntjes meer. Ik ben blij dat ik er gewoon weer sta. Het is lekker om weer te kunnen voetballen. Nu moet ik laten zien dat ik ook in de basis hoor. Maar het ligt uiteindelijk aan Niek Oosterlee wat hij wil.”

Tekst: Frank Venema

Foto: Orange Pictures