Natuurlijk spelen ze op verschillende posities, maar toch zijn er ook veel overeenkomsten tussen Robbert Susan en Michiel van Dam. Karaktervoetballers, persoonlijkheden en natuurlijk ook de twee laatste aanvoerders van Katwijk. Bovendien zijn ze zeer geliefd onder de supporters. VIDB sprak met de sterkhouders af op de Krom en dat leverde een zeer interessant gesprek op. 

Zien jullie jezelf ook een beetje als de cultuurbewakers van Katwijk?

Van Dam: ,,Wel een beetje, in zoverre dat ik aan mijn achtste seizoen bezig ben. We zijn gepromoveerd naar de Topklasse, het kampioenschap gepakt, een degradatie meegemaakt en vervolgens opnieuw kampioen geworden. Als je dan weer in deze situatie terechtkomt, is dat echt heel knap en mooi om mee te maken.”

Het lijkt bij jullie niet normaal en rustig te kunnen, gewoon een seizoen in de middenmoot.

Van Dam: ,,Blijkbaar niet. Maar op deze manier is ook mooi. Het gaat altijd ergens om. We hebben een slecht jaar gehad, waarin we gedegradeerd zijn. Toen ging het ook ergens om, om erin te blijven, dat lukte niet. Ik denk dat we ons vorig seizoen gerevancheerd hebben door op een fantastische manier kampioen in de Hoofdklasse te worden, in gewoon een sterke competitie. Dan begin je met spanning aan het nieuwe seizoen: waar sta je. Als je dan een wedstrijd voor het einde bovenaan staat, is dat denk ik een heel knappe prestatie.”

Robbert, kan jij je vinden in Michiels woorden. Je hebt eerder gezegd dat het een uniek rijtje zou kunnen worden: kampioen, degradatie, kampioen en weer kampioen. 

,,Absoluut. Ik denk dat Chiel nog meer recht van spreken heeft, omdat hij hier drie seizoenen langer speelt. Wat hij heel terecht aangeeft: we hebben alles meegemaakt. Zijn kampioen van Nederland geworden, gedegradeerd, vervolgens weer kampioen geworden en wat Chiel zegt: we staan een wedstrijd voor het einde nog steeds bovenaan. Ik denk dat we over een fantastisch seizoen kunnen spreken.”

Dick Schreuder zei van de week op VIDB dat hij vindt dat Katwijk niet altijd de credits krijgt die het verdient in zijn ogen. Zijn jullie dat met hem eens?

Susan: ,,Ik weet niet precies in welke context hij dat heeft gezegd. Ik heb het artikel nog niet gelezen, maar ik denk dat er wel heel makkelijk over Katwijk wordt gepraat. We waren gelijk een outsider voor de titel. Niet de grote favoriet, zoals Spakenburg en Kozakken Boys werden genoemd, maar zeker een outsider. Ik weet niet waar mensen dat vandaan halen als je promovendus bent. Achteraf hebben ze recht van spreken gehad. Ik vind wel dat er over Katwijk heel makkelijk wordt gedaan. Het is niet zomaar iets als je een jaar niet op het hoogste niveau hebt gespeeld. Dat hebben wij zeker wel gevoeld in het begin van het seizoen.”

Waar merkte je dat aan?

,,Aan het niveauverschil, aan het tempo in een wedstrijd. Een klein voorbeeldje: er staan ballenjongens langs de lijn en die gooien meteen de bal in het veld. Hup en je gaat weer verder. Dat is toch allemaal weer even aanpassen. Vorig jaar, met alle respect, zijn we wel iedere wedstrijd honderd procent gegaan, maar we hadden ook wel eens op tijd een wedstrijd beslist. Dat gebeurt in de Topklasse heel weinig.”

Michiel: vind jij ook dat jullie af en toe te weinig credits krijgen?

,,Wat ‘Suus’ zegt, er wordt heel makkelijk gepraat van: Katwijk staat eigenlijk waar we het allemaal hadden verwacht. Dat is men eigenlijk na een wedstrijd of vijf a zes gaan roepen. Dan moet je er wel blijven staan. Ik denk dat dat niet vanzelfsprekend is. Daarvoor hebben we keihard gewerkt en geknokt. Als je het op die manier bekijkt, hebben we misschien niet altijd de credits gekregen die we verdienden. Aan de andere kant vind ik dat we zo’n ontzettend mooie groep hebben die het gewoon voor elkaar doet.”

Zijn jullie een vriendengroep?

Van Dam: ,,Absoluut. Vanaf dag één heerst er een goede sfeer in de selectie. We hebben een goede mix van jongens die de sfeer maken en min of meer de grenzen bewaken. We zijn ook een groep die elkaar kan corrigeren als het nodig is. Een ander kenmerk van deze groep is dat we voor elkaar door het vuur gaan.”

Robbert, ik weet nog dat jij in het degradatiejaar heb gezegd dat de sfeer ook nog heel goed was. Dat vond iedereen toen een beetje vreemd. 

,,Maar dat was ook gewoon echt zo. Het was grotendeels de groep waarmee we het jaar ervoor kampioen waren geworden. We gingen met elkaar weg en door het vuur zoals Chiel zegt. Dat merk je nu ook weer en is de kracht van dit team.”

Zijn jullie uit hetzelfde hout gesneden qua persoonlijkheid en type voetbal?

Susan lachend: ,,Nee, want ik ben veel harder. Chiel is een trut.”
En dan met een serieuze blik: ,,Nee, grapje natuurlijk. Ik denk je dat Chiel en mij wel een beetje kunt vergelijken. We moeten het allebei niet hebben van ons beste voetbal. De kop staat altijd goed bij ons. Ik denk dat dat in het hedendaagse voetbal heel belangrijk is. Als je ziet hoeveel wedstrijden op fysieke kracht en mentaliteit beslist worden, dan is dat een steeds grotere rol gaan spelen.”

Michiel, zijn er kwaliteiten van Robbert die jij zou willen hebben?

,,Even zonder dollen: ik denk dat we allebei mentaal goed in elkaar zitten. Maar Robbert is gewoon een veel betere voetballer dan mij en iemand die het spel meer kan bepalen. Ik moet het hebben van keihard werken en zorgen dat ik mijn man uitschakel. Daarom spelen we ook op verschillende posities. Ik denk dat we qua persoonlijkheid goed matchen, maar qua voetbal moet ik het meer van het werken hebben dan Robbert. Want laten we wel zijn: hij is ook een heel goede voetballer.”

Je had het net over jongens die de grenzen bewaken binnen de selectie. Zijn jullie daarvoor de aangewezen personen? 

Van Dam: ,,Dat doen niet alleen wij. We hebben een goede mix daarin. Zelfs jongens waar je het niet altijd van verwacht doen dat ook. Idealiter zijn het altijd en eeuwig dezelfde personen en moet de rest luisteren. Dit is uiteindelijk een groepsproces geweest. Daar zijn wij echt niet als enige twee verantwoordelijk voor. Jongens als Stam en De Lange, om maar wat namen te doen, spelen daarin ook een belangrijke rol.”

Robbert: ik vind jou erg gegroeid als leider en het op sleeptouw nemen van de ploeg. Ervaar jij dat zelf ook zo?

,,Dat is wel wat de mensen zeggen. Ik vind het moeilijk om dat over mezelf te zeggen, maar het zijn wel de complimenten die ik vaak krijg.”

Waarom past Michiel zo goed bij Katwijk, Robbert? 

,,Chiel is een jongen van de club. Als je ziet hoe goed hij bij de supporters ligt. Die lopen met hem weg. Chiel zal altijd de kantine inlopen, bij winst of verlies. Het is een beest in het veld, en een persoonlijkheid daarbuiten. Dat tekent hem.”
Van Dam: ,,Na iedere wedstrijd gaan we altijd eerst eventjes naar boven, naar het sponsorhome. Daarna ook nog even de kantine in. Bij winst of verlies inderdaad. De supporters staan er elke zaterdag. Dan moet je gewoon even je gezicht laten zien, vind ik.”

Zien jullie jezelf nog voor een andere amateurclub spelen?

Van Dam: ,,Je weet uiteindelijk nooit wat de toekomst brengt. Maar ik speel hier nu al zo verschrikkelijk lang, met zoveel plezier. Ik denk dat er geen mooiere amateurclub is dan Katwijk.”
Susan: ,,Ik denk het niet. Nogmaals: zeg nooit nooit. Er komt volgend seizoen een Tweede Divisie. Ik ben heel eerlijk. Ik moet nog maar zien hoe dat gaat bevallen. Je gaat wedstrijden om zes uur ’s avonds spelen, er gaan dingetjes veranderen. Maar er is inderdaad geen mooiere amateurclub dan Katwijk.”

Er was een discussie gaande over het aanvangstijdstip van thuiswedstrijden in de Tweede Divisie. Bij veel clubs zou het misschien niet uitmaken, maar bij Katwijk hebben de fans zich uitgesproken en laten horen. Is dat veelzeggend voor de club?

Susan: ,,De supporters leven zo intens met de club mee. Die werken zes dagen in de week, misschien wel tachtig of negentig uur. Ze hebben in het weekend één uitje en dat is Katwijk. Als ze dan merken dat jongens de kantjes er vanaf lopen, accepteren ze dat niet. Daarom is Katwijk ook een echte volksclub. We zullen nooit langer dan een uur in het sponsorhome zijn, want dan gaan we naar de kantine toe. We willen ook alles met de supporters delen en doen. Het sponsorhome blijft hier niet eens lang open. Dat tekent zeker de club.”

Verwijt jij Robbert nog iets dat hij je aanvoerdersband heeft overgenomen, Michiel?

Van Dam: ,,Dat is de keuze van de trainer geweest en die had daar zijn beweegredenen voor. Daar kun je dan heel moeilijk over gaan doen, maar wat mij betreft is er niets veranderd. Niet in onze relatie en niet op het veld. Suus is een supervent en een waardige aanvoerder. Nogmaals: het is een keuze van de trainer geweest en die hebben we te accepteren gehad. Ik denk dat het op geen van ons beiden slechte of negatieve invloed heeft gehad.”

Maar voor Robbert was het een promotie, want het is een eer om aanvoerder te zijn, en voor jou een degradatie. Dat is een wezenlijk verschil. 

Michiel: ,,Natuurlijk, maar ik heb mezelf er heel snel overheen kunnen zetten, er niet lang mee gelopen. Op het moment dat je het hoort, dan denk je wel even: potverdikkie, ik zit hier nu al zo lang en heb pak ‘m beet vier jaar die band gehad. Dat doet dan wel wat me je, want het is wel een eer om voor zo’n club uit te mogen komen. Aan de andere kant heb je soms ook gewoon een beslissing te accepteren. Dat heb je hier binnen de club te doen en ook in je maatschappelijke carrière ben je het niet altijd overal mee eens. Ik heb gezorgd dat het verder geen invloed heeft gehad. Dat zal denk ik iedereen binnen de club beamen. Er is een dag over gesproken en toen was het ook klaar.”

En vervolgens heb je veel als linksback gespeeld. Voel je je daar nu helemaal thuis op die plek?

,,De meeste wedstrijden heb ik inderdaad op links gespeeld. Dat kwam ook door blessures en schorsingen die we hadden. Ik heb inmiddels ook alweer een wedstrijd of tien in de as gespeeld, dus ik heb zeker niet alles op links gespeeld. Uiteraard speel ik het liefst in de as. Maar op het moment dat er personele problemen zijn en je iets voor het team kan betekenen, dan moet je dat gewoon doen, en niet je individu groter maken.”

Robbert, heb jij bewondering voor hoe Michiel zich heeft teruggeknokt.

,,Ik heb een en al respect voor hem. Wat-ie zelf al zegt: er is tussen ons ook gelukkig echt helemaal niets veranderd. Dat is ook het eerste wat ik tegen de trainer en tegen Chiel heb gezegd. ‘Als jij het hier echt niet mee eens bent, van mij hoeft het dan niet.’ Chiel is er zo professioneel omgegaan. Ik heb het echt nog geen dag gemerkt aan hem. En hoe hij het ook opgepakt heeft na die drie reservebeurten, daar kunnen echt veel gasten in de voetballerij wat van leren. Dat is echt zo.”

Dan naar de wedstrijd van zaterdag, tegen HHC Hardenberg. Hoe leeft die pot?
Susan: ,,Gigantisch. Als je kijkt wat voor volk de laatste training kwam bekijken en de entourage. Genieten. Als ik m’n Facebook open, zie ik niets anders dan Katwijk. Het leeft hier enorm. Aan ons om het af te maken.”

Als jullie kampioen worden, voelt het dan nog anders dan twee seizoenen geleden? Omdat de Tweede Divisie eraan komt, wordt er beweerd dat deze titel van ondergeschikt belang zou zijn. 

Van Dam: ,,De Tweede Divisie halen was gewoon het doel. Op gegeven moment hadden we die bereikt. We kunnen hoog of laag springen dat dit een wedstrijd is als iedere andere, maar dat is natuurlijk niet zo. We staan bovenaan en willen gewoon kampioen worden. In zoverre denk ik dat dit een hele speciale titel zou zijn, omdat we van zover komen.”

Speciaal misschien ook in de zin van dat bij een titel jullie om het laatste algeheel kampioenschap mogen gaan strijden? 

Van Dam: ,,Zo ver denken we totaal niet. Ik ben alleen bezig met HHC. Daarna zien we wel verder. Natuurlijk zou het fantastisch zijn om alles te pakken, maar eerst vandaag tegen HHC maar eens goed doorkomen.”

Is het lekker om tegen HHC Hardenberg te spelen, een ploeg die ook nog in de race is en dus ook volle bak moet. 

Susan: ,,Eigenlijk maakt het niet uit tegen welke ploeg je speelt. Ik denk dat niemand als speelbal wil fungeren in een kampioenswedstrijd. Ik denk wel dat het de wedstrijd des te mooier maakt dat we tegen Hardenberg spelen. Het zal een uitverkocht huis worden, met veel supporters uit HHC Hardenberg. Dat zijn de wedstrijden waarvoor je het doet.”

Bij Katwijk loopt veel talent rond. Als een aantal jongens hetzelfde karakter als jullie had gehad, hadden ze dan hoger gespeeld? Of haalt iedereen het maximale eruit?

Susan: ,,Op dit moment wel. Ik denk dat er zeker een aantal jongens is die misschien een aantal jaar geleden de stap hadden kunnen maken. Vergeet niet dat iedere voetballer en persoonlijkheid anders is. Er zijn zoveel factoren die meespelen. Hoe het thuis en op het werk is, heb je een stabiel leven? Ik kan niet voor iemand anders kijken of spreken dat ze er te weinig uit hebben gehaald.”

En jijzelf? Je hebt nog met UDO in de Vierde Klasse gespeeld. In die zin zou je zeggen: hij heeft het maximale eruit gehaald. Maar er zijn ook mensen die vinden dat jij nog hoger kan.

,,Ik heb echt het maximale uit mijn carrière gehaald. Dat durf ik wel te zeggen.”

Michiel, jij hebt wel betaald voetbal gespeeld. Overheerst bij jou ook tevredenheid?

,,Ik heb een fantastische carrière gehad. Een aantal jaar betaald voetbal mogen spelen en dat met ontzettend veel plezier gedaan. Op gegeven moment heb ik de overstap gemaakt naar Katwijk. Dat is gewoon een fantastische keuze geweest. Als ik terugkijk, wat er ook gebeurt, mijn carrière zal altijd mooi zijn.”

Tot slot, kun je trouwens spelen?

,,Jazeker.”

Je traint al weken niet begreep ik. Maar wedstrijden spelen gaat dus wel? 

,Ik train wel, maar op een iets andere manier. Iets minder op het veld, iets meer binnen. Het belangrijkste is om te zorgen dat ik voor de wedstrijden fit ben.”

Waar speel je? Bennie van Noord is er niet bij.

,,Ik neem aan centraal.”

Foto’s: Aad de Winter