Slechts één seconde had het door het hoofd van Mike van den Ban gespookt dat hij uitgerekend in een wedstrijd tegen VVSB één van zijn dieptepunten van z’n voetbalcarrière moest meemaken. Waar de Noordwijkerhouters anderhalf jaar geleden stonden te feesten na een 1-2 overwinning in de KNVB-beker, lag de Haarlemmer met een kruisbandblessure kermend van de pijn op de grond.

Zo’n achttien maanden later was het diezelfde middenvelder die het laatste kon lachen na de derby in Noordwijkerhout tegen de paars-gelen. En ach, wat had hij graag uitgerekend in dit potje nog een goal willen maken. In de eerste helft was hij er, na een briljant passje dwars door de Noordwijkerhoutse verdediging heen van Steven Sanchez Angulo, dicht bij. De Noordwijkerhoutse keeper, Ruben Valk, wenste niet aan dat feestje mee te werken. ,,Een heel klein smetje, daar baalde ik wel even van”, knipoogde Van den Ban achteraf.

Geruisloos
Verder niet. Daarvoor was de glimlach te groot op het gezicht van de ‘nummer 10’ van vv Katwijk. De 1-3 winst in Noordwijkerhout was meer dan terecht en bovendien het feit van een kwaliteitsverschil tussen de nummer vier en achttien van de ranglijst.

,,Ik was nog lang niet tevreden met wat ik zelf bracht.”

,,We zijn amper in gevaar gekomen hier in Noordwijkerhout. We kwamen vrij rap op een 0-1 voorsprong en toen had ik al het gevoel dat we het niet meer weg zouden geven.” Daarmee pakten de Katwijkers de tweede redelijk overtuigende driepunter op een rij, nadat ze vorige week Spakenburg op een nederlaag hadden getrakteerd. Beide wedstrijden met een Van den Ban die zich weer geruisloos in de basis wist te knokken na z’n lange knieblessure.

,,Nou, geruisloos wil ik het niet noemen. Ik viel in een aantal keren in, stond vier wedstrijden achter elkaar in de basis, moest daarna weer een paar keer op de bank beginnen, totdat ik vorig week weer tegen Spakenburg in de basis stond. En eigenlijk ging het pas vorige week en nu tegen VVSB wel weer lekker. Dus geruisloos? Meer met met up’s en downs.”

In z’n eerste wedstrijden na z’n rentree tegen Rijnsburgse Boys eind oktober, pakte Katwijk ook niet altijd de volle buit. ,,Natuurlijk was ik allang blij met mijn terugkomst in het elftal van Katwijk, maar ik was nog lang niet tevreden met wat ik zelf bracht. Maar sinds vorige week heb ik voor mijn gevoel de stijgende lijn weer te pakken.”

,,Het is gebeurd en ligt allang achter mij. Ik heb gelukkig ook helemaal geen last meer van mijn knie.”

De fysiotherapeut waar Van den Ban bij liep tijdens zijn jaar durende revalidatie had hem al gewaarschuwd: alle minuten die hij in 2018 zou pakken, moest hij zien als bonusminuten. Vanaf de winterstop zou de aanvallende middenvelder pas echt weer volledig fit op het veld kunnen verschijnen, waren de voortekenen.

Frustratie
,,Die minuten vanaf oktober waren dus al een extraatje. Daarom had ik mijn hoofd dat ik na de winterstop echt weer mijn oude niveau wilde gaan halen. En dat ik er gelijk weer wilde staan. Maar dat lukte niet, getuige ook de wedstrijden op de bank. Dat was voor mij heel frustrerend.”

De Haarlemmer denkt het liefste ook niet meer terug aan dat fatale moment. ,,Het was een heel ander veld, een hele ander situatie. Het is echt letterlijk één seconde door mijn hoofd gegaan nu tegen VVSB. Maar het is gebeurd en ligt allang achter mij. Ik heb gelukkig ook helemaal geen last meer van mijn knie. Dat is het belangrijkste.”

Foto: Peter Teunissen

Lees ook: ‘Langeveld over winst op DoCoS: ,,Dat was een enorme bevrijding”‘