De nummer zeventien en achttien op het menu. Twee makkelijke gerechtjes die je tussen de andere spijzen door voor liefneemt. Het hoort er eenmaal bij voor een koploper. Toch weet Katwijk zich twee keer te verslikken in een kleine gang. Vorige week werd verloren bij Jong Sparta, ditmaal beet de lijstaanvoerder zich stuk op De Treffers (0-1).
Treffend was dat de drie beste spelers van vandaag bij Katwijk in de laatste linie stonden. Raoul Esseboom, Guus van Weerdenburg en Kay Blokland haalden allemaal een ruime voldoende. Dit kwam niet eens door verdedigend werk. De gasten uit Groesbeek waren nauwelijks gevaarlijk. Vooral opbouwend was het trio goed. Maar er werd te weinig gedaan met het voorbereidend werk van het heerschap. Grote kansen werden amper gecreëerd en als ze er waren werd er slordig mee opgesprongen.
Marciano Mengerink werd vooraf gehuldigd voor zijn honderdste wedstrijd in dienst van Katwijk
Esseboom gaf een leuke twist aan de twee verloren duels. ,,We verliezen nu van de nummers zeventien en achttien. Dat betekent dat we van de nummers twee tot en met zestien moeten winnen. Ik geloof niet in onderschatting. We deden ook vandaag onze stinkende best. Met de winterstop in het vooruitzicht moeten we er nog drie keer vol voor gaan. Daarna hebben we even rust.’’
Esseboom toonde aan een schitterende crosspass in huis te hebben. Als een ware veldmaarschalk zette hij de troepen neer met de lange bal als instrument. Het mocht niet baten. Een ongelukkige treffer van De Treffers was voldoende voor de volledige oorlogsbuit. Katwijk klopte wel aan de Gelderse deur, maar naar binnen mochten de oranjehemden niet.
,,Het is vreselijk om tegen dit soort teams te spelen.”
De laatste man kon na de wedstrijd dan ook moeilijk zijn teleurstelling verbergen. De verdediger noemde de prestatie van vandaag een collectief falen en stak dat niet onder stoelen of banken. ,,Ik kan niet tegen verliezen. Net in de kleedkamer zijn er geen harde woorden gevallen, maar die komen er komende maandag wel.’’
Esseboom ging er verder op in en spaarde zichzelf en zijn teamgenoten niet. ,,Het spel was aan het begin van het seizoen ook niet geweldig . Maar toen wonnen we op conditie veel duels. Dat mis ik nu. Toen werkten we voor elkaar. Ik verwijt het mijzelf ook want ik ben onderdeel van het team. Ik mis dat werken voor elkaar zoals aan het begin. We geven minder druk. We waren toen constant aan het pressen en we wonnen die tweede ballen.’’
Steven Sanchez Angulo zet een actie in aan de zijlijn
De Treffers was duidelijk naar de Krom gekomen voor een punt. De ploeg speelde op de counter en kwam vooral om het spel van Katwijk te ontregelen. De koploper zal vaker met dit soort teams te maken krijgen. Iets waar Esseboom niet blij mee is. ,,Het is vreselijk om tegen dit soort teams te spelen. Bij het uitblijven van een doelpunt moeten we dan meer risico gaan nemen. Want we moeten koste wat het kost blijven winnen.’’
Misschien lukt dat bij het diner dat volgende week wordt opgediend. VVSB is de volgende gang op weg naar het afrondend dessert in de vorm van een titel. Een ploeg die meer wil voetballen dan De Treffers. Want voor de tweede week op rij bleek een laagvlieger een lastig te verorberen gerecht.
Katwijk – De Treffers 0-1 (0-0). 61. Janssen 0-1
Katwijk: Kieboom, Blokland, Van Noord (74. Tervoert), Esseboom, Van Weerdenburg, Susan, De Loor, Plat (74. Schet), Sanchez Angulo, Berkhout Mengerink
Foto’s: Aad de Winter