Voor Niels Buijs was het zaterdagmiddag een weerzien met zijn oude club Volendam. Vier jaar lang speelde hij voor de club uit het vissersdorp totdat hij in 2012 op 20-jarige leeftijd verkaste naar Lisse. In het knusse Kras Stadion, waar hij menig wedstrijd speelde, brak hij in de tweede helft onbedoeld de ban, door een ongevaarlijk bal achter zijn eigen doelman te werken. Gelukkig voor de vleugelverdediger bleef het zonder verdere gevolgen.

De volgers van het voetbal in de Bollenstreek, die ook de samenvattingen trouw kijken, moesten waarschijnlijk even terugdenken aan vorige week. Toen kopte Jelmer Vijlbrief van VVSB een ongevaarlijke voorzet voor de handen van zijn keeper in eigen doel. De gelijkenis met de eigen goal van Buijs was opvallend maar op één punt was er een belangrijk verschil. VVSB werd het uiteindelijk fataal, want op zoek naar de gelijkmaker kon Maassluis het duel beslissen. Dat lot bleef Buijs en FC Lisse zaterdag door de miraculeuze ontknoping bespaard. Achteraf kon iedereen opgelucht lachen.

,,Uiteindelijk moet ik hem gewoon wegrammen natuurlijk”, begint Buijs zijn relaas. ,,Ik sta op die positie altijd om ballen weg te halen. En dan bedoel ik echt weghalen, desnoods gaat ‘ie het stadion uit. In de eerste helft haal ik er drie weg. In de tweede helft ook twee. Het ging eigenlijk prima, alleen had ik nu heel veel tijd en vrijheid. Brian zag dat en coachte op ’t laatste moment los. Hij zag de ruimte en tijd die ik had. Ik wilde hem al wegschieten, zat al in die beweging. Toen wilde ik hem met mijn buik / borst klaarleggen. Brian wilde al achter mij die bal oprapen, maar ja, ik kan niet oplossen in het niets.”

Ruime voldoende
Het gevolg was een zeer lullig ogende eigen goal en de 1-0 achterstand voor Lisse, terwijl een goal op dat moment meer aan de andere kant verwacht werd. ,,Het zag er heel lullig uit, maar het gebeurt op ieder niveau”, zegt Buijs. ,,Het was helemaal lullig omdat ik voor mijn gevoel een hele goede pot speelde. Ik zat echt in een flow. Elke bal die ik kreeg speelde ik naar de juiste kleur. ‘Dit wedstrijdje, persoonlijk, speel ik een goede voldoende’ dacht ik nog. Dan raak je er eentje verkeerd en dan is het meteen een eigen goal.”

 ,,In eerste instantie had ik het gevoel dat die goal wel voor ons zou vallen. Voor de 1-0. Achteraf ben ik blij dat de wedstrijd dan uiteindelijk nog zo geëindigd is en kunnen we erom lachen.” Dat laatste kan men zeker bij Lisse want de start is met zes punten uit twee duels optimaal. ,,We speelden, vond ik, bij vlagen erg sterk, maar we hebben moeite met goaltjes maken. En dan gaat het dit seizoen al vele malen beter dan vorig jaar, maar dan nog, we schieten er geen zes per wedstrijd in. Dan weet je dat je eraan moet trekken en gelukkig op het laatste moment lukte het nog.”

Volgende week kan Lisse de uitstekende start een goed vervolg geven tegen VVOG, dat in het openingsweekend verrassend won bij streekgenoot Rijnvogels. Buijs weet in ieder geval waar er winst te behalen valt: ,,We moeten in het vervolg gewoon sneller afdrukken. Ik vond dat we vandaag bij rust al één- of twee-nul voor hadden moeten staan. Organisatorisch staat het verder goed. We kwam op de flanken vaak gevaarlijk door. Dan moeten we scherper zijn bij de voorzetten, dan halen we meer rendement. Krijgen we vanzelf wat meer lucht en kunnen we nog beter gaan voetballen. Maar daar werken we aan en dat gaat helemaal goed komen!”

Foto: Hubert Habers

De eigen goal van Niels Buijs (Beelden: FC Lisse TV)