In de (nieuwe) rubriek ‘Met wie spreek ik…?’ laat Leo Schrama steeds een clubvrijwilliger aan het woord die zich al jaren belangeloos inzet voor en bij ‘zijn cluppie’. Onbekend buiten de eigen gelederen, maar o zo belangrijk. Elke vereniging draait nu eenmaal op vrijwilligers.

Het fenomeen clubveiling heeft het afgelopen decennium in onze regio flink aan reputatie gewonnen. Bijna elke zichzelf respecterende voetbalclub organiseert eenmaal per jaar een veiling waarop goederen en diensten die (geheel gratis) ter beschikking worden gesteld en tijdens de veiling bij opbod worden verkocht. De opbrengsten zijn doorgaans fenomenaal en vormen een wezenlijk bestanddeel van de clubfinanciën.

Oerveiling
Daarbij mag de Konijnenveiling van SJC zich de ‘moeder aller veilingen’ noemen. Op 12 december staat in de sporthal van SJC de 58^e editie van deze ‘oerveiling’ op het programma. Wil van der Zalm is bij de zwartwitten al ruim twintig jaar betrokken bij, wat intussen ook een beetje zijn veiling mag worden genoemd. ,,Maar ik haast me om er aan toe te voegen dat we dat natuurlijk doen met een hele hechte groep medewerkers. Dat zijn er zo’n vijftien bij elkaar. Het draaiboek daarvoor is bekend, maar op routine alleen kun je niet draaien. In september beginnen we aan de voorbereidingen en vanaf oktober draaien we volle bak. Je moet bijtijds de boer op om kavels en opdrachten in de wacht te slepen. Dat is altijd een hele klus.”

Van der Zalm kent zijn pappenheimers. De 58 jarige Noordwijker is al (bijna) een halve eeuw lid van SJC, waar hij vanaf de allerjongste jeugd tegen een bal aantrapte. ,,Uiteindelijk bleek het vierde elftal mijn eindstation. Hoger heb ik het niet geschopt. Het plezier stond voorop en niet iedereen kan het eerste elftal halen. Het voetballen heb ik tot mijn 37^e volgehouden. Totdat een knieblessure roet in het eten gooide en ik moest stoppen. Vervolgens ben ik altijd leider geweest van het elftal waarin mijn zoon speelde. Heb ik opnieuw alle jeugdcategorieën doorlopen.”

Sinds mensenheugenis
De Konijnenveiling vormt voor Van der Zalm echt de hoofdmoot van zijn bezigheden bij SJC. Daarnaast is hij ook nog als scheidsrechter bij de jeugd actief en verricht hij onderhoudswerkzaamheden op het sportpark. ,,Ik rolde de veilingcommissie in via mijn schoonvader Arie de Ridder. Heb ik eerst een paar jaar meegedraaid en toen hij stopte, ben ik er in gestapt. De veiling startte bijna zestig jaar terug met het bij opbod verkopen van konijnen. Die traditie wordt nog altijd in ere gehouden. Piet Kraan neemt dat gedeelte al sinds mensenheugenis voor zijn rekening. De veiling werd en wordt voor die gelegenheid nog altijd vlak voor de kerstdagen gehouden. De ongeveer 400 kavels die we op een avond veilen zijn heel divers. Van een paar sokken tot een vliegvakantie naar Barcelona inclusief het bezoek aan een voetbalwedstrijd. Die kavels slepen we overal vandaan.”

,,We zijn er bij SJC trots op dat we al zo lang geld bij elkaar brengen die met name de jeugd ten goede komt”, vervolgt Van der Zalm. ,,Vorig jaar zaten we rond een eindbedrag van € 60.000 en dat is eigenlijk al jaren het geval. Een berg geld. Als ik zie wat er hier op voetbalgebied met name voor de jeugd gedaan wordt, dan is dat mede mogelijk door de opbrengst van de Konijnenveiling en de bijbehorende loterij. We hebben de duidelijke afspraak met het bestuur dat van de opbrengst geen dubbeltje naar de A-selectie gaat. Daar zijn andere bronnen voor.”

 Trendsetter
,,Bovendien zijn we als SJC trendsetter op veilinggebied. Bij bijna elke vereniging in de regio is het intussen een blijvertje. Ik herinner me nog dat we als veilingcommissie op bezoek zijn gegaan bij Foreholte om onze expertise met ze te delen toen zij eveneens een veiling in het leven wilden roepen. ‘Zolang jullie maar niet op dezelfde avond als wij gaan veilen’, zeiden we toen, hoewel zo’n avond toch een echte club- en dorpsavond is.”

,,Je hoopt daarbij altijd op een goede opkomst, want dat is toch de beste garantie voor succes. Toen het een keer sneeuwde was die beduidend minder en dan merk je dat meteen in de opbrengst. Bovendien is het altijd afwachten wat een kavel doet. Soms heb je iets in handen waarvan je echt hoge verwachtingen hebt, maar er zal toch eerst flink op geboden moeten worden om dat waar te maken. Het blijft altijd spannend. We hebben gelukkig een grote groep vaste bezoekers, die allemaal beseffen dat het geld goed terecht komt.”

Tekst: Leo Schrama

Foto: Johanna Wever