Robbert Susan is al enkele jaren een belangrijke pion in het spel van Katwijk. Niet gek dat de oranjehemden stonden te popelen om het contract van hun aanvoerder te verlengen. En dat gevoel was geheel wederzijds. Susan was vol enthousiasme: ,,Ik heb getekend voor een zevende en achtste seizoen. Daarmee laat ik zien dat ik bij de club wil horen.”

Susan tekende dus voor twee jaar bij met een eenzijdige optie voor een derde jaar. De contractbesprekingen gingen van een leien dakje. Susan hierover: ,,Ik heb wel enkele keren met Katwijk om tafel gezeten. De intenties waren altijd goed. Het ene gesprek duurde wat langer dan het andere gesprek. Maar we zijn er uiteindelijk vrij makkelijk uitgekomen.’’

Voordat hij tekende had hij wel enkele zekerheden nodig. ,,Dat de trainer bijtekende was wel belangrijk voor me. Ik wil natuurlijk wel weten met wie ik volgend seizoen ga samenwerken. Er waren daarnaast ook al enkele spelers voor mij die hadden bijgetekend. Nu heb ik mijn handtekening gezet. Nu hoop ik dat de anderen snel volgen, want ik wil met deze groep bij elkaar blijven.’’

Susan spreek zich ook uit over de ambities die hij heeft met de club van de Krom. ,,Kijk, in principe gaan we elk jaar voor het kampioenschap. Katwijk is daarnaast achter de schermen ook aan het professionaliseren. Daar helpt Tweede Divisie natuurlijk ook aan mee. Er worden nu zaken besproken waarin ik ook wordt gehoord. Ik heb natuurlijk altijd goed contact gehad met Cees Bruinink en heb korte lijntjes binnen de club. We hebben het over de Jupiler League gehad en bijvoorbeeld de scouting. Daar worden stapjes in vooruit gezet.’’

,,Mijn gezin weet dat dit erbij komt kijken. Voetbal is belangrijk in mijn leven. Er is dan ook geen discussie over thuis.’’

Stapjes zet Susan zelf al ruim zes jaar bij Katwijk. In die periode ging het bijna alleen maar de positieve kant op voor de Krombewoners. ,,Er is bijna altijd groei geweest sinds ik bij Katwijk speel. In mijn eerste jaar werden we derde of vierde. Het jaar erop natuurlijk kampioen. Alleen het seizoen dat we degradeerden was minder. Maar nu zitten we in de Tweede Divisie en gaat het ook weer lekker lopen.’’

Naast het voetballeven bestaat er voor Susan ook het gezinsleven. ,,Mijn gezin moet wel eens wat voor over hebben. We kunnen met het gezin niet zomaar even een weekendje weg. Ik heb een zoontje van 2,5 jaar en die kan ik voor het slapengaan niet even een verhaaltje voorlezen. Dat soort dingen zijn soms lastig. Mijn gezin weet dat dit erbij komt kijken. Voetbal is belangrijk in mijn leven. Er is dan ook geen discussie over thuis.’’

Foto’s: Aad de Winter