Afgelopen zondag werd bekend dat Wesley van Wijk FC Rijnvogels aan het einde van het seizoen gaat verlaten. De 27-jarige verdediger wordt door werkomstandigheden gedwongen een stap terug te doen. ,,Ik moet voor mijn werk vanaf september naar avondschool. Daardoor kan ik niet meer drie keer in de week trainen.”

Van Wijk (rechts op de foto) is bezig aan zijn vijfde seizoen op de Kooltuin. Voorheen was hij een vaste waarde. Dit seizoen is hij zijn basisplaats verloren na een tijd geblesseerd te zijn geweest. ,,Dat maakt de beslissing ook makkelijker. Als ik nog had gespeeld, weet ik niet wat ik had gedaan. Maar ik ga volgend seizoen niet alles opofferen om op zaterdag de bank te zitten. Dan ga ik liever iets doen met m’n gezin.”

Druk baasje

Van Wijk schetst een doordeweekse dag die er op z’n zachtst gezegd nogal druk uitziet. ,,Ik sta om half zes op om te gaan werken. Dan kom ik thuis, ga ik douchen en eet ik, en ga ik weg om te trainen.” De beslissing om weg te gaan bij Rijnvogels is geen gemakkelijke geweest, benadrukt Van Wijk. ,,Het doet zeker pijn. Maar werk is belangrijker dan voetbal. Ik wil doorgroeien op m’n werk, dus ik moet deze stap nemen.”

De vleugelverdediger weet nog niet wat hij na dit seizoen gaat doen. Twee opties zijn mogelijk. Of Van Wijk gaat op een lager niveau voetballen of de schoenen worden spreekwoordelijk aan de wilgen gehangen. De eerste keuze geniet duidelijk zijn voorkeur. ,,Er zijn genoeg clubs op een lager niveau die twee keer in de week trainen. En anders ga ik in een vriendenteam voetballen. ”

Onduidelijk

Een beslissing hoopt Van Wijk volgende maand te kunnen nemen. ,,Mijn werkgever is op dit moment aan het uitzoeken op welke avond ik naar school moet. Als ik dat weet, kan ik iets meer zeggen.”

Van Wijk wil niets liever dan met een kampioenschap afscheid nemen. ,,Het spreekt voor zich dat de titel het mooiste afscheidscadeau is dat er is. Ik ben bij Rijnvogels gekomen in een rommelige periode. Nu staat alles goed op de rails. We zaten er al een paar keer dichtbij. Dit is onze kans.”

Tekst: Tom van der Wilt

Foto: website Rijnvogels