Timo Schaap is een van de vele bewijzen dat voetballers en knieën vaak geen lekkere combinatie zijn. Of beter gezegd: Timo Schaap was daar een bewijs van. De Katwijkse buitenspeler heeft de langaanhoudende gewrichtsproblemen eindelijk achter de rug. Hij voetbalt weer ‘pijnvrij’ en belangrijker nog: in het warme bad dat Valken’68 heet, leeft hij weer op.
Tussen de operaties door heeft Schaap even tijd om zijn telefoon op te nemen. Het betreft gelukkig niet meer zijn eigen medische ingrepen. Schaap is vaak in de operatiekamer vanwege zijn professie als assistent-anesthesie. ,,Zometeen hebben we nog een live-operatie. Er wordt bij iemand een nieuwe heup geplaatst. Wij houden dan allerlei waarden van de patiënt in de gaten, zorgen natuurlijk dat hij onder narcose is en zorgen dat hij pijnvrij is”, legt Schaap uit.
De passie en de energie die hij uit zijn werk haalt, is duidelijk terug te horen in zijn stem. De ex-speler van Katwijk wist al snel dat de gezondheidszorg het vakgebied is waar hij voldoening uithaalt. ,,Eerst heb ik nog fysiotherapie gestudeerd. Dat was uiteindelijk niks voor mij, maar mijn moeder werkt als verpleegster. Door haar wist ik dat ik meer de kant van het ziekenhuis op wilde.”
Tegenstelling
Naarmate het langer over zijn vak gaat, stuit je bij de voetballer eigenlijk op een opvallende tegenstelling. Daar waar hij in zijn dagelijks zo veel mee bezig is: iemand ‘pijnvrij’ houden, daar heeft hij zelf op het voetbalveld zolang mee gestoeid. Na altijd het Oranje van vv Katwijk te hebben gedragen, gaat Schaap in 2013 zijn geluk zoeken op De Kooltuin.
,,Dat was wel een aderlating en daar heb ik echt van gebaald”
Bij FC Rijnvogels wordt hij in zijn eerste seizoen kampioen in de Eerste Klasse, maar gaat het het jaar daarop mis: de kruisbandblessure. Hij kiest ervoor om terug te gaan naar De Krom, zijn thuis, om in een vertrouwde omgeving weer fit te worden.
,,Dat ging alleen veel minder snel dan verwacht. Ik bleef maar pijn houden. Als ik op het veld stond, had ik niet het gevoel dat ik echt vol kon gaan. Dan blijf je op een gegeven moment maar doorsukkelen. Steeds dezelfde oefeningen doen in de sportschool doen. Daar krijg je steeds minder zin in.”
Investering
Zijn eerste seizoen na zijn terugkeer is toen niet geworden, wat hij ervan had gehoopt. Het vervelende voor Schaap is dat na dat seizoen, de ‘vertrouwde omgeving’ waarvoor hij deels was teruggekomen, wegvalt. ,,Marc Langeveld, Danny Boere, Chris de Lange, Elroy Lammers en Berend Verdoes kozen er allemaal voor om te vertrekken.”
,,Dat was wel een aderlating en daar heb ik echt van gebaald. Voor mij was het toen alleen het belangrijkste dat ik weer een heel seizoen zou spelen. Die zekerheid had ik bij het tweede van Katwijk, dus bleef ik.”
Het blijkt de juiste investering in zichzelf. Beetje bij beetje krijgt Schaap het vertrouwen in zijn lichaam terug. Dat vertaalt zich dan ook al snel in zijn prestaties. In januari belt Valken’68 over een eventuele overstap. ,,Ik was toen nog helemaal niet met de toekomst bezig. Het spelen, fit worden en blijven zat nog steeds in mijn hoofd.”
,,Het voelt allemaal weer een beetje als vanouds. Vertrouwen, fit en spelen met een fantastische groep gasten”
In maart is hij zeker genoeg om de knoop te hakken en verkiest hij ’t Duyfrak als zijn volgende bestemming. ,,Het was lekker binnenkomen bij Valken, omdat je bijna iedereen al kent. Sommigen als oud-teamgenoten bij Katwijk, maar de meesten van Rijnsburg of Quick-Boys 2. Ook al waren het jaren je tegenstanders, je kent elkaar toch.”
Het oude gevoel op ‘de voetbal’ is bij Schaap dus wel terug. Hij kan rekenen op het vertrouwen van trainer Arie van Duijn, die hem dit seizoen nog maar één keer aan de kant hield. ,,Ik heb moeten knokken, want we hebben gewoon kwaliteit in de ploeg. Maar het voelt allemaal weer een beetje als vanouds. Vertrouwen, fit en spelen met een fantastische groep gasten.”
Lugdunum
Natuurlijk hoopt de rappe vleugelspits een tastbare herinnering in de vorm van een kampioenschap of promotie over te houden aan het seizoen van zijn ’terugkomst’. Een overwinning zaterdag op Lugdunum, de koploper in de Tweede Klasse C, zou de formatie van Van Duijn goed op weg helpen. ,,Het gaat lekker de laatste tijd, maar om echt mee te gaan doen moeten we een potje als zaterdag gewoon winnen.”
Mocht het onverhoopt allemaal niet lukken voor de rood-gelen, dan kan Schaap aan het einde van het seizoen hopelijk wel zijn voetbalwoordenboek erbij pakken. Met een dikke zwart stift krast hij het woord ‘pijn’ dan door. Pijn en Schaap zijn geen combinatie. Ook niet op het voetbalveld.
Foto: Saam de Mooij