Nick van Staveren maakte zaterdag zijn rentree voor Noordwijk. De aanvaller viel halverwege de tweede helft van het thuisduel met De Treffers in. “Natuurlijk is het resultaat wat minder en had de euforie bij winst groter geweest. Maar na negen maanden zwoegen en vloeken is dit natuurlijk wel een persoonlijke overwinning.”

Nick van Staveren zou Nick van Staveren niet zijn om de lat meteen hoog voor zichzelf te leggen. “Ik had een kans op de 2-1, met die volley in de 86e minuut. Als die erin was gegaan was ik nog een stuk enthousiaster geweest.” De stemming was uiteindelijk bedrukt. Noordwijk incasseerde in de 94e minuut de 1-2 en is nog altijd niet definitief veilig.

Met zijn invalbeurt kwam Van Staveren tot zijn vierde competitie-optreden van dit seizoen. Begin september scheurde hij uit bij Kon. HFC zijn achillespees af. “Er staat voor deze blessure negen maanden tot een jaar. Aanvankelijk lag ik wat achter op schema, maar de laatste tijd pakte ik het snel op, ook qua niveau. Met de fysio had ik afgesproken dat als het meetrainen met de groep tot de eerste week van mei goed zou gaan, ik zaterdag zo’n twintig minuten mocht spelen. Toen dacht ik: waarom niet? We zijn nog niet in de positie om te zeggen dat we al helemaal veilig zijn, dus als ik daar nog een bijdrage aan kan leveren, doe ik het graag.”

Conditionele prikkel
Het voetbalseizoen in de Jack’s League kent nog drie speelrondes. Van Staveren had in dat kader ook zijn pijlen op volgend seizoen kunnen richten, maar daar is hij de persoon niet naar. “Alles wat je nu meepakt is een bonus, maar ook een conditionele prikkel. In combinatie met naar de fysio blijven gaan en zelf doortrainen in de zomer, zou ik er in de voorbereiding goed voor moeten staan.”

Angst heeft Van Staveren naar eigen zeggen niet. Hij vaart daarin blind op zijn fysio. “Als hij zegt: ‘Nick, spring twee meter hoog’, dan doe ik dat. Wel heb ik af en toe dat ik denk: shit, wat is dat? Dan blijkt er niets aan de hand. Je lichaam moet ook weer wennen aan de situatie, aan spelen en trainen op dit niveau.”

Van Staveren hoopt zijn speelminuten de komende weken geleidelijk op te bouwen. “Vooropgesteld, het is natuurlijk ook afhankelijk van wat Kees (Zethof, red,) wil. Maar qua fysio-opbouw zou komende weekend richting de 40 of 45 minuten mooi zijn. Daarna richting de 65 en vervolgens 80. In het ideale scenario zou ik de laatste wedstrijd, Rijnsburgse Boys-uit, een hele pot kunnen spelen.”

Complimenten voor concurrenten
Of het in de praktijk ook zo gaat uitpakken, moeten de komende weken uitwijzen. “Ik weet ook dat het niet eerlijk is om na één wedstrijd al bepaalde dingen te verlangen. De andere jongens doen het ook super goed. Sem (van Oosten, red.) zit in een goede flow en scoort veel. En Lucas (Coopmans, red.) gaf zaterdag ook weer een mooie assist met een actie buitenom. Misschien moet ik ook gewoon blij zijn dat ik dit seizoen überhaupt nog in actie kan komen.”

‘Ik weet dat de meeste gasten dat prettig vinden. Misschien doe ik het af en toe te extreem, maar ik wil graag alle neuzen dezelfde kant op krijgen.’

Van Staveren hoopt in ieder geval qua blessureleed zijn portie aan fikkie te hebben gegeven. Als speler van SV Hillegom scheurde hij al eens zijn kruisband af en op de Duinwetering miste hij ruim anderhalf jaar door een complexe hamstringblessure.

“Toen ik mijn hamstring afscheurde, heb ik geroepen: ‘als mij nu nog een keer iets overkomt, stop ik direct’. Vervolgens heb ik 22 wedstrijden gespeeld en gebeurde dit. Je weet het natuurlijk nooit, maar ik hoop dat het nu klaar is met die blessures. Ik denk dat ik heb aangetoond dat als ik fysiek in orde ben, ik dit niveau goed aankan. Ik denk niet dat ik het tot mijn 36e uithou zoals Robbert Susan, maar mijn doel is om nog jaren in de Tweede Divisie te spelen.”

Voorkomen beter dan genezen
Daarbij probeert Van Staveren zo goed mogelijk voor zijn lichaam te zorgen. “Het is net als aan een auto sleutelen, dan kunnen bepaalde onderdelen zwak worden. In een gezond lichaam wordt nooit gesneden”, doelt hij de operatie aan zijn achillespees. “De orthopeed heeft gezegd dat het pure pech was, maar het blijft wel een aandachtspunt. We spelen op een hoog niveau, de Tweede Divisie is het derde niveau van Nederland, dan is het belangrijk om goed voor je lichaam te zorgen. Van maandag tot zaterdag op je voeding letten en zorgen dat je genoeg slaapt. Normaal neem ik op donderdag na de training even een biertje, maar dat laat ik bewust schieten. Ik merk namelijk dat als ik het wel doe ik niet optimaal slaap. Voorkomen is beter dan genezen.”

Van Staveren werd tijdens zijn afwezigheid node gemist. Zonder hem kwam Noordwijk maar moeilijk tot scoren. Heeft de Hillegommer dat zelf ook zo ervaren? “Ik vind het aardig dat je dat zegt, maar ik ga niet over mezelf zeggen dat het aan mij lag. Natuurlijk heb ik mijn doelpunten gemaakt, maar er zijn meer jongens die kunnen scoren. Neem bijvoorbeeld Emiel Wendt.”

En dan tot besluit: “Maar ik ben wel een aanjager in het veld. Bij het druk zetten bijvoorbeeld en ik laat me verbaal ook wel horen. Ik weet dat de meeste gasten dat prettig vinden. Misschien doe ik het af en toe te extreem, maar ik wil graag alle neuzen dezelfde kant op krijgen. Ik ben inmiddels één van de meest ervaren jongens. Verder hebben we een jonge ploeg, die gasten hebben soms wat sturing nodig.”

Foto’s: Orange Pictures

Lees ook: Roshanali (Noordwijk) aan de slag bij TEC