Het sporten op kunstgrasvelden die zijn ingestrooid met rubbergranulaat is verantwoord. Dat constateert het RIVM na een uitgebreid onderzoek. Daaruit blijkt dat stoffen die in het rubbergranulaat zitten maar in beperkte hoeveelheden vrijkomen. Het RIVM concludeert dat het schadelijke effect op de gezondheid ‘praktisch verwaarloosbaar’ is. 

Tijdens het sporten komen er heel kleine hoeveelheden van bepaalde stoffen vrij. Dat zijn vooral polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s) en zware metalen. ,,Maar het risico daarvan is praktisch verwaarloosbaar”, zegt Els van Schie, directeur van het centrum Milieu en Veiligheid van de RIVM in het NOS Radio 1 Journaal. ,,Sporten kan.”

Norm
Wel vindt het RIVM dat de norm voor de hoeveelheid schadelijke stoffen die in rubbergranulaat zit, bijgesteld dient te worden. De huidige norm is honderd tot duizend keer minder streng dan voor consumentenproducten. Toch stelt het RIVM dat er geen aanwijsbaar verband is tussen leukemie en lymfklierkanker bij jongen mensen en de introductie van de kunstgrasvelden. Vanaf de jaren tachtig stijgt het aantal gevallen van leukemie gestaag. De opkomst van de kunstgrasvelden laat in die grafiek geen afwijking zien.

KNVB
De bond laat in een persbericht weten blij te zijn dat er nu op zo’n korte termijn duidelijkheid is. ,,De onzekerheid die er was om te voetballen op kunstgras met rubbergranulaat, is daarmee weg”, zegt de voetbalbond in een persbericht. Of de onzekerheid bij ouders en sporters helemaal weg is zal na de winterstop moeten blijken.

Anonieme bronnen
Zes wetenschappers hebben in gesprek met de NOS aangegeven dat zij vinden dat er ook na dit onderzoek geen volledige duidelijkheid is. Hoewel ze unaniem van mening zijn dat het onderzoek kwalitatief uitstekend in elkaar zit, blijft het volgens hen onmogelijk om gevaar voor de volksgezondheid volledig uit te sluiten. De wetenschappelijk klankbordgroep laat in een verslag aan de RIVM weten dat ,,De vraag ‘is het veilig om te sporten op kunstgras met rubbergranulaat?”, zal niet met volledige zekerheid beantwoord kunnen worden”, en ook dat ,,de vraag ‘is het veiliger om op rubbergranulaat of op ander materiaal te sporten?’ niet beantwoord zal kunnen worden.”

Daarmee lijkt de vraag geoorloofd of er in de toekomst geen einde zal komen aan de velden met rubbergranulaat. De gemeente Amsterdam liet in een eerder stadium al weten geen nieuwe velden met de rubberkorrels aan te laten leggen. Het vervangen van de korrels op een bestaand veld kost ongeveer 60.000 euro, het hele veld vervangen drie ton. De vraag lijkt dus vooral of clubs en gemeente dergelijke kosten meteen willen ophoesten, of dat ze wachten tot de velden aan het einde van hun economische levensduur zijn.