Vijf jaar geleden maakte Sven Wolsheimer, de nieuwe keeper van Noordwijk, de stap naar Scheveningen met de intentie om daar eigenlijk nooit meer weg te gaan. De club uit het vissersdorp is er één naar z’n hart, maar heeft hem nu te vaak pijn gedaan. Ondanks genoeg hoogtepunten onder de Scheveningse lat, wist de rasechte Zoetermeerder nooit echt een vaste plek te krijgen onder de lat. ,,Er was altijd weer een klein dingetje, waardoor ik weer op mijn kans moest wachten. Daar heb ik nu genoeg van. Al laat ik dat nooit merken; ik blijf altijd vechten.”

Voor elke voetballer is een plek op de bank moeilijk te verkroppen. Maar dat voor Wolsheimer het afgelopen seizoen zwaar is geweest en hem misschien wel heeft geknakt wat betreft zijn loyaliteit aan de ‘De Schollekoppen’, daar kan iedereen zich na het volgende voorbeeld wat bij voorstellen.

,,Ik heb nooit echt duidelijkheid gehad en dat zit nu niet meer lekker.”

Het is 9 december 2017 als Scheveningen in de Derde Divisie aan de onderkant van de ranglijst bungelt. De ploeg speelt die zaterdag bij Quick Boys, wint met 2-4 en in de laatste minuut komt er nog een rode kaart voor Jesper Leerdam, die op dat moment eerste keeper is. In de minuut die stand-in Wolsheimer op Nieuw Zuid nog moet vol keepen, kan hij natuurlijk niet veel meer uitrichten. De periode daarna wel. ,,Toen kwam de periode dat we vanaf de onderkant  in een rechte lijn naar de tweede plek klommen. Een schitterende serie. Ik dacht dat ik toen mijn plek wel bemachtigd had. Daarvoor had ik mijn visitekaartje al afgegeven, doordat we zonder een tegendoelpunt de Haaglanden-cup wonnen.”

Het leverde de ervaren keeper, die bij DSO begon met keepen en nog een uitstapje maakte naar ADO Den Haag in de jeugd, niet het krediet waarop hij had gehoopt en misschien stiekem wel had verwacht. Toch moest hij begin dit seizoen weer op zijn beurt wachten, Björn Bénard kreeg de voorkeur. ,,Ik heb nooit echt duidelijkheid gehad en dat zit nu niet meer lekker. Aan de jongens in de ploeg merkte ik ook dat ze het relaxt vonden als ik speelde”, aldus Wolsheimer.

Wolsheimer grist de bal voor de neus van voormalig Quick Boys-spits Yordi Teijsse weg. 

Het bewonderenswaardige aan de doelman is dat hij met zijn frustraties en irritaties nooit zijn ploeg zal benadelen. Wolsheimer staat bekend als een vechter en iemand met het hart op de goede plaats. ,,Je mag het altijd ergens mee oneens zijn, maar je moet daar verder anderen niet mee lastig vallen. Daarom wilde Scheveningen denk ik ook gewoon verlengen. Ik doe nog altijd mijn stinkende best en ga met iedereen goed om. Zelfs met de trainer na al die jaren (John Blok red.)”, zegt Wolsheimer met een knipoog.

Met zijn overstap naar Noordwijk is de 29-jarige goalie, die ook jeugdvrienden is met ADO-middenvelder Lex Immers, klaar voor een nieuw keepersgevecht, al zijn z’n concurrenten nog niet duidelijk. ,,Ik ga nergens vanuit, maar wil gewoon vanaf het begin laten zien wat ik in huis heb. Dan weet ik dat ik de kwaliteiten heb om bij Noordwijk, of ze de Tweede Divisie nou halen of niet, onder de lat te staan.”

“Iemand die eerlijk en gewoon zegt wat hij denkt; daar houd ik van, zo zit ik zelf ook in elkaar.”

Wolsheimer ziet zichzelf als een meevoetballende keeper, die van coachen houdt en scherpe reflexen in huis heeft. Bij Noordwijk hoopt hij dat lang en veelvuldig te mogen etaleren. Zijn voorgevoel is in ieder geval positief.

,,Ik kreeg bij de club gelijk een heel fijn gevoel. Ik ben ook geen clubhopper, dus de insteek is om zolang mogelijk bij Noordwijk te keepen. Ook de trainer (Kees Zethof, red.) komt goed over. Iemand die eerlijk is en gewoon zegt wat hij denkt; daar houd ik van, zo zit ik zelf ook in elkaar. Die duidelijkheid kan ik nu heel goed gebruiken.”

Foto’s: Klassekeepers.com/Frans de Best