De buitenwacht wist nog van niks, maar stiekem was Martijn Walter met zijn eigen wedstrijd bezig. Het had zomaar zijn laatste wedstrijd kunnen zijn: het duel tussen SJC en Silvolde. Lang dacht de rechtsbuiten van de Noordwijkers dat dat ook echt zo was. De opluchting die hij voelde bij zijn 1-0 verraadde misschien al zijn besluit. Had hij zojuist z’n laatste goal gemaakt van zijn actieve voetbalcarrière? ,,Tot Timo Ruigrok in de 91e minuut naar mij toe kwam en zei dat het bij Hollandia nog 0-0 stond. Dat maakte me stiekem net even wat blijer.”

Voor Walter is het klaar. Het voetballen doet hem fysiek te veel pijn. Zijn rug, z’n heup, z’n benen. Elke nacht van zondag op maandag is het weer hetzelfde liedje. De nachten zijn lang als je door het ongemak de slaap niet kan vatten, maar het spelletje is de buitenspeler zo lief. Al twee jaar lang twijfelde de voetballer vanwege zijn fysieke gesteldheid om de handdoek in de ring te gooien. Gedragen door de vriendschappen die hij creëerde bij SJC besloot hij nog langer door te gaan. Maar nu is de knoop doorgehakt. Il est fini!

,,Je moet mij op maandag eens door kantoor zien lopen. Helemaal mank.”

De goedlachse voetballer beleefde de afgelopen weken op z’n eigen manier. Het moment van afscheid nemen stelde hij zo lang mogelijk uit, totdat zelfs de sportieve elementen een voorsprong namen op zijn definitieve afscheid. Hij had het graag in stilte gedaan tegen Silvolde, maar het verhaal werd nog iets mooier. Toen de wedstrijd tussen SJC en Silvolde de eindstand van 3-0 had bereikt werd de verbinding gelegd met Hoorn. Walter als aandachtig luisteraar. Bij puntverlies van Hollandia zou SJC zich plaatsen voor het tweeluik tegen Quick.

,,Gek eigenlijk. Als er bij Hollandia – SDO nog wel een goal was gevallen in de laatste minuten, dan was het gewoon klaar geweest”, merkte de 30-jarige voetballer op. ,,Maar we gaan gewoon nog even door. Eigenlijk vind ik dat wel heel leuk, man. Nu komen er sowieso nog twee wedstrijden bij. Nog een keer en kans om te scoren in mijn afscheidsduel.”

Martijn Walter hoort samen met zijn teamgenoten dat het bij Hollandia – SDO 0-0 is gebleven

Hij had een paar man al op de hoogte gesteld. De heisa er omheen lijkt aan Walter niet besteedt. ,,Volgens mij dachten velen dat ik nog door zou gaan, of hoopten het in ieder geval. Omdat bij ons alleen Sten Goosen afscheid nam en de rest door is gegaan, werd de keuze er voor mij niet makkelijker op. Maar wat is er mooier dan afscheid nemen op het hoogtepunt? Ik heb nog nooit zoveel goals gemaakt in één seizoen. En nog nooit heb ik op dit niveau mogen voetballen. Serieus, dit was één van de moeilijkste keuzes die ik ooit heb moeten maken.”

,,Nou, toen we anderhalve week geleden bij Meppel uit met 2-0 verloren, geloofden ze het wel even.”

Toch wogen de minnen zwaarder dan de plussen voor de vrolijke speler. Niet alleen de fysieke ongemakken speelden een grote rol in zijn besluit, ook in zijn privéleven staan er bijzondere momenten op hem te wachten. ,,Ik ga trouwen”, begint Walter te lachen. ,,En we zijn pas 20 augustus terug van onze huwelijksreis. Dan mis ik anderhalve maand van de voorbereiding. Als ik dan later moet aanhaken bij de rest, helpt dat niet echt met mijn fysiek. Je moet mij op maandag eens door kantoor zien lopen. Helemaal mank. Mijn collega’s lezen vaak de stukjes als het over mij gaat, of kijken de filmpjes. Die gaan lachen als ze dit zien.”

Thuisfront
Met z’n besluit heeft hij in ieder geval thuis ook iemand blij gemaakt. Door het voetbal en het werk van Walter z’n verloofde, zagen de twee elkaar weinig de laatste tijd. En die aandacht wil hij nu ruimschoots inhalen. Reisjes maken, zondagen vrij zijn, tijd voor elkaar. De voetballer kan niet wachten. ,,In Amsterdam heeft al een vriendenteam gevraagd of ik bij hen wil gaan spelen. Maar ik ga eerst even genieten van die vrije tijd.”

Voor pa en ma Walter zal het vooral even wennen zijn. De ouders van de voetballers waren, of zijn, graag geziene gasten op de Lageweg. Zelfs bij verre uitwedstrijden reden de trotse vader en moeder regelmatig hun zoon achterna. ,,Nou toen we andere halve week geleden bij Meppel uit met 2-0 verloren, geloofden ze het wel even”, begint Walter te lachen. ,,Nu kunnen ze het donderdag nog zien, maar daarna gaan ze zelf ook op vakantie. Ze zullen mijn laatste duel in het shirt van SJC gewoon nog missen ook.”

Foto’s: Johanna Wever