Z’n relaas klinkt aan het begin als die van een ongelukkig voetballer. Een buitenspeler die wanhopig zoekt naar houvast in tijden van fysiek ongemak. Maar wanneer Thierry Monteny halverwege z’n monoloog is, valt er een oprechte glimp van hoop te bespeuren. Een 24-jarige voetballer die nog gelooft in z’n terugkeer.
Ze missen hem. Hij mist FC Lisse. De ploeg snakt naar de diepgang van de in Hillegom woonachtige rechtsbuiten. Ook de linkerflank is onthoofd van z’n hoofdrolspeler bij de tweededivisionist. Hij en Koen Fokkema gaven de ploeg de diepte in het veld.
Reconstructie
Maar het seizoen verliep ongelukkig voor beiden. Fokkema wist sowieso dat hij vanwege zijn kruisbandblessure z’n focus kon gaan richten op vorig seizoen. De blessure van Monteny was de afgelopen maanden een stuk mysterieuzer. Z’n rechterknie bezorgde hem in zijn prille voetbalcarrière al meerdere kopzorgen.
,,Toen ik eerstejaars-A was bij ADO Den Haag heb ik mijn eerste kruisbandreconstructie gehad”, blikt hij terug. ,,Dat is een belangrijke tegenslag geweest in mijn carrière. Later heb ik diezelfde knie nog een keer ‘schoon moeten laten maken’. Er zat een pin in die knie, die was vergroeid. Daardoor heb ik altijd wel wat last gehad van mijn knie. Maar door veel oefeningen te doen met Nils Thörner (personal trainer bij de FC, red.), ging dat altijd best goed.”
,,In januari heb ik ergens een wedstrijdje meegedaan met het tweede. Weer werd ik wakker met een dikke knie.”
Zo speelde Monteny jaar in jaar uit gewoon 30 of 32 wedstrijden per jaar. Tot dit seizoen. Ineens was de pijn anders. De reactie van z’n knie ook. Na elke zaterdagwedstrijd was de zondag daarop z’n knie ontzettend dik. De voetballer wilde niet aan de pijn en de dikte van z’n knie toegeven. Tot het absoluut niet meer ging. De pijn werd ondraaglijk. In samenspraak met trainer Robbert de Ruiter werd er gekozen voor rust.
Maar die rust creëerde ook een bepaalde onzekerheid. Hoe nu verder? Via Thorner kwam Monteny in contact met dokter Pijnenburg, die zelfs zijn clientele had in Madrid, bij het grote Real. Crème de la crème in Europa noemt de buitenspeler van Lisse het.
Tien maanden
Pijnenburg constateerde beschadiging aan het kraakbeen aan de zijkant van de rechterknie van Monteny. Apart voor iemand van 24. Ook omdat er geen verband kon worden gevonden met de vorige operaties die hij was ondergaan. Het verklaarde wel zijn dikke knie. Bij het gemis van kraakbeen schuren de botten tegen elkaar, met de ophoping van vocht tot gevolg.
Het eerste idee was het opnieuw ‘optrainen’ van de spieren rondom z’n knie. Een operatie was plan B. Monteny zou dan zeker tien maanden uitgeschakeld zijn. En vanwege de hevigheid van de operatie zou hij de eerste drie tot vier maanden niet op zijn knie mogen steunen. ,,Gezien mijn werkzaamheden zag ik dat niet zitten.”
Monteny in betere tijden: aan het begin van dit seizoen
,,Ik ben het dus zonder operatie gaan proberen. In januari heb ik ergens een wedstrijdje meegedaan met het tweede. Weer werd ik wakker met een dikke knie. Daarop heb ik de arts gebeld met het nieuws. ‘Dit is het ook niet’, zei ik tegen hem. Ik was er helemaal klaar mee. Hij had nog één idee: een spuit in mijn knie zetten. Dat gebeurt nu ook bij een aantal profvoetballers. Velen van hun hoeven nog maar een paar jaar te voetballen en zijn dan financieel onafhankelijk. Maar ik ben 24. Is het dan wel verantwoord?”
Hoop
In februari besloot Monteny toch voor de prik te gaan. Vanaf dat moment moest de knie nog wel zes weken met rust worden gelaten, zodat het zich met het vloeisel kon gaan vormen. Sinds halverwege maart staat de voetballer dus weer op het veld. Met langzame stapjes gaat hij vooruit.
De beelden die de afgelopen week doorsijpelden via social media gaven de buitenwacht weer een sprankje hoop. Monteny was daarop druk bezig op natuurgras. ,,De testen zagen er goed uit. Maar toen we weer een keer moesten uitwijken naar kunstgras, kreeg ik de dag daarop gelijk weer reactie.”
,,Kon ik Robbert weer bellen met het slechte nieuws. En kon hij z’n basisopstelling weer veranderen…”
De blessure heeft er ook mentaal ingehakt, geeft hij toe. ,,Die onzekerheid richting de training en spelers vond ik vreselijk”, denkt hij terug naar het begin van het seizoen. ,,Dan trainde ik op maandag en dinsdag en was er niks aan de hand. En dan stond ik vrijdag opeens op met een dikke knie na de donderdagtraining. Kon ik Robbert weer bellen met het slechte nieuws. En kon hij z’n basisopstelling weer veranderen…”
Afscheid
De tweededivisionist speelt tot het einde van het seizoen nog zes duels. Daar richt Monteny zich dan ook niet meer op. Dankzij de spuit in z’n knie voelt hij zich, zoals hij zelf zegt, ‘supergoed’ en is de reactie minimaal. Maar hij blijft met al het gekwakkel van het afgelopen jaar in zijn achterhoofd voorzichtig.
,,Het vizier gaat daarom nu gewoon op volgend seizoen. Er zijn momenten geweest dat ik dacht: ‘het is goed geweest’. Maar ik heb vorig jaar voor twee jaar getekend bij FC Lisse en ik wil er gewoon zeker nog één jaar vol voor gaan. Daarna kijken we wel weer verder. Misschien dat ik nog wat potjes in het tweede kan spelen. Want de gym heb ik de laatste tijd genoeg gezien.”
Foto’s: Hubert Habers
Lees ook: ‘FC Lisse JO19-2 neemt de snapchat over’
