In de rubriek ‘Met wie spreek ik?’ laat Leo Schrama steeds een clubvrijwilliger aan het woord die zich al jaren belangeloos inzet voor en bij zijn (of haar) club. Vaak onbekend buiten de eigen gelederen, maar o zo belangrijk. Elke vereniging draait nu eenmaal op vrijwilligers.

Voetbal was voor Sylvia Kruijer (links op de foto) een zo goed als onbekend fenomeen op het moment dat zij kennismaakte met Wout, nu al jarenlang haar echtgenoot en vader van haar kinderen Sanne en Robbie. Tot dan volgde Kruijer hoogstens het Nederlands Elftal bij een belangrijk toernooi. Daar kwam verandering in toen zij Wout leerde kennen. ,,Hij speelde toen bij SJC. We zijn getrouwd en uiteindelijk in Sassenheim terecht gekomen. Toen onze zoon Robbie bij de ’hummels’ van Teylingen ging spelen, terwijl Wout daar onderdak vond in een vriendenteam is het balletje bij mij ook, figuurlijk gesproken, gaan rollen”, haalt Kruijer de tijd terug waarin zij pas echt kennis maakte met het spelletje.

,,Dan ga je als moeder bijna automatisch mee als je kind voetbalt, waarbij het me al snel opviel dat er bij Teylingen altijd met veel enthousiasme voor de jeugd tal van activiteiten werden georganiseerd. Daar wilde ik ook graag een steentje aan bijdragen. Zo kwam ik in 2004 in de activiteitencommissie terecht, waar ik na verloop van tijd Marleen Rotteveel als voorzitter opvolgde. En van het één komt nu eenmaal het ander. Waarbij ik moet zeggen dat ik een doener ben, geen sporter. Dat is ook mijn achtergrond. Bij ons thuis speelde sport nooit echt een belangrijke rol. Dat is sinds mijn entree bij Teylingen wel anders geworden”, vertelt een lachende Kruijer.

Energie
Het organiseren, regelen en begeleiden van de jeugdactiviteiten bij Teylingen vormen nu al ruim een decennium de hoofdmoot haar vrijwilligerswerkzaamheden bij Teylingen. Een club die door Sylvia wordt omschreven als warm en familiaal. Een club ook die naar haar zeggen een warm plekje in haar hart heeft gekregen ,,Dat familiale is meteen de charme van de club. Iedereen kent iedereen en dat maakt het ook zo leuk. Daarbuiten kom ik in het dorp vaak mensen tegen die je kent van toen. Dat vind ik ook een andere leuke kant van dit werk. Het gebeurt nogal eens dat je een vader of moeder van een spelertje tegenkomt waar je vroeger mee te maken hebt gehad. Of een spelertje van toen die inmiddels volwassen is. Dat zijn gewoon leuke contacten.”

Teylingen grossiert in activiteiten voor haar jeugdleden. De activiteitencommissie, die in een voetbal(mannen)wereld uit maar liefst tien(!) dames bestaat, heeft het er maar druk mee. Van de Sinterklaas-, bingo- en casino-avond, de tentennacht en de diverse jeugdtoernooien tot het gezamenlijk jeugdschaatsen op de Haarlemse kustijsbaan en het al decennialang georganiseerde jaarlijkse jeugdvoetbal- en vakantiekamp. ,,Voetbal is eigenlijk een mannenwereld, maar hier bij Teylingen hebben de vrouwen op dit gebied het heft in handen”, vertelt een opnieuw lachende Kruijer. lachend

,,Dat is natuurlijk alleen mogelijk omdat we als activiteitencommissie goed in onze vrijwilligers zitten. Daar staat en valt alles toch mee. Wat ik wel heb geleerd, is om ’nee’ te zeggen. De hoeveelheid hooi die ik op mijn vork neem, wil ik wel kunnen blijven overzien. Op die manier hou je er ook plezier in. Na al die jaren kan ik met stelligheid beweren dat ik energie krijg van mijn activiteiten bij Teylingen. Eigenlijk kan ik het iedereen aanraden! Vooral rond Sinterklaas vind ik het fantastisch. Dan speelt de jongste jeugd traditiegetrouw tegen een zogenaamd Zwarte Pietenelftal. Daar wordt zelfs speciaal voor getraind. Voor veel spelertjes is dat de Wedstrijd van het Jaar.”

Door de wol geverfd
Hoewel het enthousiasme er van afstraalt als Kruijer vertelt over ‘haar’ Teylingen, heeft zij besloten aan het einde van het seizoen een punt te zetten achter haar lidmaatschap van de activiteitencommissie. Dat wil niet zeggen dat Teylingen straks geen rol meer speelt in haar leven. Integendeel, als bestuurslid van de jeugdafdeling wil ze betrokken blijven bij het wel en wee van de roodzwarte jeugd. “Daarnaast ga ik me meer op de PR van de vereniging richten. Dat doe ik al via onze website samen met onze webmaster Mart Schrama. Dat gaat straks in ruimer opzicht plaatsvinden. Bovendien blijf ik samen met Sandra van Vliet bij thuiswedstrijden de ‘Teylingen-Toto‘ verzorgen. Ook een activiteit met een lange Teylingentraditie. Ooit opgezet door Ruud en Annie de Zwart, maar nog altijd springlevend. De wedstrijden van het eerste op De Roodemolen volg ik echt op de voet. De uitwedstrijden sla ik wel over. Mijn dochter Sanne speelt waterpolo en je wilt als moeder je aandacht toch ook een beetje verdelen.”

Als Kruijer het stokje van de activiteitencommissie straks overdraagt, doet zij dat met een goed gevoel. Naar haar zeggen beschikt Teylingen ook op dat gebied over een door de wol geverfd gezelschap. Een groep vrijwilligers die van wanten weet. ,,Vers bloed is ook weleens goed, terwijl ik me dan op andere zaken kan richten. Dan snijdt het mes meteen aan twee kanten’’, klinkt het praktisch. ,,Een leven zonder Teylingen kan ik me nu niet meer voorstellen, nee. Roodzwart gaat nooit verloren!”