Je zou het bijna vergeten, maar de derby der derby’s is voor het laatst in 2010 gespeeld. Op 4 maart van dat jaar won Quick Boys op Nieuw Zuid met 2 – 1 van hun oranje rivaal. Sindsdien hebben de eerste elftallen van beide clubs de degens niet meer gekruist. Een van de meest legendarische wedstrijden tussen de twee grootmachten vond plaats op 16 april in 2005 op Nieuw Zuid. Quick Boys was nog in de race voor het kampioenschap, Katwijk moest daarentegen vrezen voor degradatie. In een knotsgek duel trok Katwijk uiteindelijk aan het langste eind. Dat leek er in de beginfase allerminst op want de Blauw-witten pakten vrij snel de leiding door goals van Van Beelen (wereldgoal) en Martin Bekx. Katwijk trok echter voor rust de stand gelijk door twee goals van Wouter Verheij (een beauty en een lucky).
Na rust brak een foute terugspeelbal de wedstrijd open. Erwin Verkuilen werd vervolgens in de zestien gevloerd door Peter Kromhout. De bal ging op de stip en Sander Molenaar faalde niet. Direct na die goal bracht Aandewiel Marnix van der Gun. Zijn invalbeurt zal menig Katwijker – blauw dan wel oranje – zich nog herinneren. Nog voor hij een bal had geraakt, kreeg de spits namelijk de rode kaart voor een slaande beweging. De gifbeker was erna nog niet leeg, want ook Kromhout moest voortijdig het veld verlaten. Of dit een terechte rode kaart betrof, is niet goed te zien op de beelden. De bal ging echter op de stip en wederom faalde Molenaar niet. Toch wist Quick Boys met negen man haar rug nog te rechten en produceerde via Eef Schoneveld de aansluitingstreffer. Het bleek echter niet genoeg. VIDB blikt terug op deze memorabele middag met Daniel Hensen, nog steeds te bewonderen op de Krom:
,,Dit was echt een memorabele wedstrijd voor ons. Natuurlijk omdat het om een derby ging, maar ook omdat wij volop moesten knokken voor lijfsbehoud. Daarbij kon Quick Boys nog kampioen worden, waardoor er van beide teams zo niet nog meer spanning op de wedstrijd zat. Quick Boys was de betere ploeg en wij moesten het toen echt hebben van mouwen opstropen en knokken. Dat was ook de reden dat we na die 2 – 0 nog terug wisten te komen. Dat maakte de ontlading na het laatste fluitsignaal alleen maar groter.”
,,Wat me vooral is bijgebleven, is die invalbeurt van Marnix (van der Gun red.). Zoiets maak je natuurlijk niet vaak mee. Wellicht dat het meespeelde dat hij voor onze supporters warm moest lopen. Dan word je natuurlijk niet echt succes gewenst. In mijn herinnering liep hij, eenmaal in het veld, direct op Ronald Pronk af en gaf hem een duw. Daarna waren de rapen gaar en ging iedereen zich ermee bemoeien. Zeker in derby natuurlijk. Ik heb in ieder geval geen snellere rode kaart gezien. Uiteindelijk was deze overwinning ons ticket naar lijfsbehoud. Dat was ook de verdienste van Grootscholten. We hadden een ploeg die niet overliep van kwaliteit, maar Richard wist daar toch een team van te smeden. Ik heb veel derby’s gespeeld, maar deze staat zeker in de top drie.”
[youtube id=”JmF_bZAqDLg” width=”620″ height=”360″]