Gido Drewes liep na afloop van de gewonnen derby tegen Teylingen (1-0) met een ‘big smile’ uit de kleedkamer, maar daar was dan ook genoeg reden voor.  De speler van Foreholte had zojuist een bijna foutloze wedstrijd gespeeld tegen de rivaal. Als centrale verdediger stond hij zijn mannetje tegen Jaap Zwetsloot. Vooral de manier waarop hij zijn directe tegenstander uitschakelde, was indrukwekkend om te zien. 

De man in vorm van dit seizoen kreeg amper de kans om zich te onderscheiden. De aanvoer naar de spits werd dan weliswaar goed onderbroken, maar Drewes gaf hem geen mogelijkheid om zijn wapens te gebruiken. De verdediger bleef er zelf nuchter onder.

„Ik dacht er tijdens de wedstrijd niet over na of het Jaap was, maar ik deed gewoon of ik tegenover een normale spits uit de Tweede Klasse stond. Ik stond er persoonlijk niet bij stil dat hij er eerder in dit seizoen al zestien in heeft gelegd, want dat kon alleen maar in mijn nadeel uitvallen. Het hielp eerlijk gezegd wel mee dat ik pas anderhalf uur voor de wedstrijd te horen kreeg dat ik in de basis zou starten. Daardoor voelde ik geen spanning.’’

Progressie
Hij kwam aan de aftrap met maar één opdracht. De spits van Teylingen moest uitgeschakeld worden. Voor de buitenwacht stond Drewes als relatief onbekende plotseling in de basis bij Foreholte. Frank Bloemheuvel had het gevoel dat de verdediger er klaar voor was.

„Wij hadden het idee dat hij mentaal goed was. Gido heeft specifieke kwaliteiten, zoals zijn snelheid, fysieke gesteldheid en hij was in staat om kopduels te winnen van Zwetsloot.’’

„Ik merk wel dat het zijn vruchten begint af te werpen.’’

Dus was het een makkelijke keuze om de student Chemical Engineering op te stellen. Het was misschien een gok om Drewes voor het eerst in de basis te laten starten als centrale verdediger, maar Bloemheuvel kon na afloop in zijn handjes knijpen met die keuze. De ex-trainer van ARC zag de voorbije maanden dat Drewes snel progressie maakte.

„In oktober lieten we onze keuze op andere verdedigers vallen, maar sindsdien werd hij alsmaar beter. In de voorbereiding op de tweede seizoenshelft heeft hij ook een paar wedstrijden op deze positie gespeeld en dat deed hij naar behoren.’’

De Voorhouter had wel een verklaring voor zijn betere spel de laatste tijd. „Sinds oktober train ik standaard alleen mee met het eerste in plaats van de ene keer bij het tweede en de andere keer bij het eerste. Ik merk wel dat het zijn vruchten begint af te werpen. Daarnaast voel ik meer vertrouwen van mijn teamgenoten ten opzichte van vorig jaar, omdat Foreholte toen een minder seizoen draaide.’’

„Ik heb het er toevallig donderdag nog over gehad met Frank.’’

Positie
Dat voelde de eerstejaars senior destijds ook. Drewes kwam nu voor het eerst als centrale verdediger in het veld bij het eerste elftal. In het tweede speelde hij al wel vaker in het centrum van de verdediging. Eerder dit seizoen werd hij tegen HVV gebruikt als linksbuiten en vorig jaar speelde hij een paar wedstrijden als linksback. Drewes, die eveneens trainer is van de JO10-1 bij de Voorhoutse club, benadrukte dat hij het best tot zijn recht komt als centrale verdediger.

„Tot en met de B-junioren (nu JO17, red.) voetbalde ik altijd voorin. Tijdens mijn eerste jaar als A-junior (nu JO19, red.) werd ik door Kevin Compier in het hart van de verdediging gezet en het laatste seizoen als jeugdspeler stond ik juist weer op het middenveld.’’

„Ik heb het er toevallig donderdag nog over gehad met Frank. Het is nu vooral belangrijk om zoveel mogelijk minuten te maken. Op welke positie dat dan ook is, maar uiteindelijk moet ik wel voor één vaste plek in het elftal knokken. Dat wordt dan, zoals het er nu naar uitziet, centrale verdediger. Over een paar weken is Pim Spreeuw weer terug van een blessure en dan zien we wel wie er de voorkeur krijgt’’, eindigde Drewes goedlachs.

Foto: Peer Compeer

Lees ook het verslag van de derby: ‘Foreholte heeft geleerd van de eerste ‘Teylinger derby’ van dit seizoen’