Z’n ogen werden langzaam ogen vochtig, z’n voorhoofd stond nog onder het zweet. Met betraande ogen stapte Vladimir Jozic naar de middenlijn. Het bord met nummer zes ging tergend langzaam omhoog. Vader Franjo ontving hem al lopend in het veld, met open armen. De familie er achteraan. De captain, maarschalk en gladiator van VVSB hield zich altijd sterk voor z’n team, maar nu mocht hij z’n emoties laten gaan. Na zestien jaar in de hoofdmacht speelde Vladimir Jozic tegen TEC zijn laatste thuiswedstrijd ooit in het eerste. Met glans. De captain leidde z’n team naar een 3-1-overwinning in eigen huis.

Even daarvoor had hij het andere afzwaaiende clubicoon een dikke knuffel gegeven. Naast ‘Vla’ nam ook Peet van der Slot afscheid van de club die hem zoveel euforie gaf de afgelopen tien jaar. Als echte Noordwijkerhouter was hij niet alleen fier om het paars-geel te dragen, maar de club was ook trots op ‘hun Peetje’. De altijd zo broodnuchtere ‘bollenboeren’ op De Boekhorst pinkten massaal een traantje weg of slikten een brok in de keel zo snel mogelijk door.

Jozic-Van der Slot-tijdperk
De twee heren gaven eerder dit jaar te kennen dat dit hun laatste jaar was op De Boekhorst. Maar hoe dichterbij uur-U kwam, hoe moeilijker de twee heren het er mee kregen. VVSB voelde als hun beste maatje. Altijd met plezier naar de training, altijd het cement van een liefdevolle spelersgroep. Aan het tijdperk Jozic-Van der Slot is een einde gekomen in Noordwijkerhout. En stiekem doet dat best een beetje pijn.

,,Je ziet bij iedereen de emotie op het gezicht. Dan weet je ook wat het voor hen heeft betekend allemaal.”

,,Je ziet eerst Peet gewisseld worden. Toen zag ik bij hem al dat hij het niet makkelijk had”, erkende Jozic na afloop. ,,En dan komt je eigen moment. Ik zag mensen om mij heen die het ook niet makkelijk hadden. Ik lijk voor de buitenwacht af en toe wel koel, maar ik ben dan wel iemand die snel breekt.”

De robuuste verdediger Van der Slot herkende de woorden van zijn captain als geen ander. ,,Als die wissel komt, weet je dat het moment er is. Je ziet eerst je teamgenoten, je hoort je naam nog een keer gescandeerd worden door Bavone FC (supportergroep red.) en daarna komt je familie op je af. Je ziet bij iedereen de emotie op het gezicht. Dan weet je ook wat het voor hen heeft betekend allemaal.”

Teamgeest
Gelukkig voor de twee heren werd het een afscheid met glans. Waar de intensiteit in helft één tegen TEC vrij hoog lag, was het spel verder slordig. VVSB creëerde amper wat en zag de bezoekers vlak voor rust op dat moment terecht op 0-1 komen. Serhat Koc bleef rustig oog in oog met keeper Ruben Valk.

Na rust stelde VVSB orde op zaken en was vooral de teamgeest ’the key to succes’. Daar waar de bezoekers als los zand fungeerden, bleek de thuisploeg ineens wel bij machte om met een gezamenlijke, sterke mindset de tegenstander de wil op te leggen. Pieter Koopman kwam bij de gelijkmaker goed voor z’n man, Tim de Rijk bleek het snelste bij de rebound om de 2-1 binnen te tikken. Om het feestje compleet te maken schoot jeugdexponent Victor Schipholt de 3-1 binnen.

Daarna konden de twee hoofdrolspelers van de avond bejubeld worden. In een toespraak van voorzitter Arjan Broekhof werden de heren op een voetstuk gezet. Zo werd er een narcis gedoopt tot de naam ‘cupfighter’ en kreeg de penaltybokaal voor de jeugd de naam ‘Vladimir Jozic-bokaal mee’.

In het dankwoord van de preses werd dus gerefereerd aan het bekersucces dat de twee beleefden met hun club. Uit bij FC Den Bosch won VVSB de inmiddels historische de kwartfinale van de nationale beker. Een duel waarin Van der Slot uitblonk. Toch zag de back dat niet als zijn ‘mooiste VVSB-moment’ ooit.

,,Als je aan de jeugd een voorbeeldspeler moet opnoemen, dan is dat Vladimir.”

,,De goal misschien wel, maar tegen het teamgevoel kon niks op. Vooral de teamspirit blijft mij het meeste bij. Het overwinningslied zingen met elkaar. Hoe leuk het is om met de jongens zulke voetbalmomenten samen te beleven. We hebben het altijd echt met z’n allen gedaan.”

Complimenten
De twee heren konden na afloop niet anders dan elkaar de loftrompet toesteken. ,,Peet speelt vanaf zijn zestiende in het eerste”, herinnerde Jozic zich over z’n kameraad. ,,Als je zag hoeveel mensen er uit het dorp altijd kwamen kijken naar Peet, dan zegt dat iets over zijn status hier.”

Andersom wist Van der Slot zijn maatje ook op vrijwel identieke wijze te typeren. ,,Vladimir is het ultieme voorbeeld van een eerste elftalspeler. Qua leiderschap, qua techniek. Ook de manier waarop hij als sportman heeft geleefd. Hoe hij voor z’n team door het vuur is gegaan. Als je aan de jeugd een voorbeeldspeler moet opnoemen, dan is dat Vladimir.”

VVSB – TEC 3-1 (0-1) 44. Koc 0-1, 50. Koopman 1-1, 71. De Rijk 2-1, 90+2. Schipholt 3-1.

VVSB: Valk, Van der Slot (68. Van Niel), Arroyo, Zwart, Vijlbrief, Fecunda, Jozic (86. Verlaan), De Rijk, Van der Wilden (81. Schipholt), Koopman, Bekooij

Foto: Orange Pictures

Beluister ook: ‘Mengerink: ,,Twee doelpunten en je was er geweest..(podcast)”

Interview met Vladimir Jozic en Peet van der Slot