,,Het is mooi geweest”, klinkt wat vroeg uit de mond van een 28-jarige verdediger. Maar voor Stefan Kraaijvanger, laatste man bij Ter Leede, zijn die vier woorden het waard om uit te spreken. Z’n voetbalpensioen klinkt vroeg, maar er is lang genoeg over nagedacht door de Noordwijkerhouter. Met gezinsuitbreiding op komst en een dalend plezier in het spelletje in de Hoofdklasse is de keuze gemaakt: ‘de Kraaij’ stopt ermee.

Sinds z’n komst vanuit de beloften van HFC Haarlem – in 2009 – vestigde de doorgewinterde amateurvoetballer langzaam z’n naam in de Bollenstreek. Met z’n hart op de juiste plek en z’n coachende vaardigheden werd de verdediger een belangrijke pion in successen die VVSB wist te boeken onder leiding van coach Wilfred van Leeuwen. Hij plaatste zich met de Noordwijkerhouters voor de Tweede Divisie en vocht zich met die club tot de halve finale van de KNVB-beker.

Het laatste jaar in Noordwijkerhout, seizoen 2016/17, verliep minder goed voor de verdediger. De speelminuten verminderden enigszins, waarop hij naar Ter Leede vertrok. Daar heeft hij het nu in z’n tweede seizoen ‘wel gezien’. ,,De ambiance en sfeer in de Hoofdklasse valt mij tegen. Ook de media-aandacht is anders dan ik gewend was. En er spelen wat dingen bij Ter Leede die je in een eerder interview ook weleens hebt opgeschreven. Daar hinkte ik ook tegenaan.”

,,Zie dat een beetje als babbelen langs de lijn. Een beetje informeren naar elkaar.”

Het was een optelsom voor de verdediger, die vorig jaar nog wel besloot om er een jaar aan vast te plakken. De voetballer bracht in het najaar naar buiten dat hij en z’n vriendin een derde kind verwachten. Dat in combinatie met een verminderd plezier in het voetballen in Sassenheim liet hem doen besluiten z’n voetbalschoenen op te bergen.

Informeel sprak hij in de tussentijd nog weleens met VVSB over een terugkeer. ,,Zie dat een beetje als babbelen langs de lijn. Een beetje informeren naar elkaar. Maar de omstandigheden zijn er niet naar. Dan had ik alles moeten doen om weer topfit te geraken, om aan te kunnen klampen aan het niveau. En ik heb zoveel mooie momenten beleefd bij VVSB. Ga ik dat ooit nog op die manier meemaken? Dat vraag ik me af. Een terugkeer als speler had alleen maar minder kunnen uitpakken.”

Trainerschap
Toch trekt hij wel weer naar De Boekhorst toe, niet als speler, maar als trainer. Hoewel de 28-jarige verdediger nog geen trainerspapieren heeft, wil hij juist bij die club een kickstart maken aan die carrière. Het klinkt wat tegenstrijdig dat Kraaijvanger toch weer volgend seizoen op een veld staat met een derde kind op komst.

,,Daarom zal het vooral om de trainingsavonden gaan. Ik ga niet mee in het weekend naar een wedstrijd. Ik mag meelopen bij Eric Meijers. Ik heb wel de ambitie om als trainer ook het hoogste amateurniveau te bereiken. In de komende tijd moet gaan blijken of die ambities ook stroken met mijn kwaliteiten.”

Kraaijvanger in het shirt van VVSB in de Tweede Divisie

Als voetballer viel de Noordwijkerhouter wel op om zijn coachende kwaliteiten in het veld. Maar dat zegt niks, volgens Kraaijvanger. ,,Er zit wel verschil in of je in de groep staat als speler, of als trainer boven een groep. Dan ben je toch meer een ‘manager’ en moet je iedereen tevreden kunnen houden. Ik zal in de komende jaren nog wel mijn diploma’s moeten gaan halen en zal dus onderaan moeten beginnen. En dat gaat inderdaad ook tijd kosten. Maar waar een wil is, is een weg.”

Tot hij in de zomer aansluit als trainer bij de technische staf bij VVSB, zal hij z’n tijd in Sassenheim moeten uitzingen. De verdediger raakte voor de winterstop geblesseerd en gaf in die periode aan dat hij zou stoppen. Daarna kwam hij slechts nog één keer in actie in een wedstrijd die Ter Leede nota bene ook nog eens verloor tegen Swift (1-2).

,,Die sociale contacten, het publiek, de gemeenschap in Noordwijkerhout: daar ben ik prima op mijn plek.”

,,Die wedstrijd was niet goed. De eerste helft van mijn kant ook niet. De tweede helft speelde ik nagenoeg foutloos. Dat was net de helft waarin wij de tegendoelpunten moesten incasseren. Na die wedstrijd werd ik enigszins als schuldige aangewezen, met argumenten die in mijn ogen tegenstrijdig waren. Het gesprek wat ik toen met de clubleiding heb gehad, heeft mij behoorlijk gekrenkt. Sindsdien heb ik een bijrol. En met twee kinderen en een derde op komst is het voetballen in het tweede op de zaterdagochtend ook niet altijd even makkelijk. Ik kijk wel uit naar het einde van het seizoen, dat geef ik toe.”

Sociaal
En zo komt er toch enigszins een treurig einde aan de ‘voetballer Kraaijvanger’, maar als een probleem beschouwt hij dat niet. ,,Dat komt omdat ik zoveel gave dingen heb meegemaakt, vooral in de acht jaar VVSB. De eerste vier jaar daar waren op sociaal vlak fantastisch en ik heb zoveel vrienden en kennissen kunnen maken.”

,,De laatste vier jaar waren qua prestige weer geweldig. We plaatsten ons voor de Tweede Divisie. Een competitie die zó veel voetbal uitademt en natuurlijk het avontuur in de KNVB-beker. Maar toch, die sociale contacten, het publiek, de gemeenschap in Noordwijkerhout: daar ben ik prima op mijn plek. Nu ik daar weer als trainer aan de slag ga, is de cirkel rond.”

Foto’s: Hans Schalk en Tino Stulen

Lees ook: ‘Wolsheimer kiest voor Noordwijkse duidelijkheid’