Arnold Reinders (links) en Michael van der Laan zetten Hendrik van Beelen onder druk

Wonderen in de sport, bizarre ontknopingen, dolle vreugde, gezichten vol ongeloof en afgrijzen. De voetbalsport zit er vol mee en ook de Duin- en Bollenstreek kent een aantal klassiekers op dit gebied. Met de naderende ontknoping van de competitie kan het zomaar weer gebeuren. Een opwarmertje voor hoe het straks toch nog goed kan komen of juist op bizarre wijze kan mislopen. Jongensboeken en horrorscenario’s gaan op dergelijke momenten naadloos hand in hand.

De ultieme Houdini-act staat nog altijd op naam van Noordwijk, dat in juni 1973 samen met IJsselmeervogels om de algehele zaterdagtitel strijdt. Aan de Duinwetering wordt er niet gescoord, waardoor de beslissing een week later in de return op De Westmaat moet vallen. Gerard ‘De Stip’ Duindam zet een sterker Noordwijk op 0-1, waarna de Vogels toch op gelijke hoogte weten te komen. Daarna duurt het voor 5.000 toeschouwers lang, heel lang tot er weer gescoord wordt.

Simpel balverlies van Bram de Graaf, terwijl de allerlaatste minuut al bijna verstreken is, brengt ‘De Stip’ opnieuw in balbezit. Met de laatste trap van de wedstrijd velt de café-eigenaar het vonnis over de thuisploeg. Er wordt niet eens meer afgetrapt. Saillant detail: na het ontslag van trainer Harry van der Horst enkele weken eerder, nam Arie ‘de grote Stip’, broer van de tweevoudig doelpuntenmaker, de honneurs als interim-trainer waar. Uiteindelijk levert die beslissende goal ook nog de eerste landstitel op voor Noordwijk, omdat het Roosendaalse RBC vervolgens in een drieluik wordt verslagen.

Extase
Een sprongetje in de tijd brengt ons in mei 2000 als Katwijk een gooi doet naar de zaterdagtitel. Samen met Spakenburg en Urk is het razend spannend in de kampioenspoule. In de return in en tegen Urk is het op het voormalige eiland vooral een beladen duel. Tijdelijk onderbroken door een fikse onweersbui en enkele opstootjes buiten de lijnen, is het een en al beladenheid. Als Katwijk na 65 minuten op een 3-1 achterstand wordt gezet, is de titel ver weg voor de oranjehemden.

Maar ook hier zien 5.000 toeschouwers Katwijk snel terugkomen door de 2-3. Marco de Ridder fabriceert met nog tien minuten op de klok de gelijkmaker, waarna Katwijk alles op alles zet om de winst alsnog mee naar de Krom mee te nemen. Uiteindelijk is het de nog piepjonge Danny Guijt die het oranjezwarte legioen in extase brengt door op de valreep, arbiter Drost heeft allang aangegeven dat de laatste minuut is ingegaan, de 3-4 binnen te werken. Katwijk heeft vervolgens de zaterdagtitel voor het oprapen en kroont zich daarna tegen Achilles ’94 ook nog eens tot algeheel landskampioen.

Marco de Ridder in actie voor Katwijk

Vreugde explosie
Dramatiek en uitzinnige vreugde gaan zes jaar later op een bomvol Ter Specke hand in hand. Het is mei 2006 als FC Lisse en Rijnsburgse Boys op de allerlaatste wedstrijddag tegen elkaar in een rechtstreeks duel strijden om de titel in de Hoofdklasse A. Trainer Said Ouaali heeft met FC Lisse aan één puntje voldoende om die droom te realiseren. In een matige wedstrijd waarin de spanning op en rond het veld voortdurend door de kelen giert, wordt er niet gescoord, maar ook aan de kant van FC Lisse wil niemand zich te vroeg rijk rekenen.

Pas als de blessuretijd ingaat rolt uit het blauwgele supporterskamp het ‘kampioenen, kampioenen’ voorzichtig uit enkele tientallen kelen. Dat is echter buiten Martijn Gootjes gerekend die kort voor tijd voor een geelzwarte explosie zorgt door bij de tweede paal, uiteraard met het hoofd, voor het enige doelpunt van de middag te zorgen. Niet FC Lisse, maar Rijnsburgse Boys pikt de felbegeerde schaal in.

‘Drama van Emmen’
Drie jaar later: elke Rijnsburger is er in de slotfase tijdens de return bij WKE van overtuigd dat de landstitel de Uien niet meer kan ontgaan. Na de 1-0 winst op Middelmors leidt de formatie van Ted Verdonkschot op zaterdag 13 juni met nog twee (!) minuten officiële tijd op de klok met 2-0. Kat in het Rijnsburgse bakkie dus. Wat zich vervolgens op sportpark Grote Geert afspeelt, valt met geen pen te beschrijven.

WKE scoort kort voor tijd de 2-1 en voegt daar in blessuretijd nog eens twee doelpunten aan toe. De arbiter is de gebeten hond in Rijnsburgse kringen. Hij zou te veel blessuretijd hebben bijgetrokken. Wat rest is een verlenging, waarin WKE de titel lijkt veilig te stellen door verder uit te lopen naar 4-2. Het kan echter nog gekker. In de allerlaatste minuut slepen de Rijnsburgers er via een goal van Danny van der Vijver alsnog een penaltyserie uit. En ook die reeks kent een verloop zonder weerga.

Tranen van verdriet
Beide ploegen missen hun eerste drie pingels, waarbij Tim Orlowski telkens als redder in de nood optreedt. Vervolgens falen Almar Doek en Richal Leitoe niet. Met de tussenstand op 1-1 schiet ook Theo Genissen namens WKE de laatste van de vijf strafschoppen binnen. Jelle Bouma wordt bij de laatste trap van het seizoen 2008-2009 de schlemiel van de dag. Keeper Raymond Beukeveld stopt de inzet van de verdediger waardoor het ‘Drama van Emmen’ compleet is voor de Rijnsburgers. Bij de Uien, vloeien hierna, hoe spreekwoordelijk, tranen van verdriet. Bij WKE van vreugde.

Toch mag FC Lisse zich waarschijnlijk de Houdini-kampioen van de Duin- en Bollenstreek noemen. De nog immer in het geheugen van vele voetballiefhebbers voortlevende beslissingswedstrijden tegen Scheveningen op Middelmors (4-3) en Marken leven nog altijd voort. Beide zinderende duels kennen een bijzonder sensationeel scoreverloop, maar worden door de geelblauwen wel positief afgesloten.

Feestvreugde bij FC Lisse na het behalen van de titel

Vanaf de stip
Daarbij werd ook de algehele landstitel van 2008 tegen Hollandia, na het 3-2 verlies op Ter Specke, in Hoorn toch nog veiliggesteld. Op de 1-2 na negentig spannende minuten volgt een verlenging, waarin Michael van der Laan vijf minuten voor tijd zijn ploeg vanaf de stip de landstitel bezorgt.

En als laatste toch nog even naar 4 juni 2016. Eigenlijk nog kakelvers, maar toch. De klap die Noordwijk die dag bij ASWH te verwerken krijgt, dreunt nog heel lang na aan de Duinwetering. De blessuretijd is al ruimschoots aan de gang als Robert Olijfveld de 0-1, goed voor een rood-wit plekje in de Derde Divisie nivelleert, waarna de Ambachters de klus geroutineerd klaren. Ook dit keer zijn vreugde en verdriet bijna op de vierkante meter zichtbaar. Op naar de ultieme wedstrijden van dit seizoen!

Foto’s: Orange Pictures



POPULAIRE BERICHTEN