Dit is een inzending in het kader van de strijd om de BBA (Beste Beschrijver Amateurvoetbal). Help Marc Zwaan de enige echte Broodje Bal Award te winnen. Stem via deze link op de website van Voetbalmagazine Staantribune!
De heilige zaterdag was weer aangebroken, en de wekker liep meedogenloos af op het goddeloze tijdstip van 06:45. Even doorbijten, maar alles voor het goede doel: het supporteren van de kleine oranjehemden in hun strijd om de 3 punten.
Veld 5B lag rustig te wachten om betreden te worden door de kleine getalenteerde voetjes, onder een fris laagje ochtenddauw. Er is bijna niks mooiers denkbaar. Ja, een grasveld in plaats van deze kunststof mat wellicht. Mensen van mijn generatie mijmeren nog wel eens over de geur van het groene goud, en strooien dan gretig met anekdotes over vervlogen tijden. Dijbenen vol vers gemaaid gras en curieuze polletjesincidenten, u kent het wel.
‘Ondanks de bierproeverij van de avond ervoor, stond referee Jan opvallend fruitig met de fluit in de hand op de middenstip’
De boys van de vv Katwijk JO11-3 zweren in ieder geval bij plastic sprieten, en stonden weer te trappelen. Met de zomerstop in zicht valt er voor ons niet veel meer te winnen dan een mooie plek in de middenmoot, dus om er nog wat extra motivatie in te krijgen schermden we maar met het feit dat onze tegenstander dit seizoen maar van één ploeg wist te winnen. Inderdaad, van ons. Dat konden we toch niet nog een keer laten gebeuren?
Het gaat hier om WVC, de jonge fusieclub uit Roelofarendsveen. Ze hebben de rode lantaarn stevig in handen, dus er was goed geld te verdienen bij de bookmakers wanneer je een overwinning voor de mannen uit de polder juist zou voorspellen.
Ondanks de bierproeverij van de avond ervoor, stond referee Jan opvallend fruitig met de fluit in de hand op de middenstip. Game on! Het was de thuisploeg die WVC direct met de rug tegen de muur zette. De veldbezetting was goed, en het leder ging soepeltjes rond. Waagde een WVC-er het om de bal af te pakken, dook het oranje-zwarte 7-mans leger erop als een kudde uitgehongerde leeuwen op een mank hertje, die het waagde hun habitat binnen te strompelen.
De ouders roerden nog wat in hun koffie, en leunden ontspannen achterover in afwachting van de eerste treffer. Via beide vleugels werd veel gevaar gesticht, en de backs, allebei toch een kop groter dan onze flankspelers William en Che, hadden handen en voeten nodig. Datzelfde gold voor de Roelofarendsveense sluitpost, die een midweek naar de Malediven had kunnen boeken als hij per redding betaald zou worden.
Na een ongekend grote hoeveelheid kansen onbenut te hebben gelaten, gemakzucht voor de vijandelijke goal kon ons om eerlijk te zijn niet worden ontzegd, was het een soort van onontkoombaar dat de gasten de score zouden open. Onvoorstelbaar en logisch tegelijk. Bij hun eerste fatsoenlijke aanval verschalkten ze Finn in ‘zijn’ hoek. De bal zat dan ook stijf in de kruising.
Het sein om de mouwen nog wat extra op te stropen was daarmee gegeven, en de Katwijkse stormloop op de arme WVC-goalie nam nu bizarre vormen aan. Bij de hoekschoppen gingen de verdedigende troepen massaal voor hun kooi staan, en aan ons om daar een gaatje in te vinden. Wat flipperkastsituaties verder stond er ineens een 2-1 stand op het bord; Kjeld schroefde zijn seizoenstotaal op met een zakelijke intikker en Leonardo ontdeed zich vrijwel direct daarna handig van wat tegenstanders met een serie mooie schijnbewegingen, om vervolgens koeltjes voor de voorsprong te tekenen.
Op slag van de limonade, bosvruchtensmaak deze keer, maakte de blauw-rode formatie nog even kennis met de beruchte rechter van Che, die twee keer op bijna identieke wijze na vlot lopende aanvallen over de linkerkant de bal ziedend hard de bovenhoek in joeg. Schitterend! 4-1 dus, een stand die het spelbeeld iets meer recht deed.
‘Zijn linkerbeen is inmiddels een begrip in de regio, en ik heb vernomen dat er reeds een speciale verzekering voor is afgesloten’
Veel toeschouwers snelden nog even naar de kantine voor een tosti ham-kaas, want nu WVC met het hoofd in het hakblok lag en de honger van de thuisploeg naar meer goals nog lang niet gestild leek verwachtte men ongetwijfeld nog een vermakelijke helft.
We startten wat rommelig aan het tweede bedrijf. Ondanks de immens grote ruimtes op het veld smolt het geheel samen met de tegenstander op het middenstuk, waardoor goed voetbal een stuk lastiger werd. Desondanks creëerden we meer dan genoeg om de score in no time naar de dubbele cijfers te tillen.
Een mooi moment voor Donn en Senna, normaal gesproken de poortwachters achterin, om af en toe eens voorin te gaan buurten en zo te proberen een goaltje mee te snoepen. Dat was ze helaas net niet gegund, maar de vijfde lag wel vrij rap tegen de touwen. Een handige schijnbeweging gevolgd door een subtiel balletje in de hoek. Was getekend: William.
‘De jongens leken met hun gedachten bij welke saus ze bij hun welverdiende bak met frieten gingen bestellen’
De supporters gingen er even lekker voor zitten nu, met het telraam erbij. De 6-1 liet niet lang op zich wachten. Na een akelig scherp aangesneden diepe bal kwam de keeper goed uit, maar verwerkte hem matig. Gerben, listig loerend als altijd, pakte dit presentje maar wat graag uit. Zijn linkerbeen is inmiddels een begrip in de regio, en ik heb vernomen dat er reeds een speciale verzekering voor is afgesloten.
De koek was hiermee wel op, en de jongens leken met hun gedachten bij welke saus ze bij hun welverdiende bak met frieten gingen bestellen. WVC dook ineens een aantal keer op voor Finn, die als 1-tegen-1 specialist meestal wel raad weet met dit soort klusjes. Zo ook nu: met zijn gretig graaiende handen maakte hij alles wat in zijn buurt kwam onschadelijk, en zo bleef de toch wel afgetekende 6-1 gehandhaafd. Klus geklaard!
Ik hoop dat we onze trouwe achterban in de laatste 2 wedstrijden weer het knetterende spel kunnen voorschotelen dat ze van ons kennen. De 3 punten smaken desondanks prima, en zijn al met al meer dan verdiend. Well done boys! Next stop: DIOS in een vriendschappelijk treffen op sportpark De Krom. Tot later!
Ook genoten van dit verslag van Marc? Stem via deze link op de website van Voetbalmagazine Staantribune!