Vijf goals in twee duels: het zijn cijfers waar elke spits mee thuis kan komen. In de dubbel tegen HSV Hoek prijkten er in totaal vijf treffers achter de naam van Frank Tervoert. Met drie treffers vloerde de spits de ploeg uit Zeeuws Vlaanderen zaterdagmiddag op De Boekhorst. Drie dagen eerder was dezelfde speler al tweemaal trefzeker in Zeeland. Na de dubbele winst op Hoek (3-2 en 4-2) neemt VVSB het, eveneens in een dubbel, in de finale van de play-offs op tegen Quick Boys. Inzet: een plaats in de Tweede Divisie.

Het duel tegen Hoek was pas tien minuten afgelopen en ook het ‘Kees de Roo’ had al door de paars-gele catacomben geschald, toen Tervoert de kleedkamer weer verliet. ,,Eerst even gaan zitten, want dat is wel even nodig na zo’n wedstrijd”, vond de gevierde man. Eenmaal op zijn (praat)stoel stak Tervoert van wal.

,,Belangrijk zijn voor het team voelt natuurlijk heerlijk. Bovendien scoren we op fantastische momenten. Kort voor en kort na rust. En ideaal plaatje. Toch zijn we daarna twee keer niet bij de les en staat het zomaar 2-2. Het leek wel een kopie van de heenwedstrijd. Gelukkig toonden we veerkracht om na de gelijkmaker weer op voorsprong te komen. Alleen laten we het vogeltje daarna toch nog in leven in plaats van het de nek om te draaien. Dat was het enige minpunt van de middag.”

Psychologisch belangrijk
Veel meer viel er dan ook niet op het spel van VVSB aan te merken. De thuisploeg kwam sterk uit de startblokken. Kreeg mogelijkheden om op voorsprong te komen, maar slaagde daar niet in. Hoek, dat voor de pauze vooral vanaf de linkerflank een paar keer goed doorkwam via het duo ‘Karim Bannani – Gianni Tiebosch’, slaagde er ook al niet in om echt dreigend te worden. Met als gevolg dat doelpunten lang uitbleven. Met andere woorden: aan beide zijden heerste de defensie.

,,De schoenen en het recept houd ik er dus voorlopig maar in.”

Dat was echter buiten Tervoert gerekend. Op slag van rust had de spits aan een halve kans voldoende om goalie Jordi de Jonghe met een lage diagonale schuiver in de verre hoek het nakijken te geven (1-0). Een psychologisch belangrijk moment dat vier minuten na de thee een vervolg kreeg toen dezelfde schutter opnieuw het eindstation was van een vlotte aanval.

Koers gelopen? Nee, dus. Hoek kwam binnen de kortste keren via Thomas van Renterghem terug in de wedstrijd toen de VVSB-defensie het leer niet weg kreeg. En net als in Hoek drie dagen eerder het geval was, fabriceerden de gasten hierna ook de gelijkmaker. Van Renterghem vond met een fraaie uithaal de bovenhoek, waardoor de spanning met nog een klein halfuur te gaan weer helemaal terug was.

Geheim
,,We weten dat we ook na een tegenslag kunnen scoren. Dat is een groot mentaal voordeel”, haalde Tervoert die fase terug. Hoek zette na de gelijkmaker dan ook aan op jacht naar meer. Maar opnieuw was het VVSB dat genadeloos toesloeg. Wie anders dan Tervoert diende, naar wat achteraf bleek, de genadeslag toe. ,,In het 5-3-2 is er achterin bij ons voldoende zekerheid. Daarnaast zijn we voorin scherp. Dat is onze kracht momenteel”, aldus de drievoudig doelpuntenmaker.

,,Mijn geheim?”, stelde Tervoert zichzelf de retorische vraag, onderwijl wijzend naar zijn witte kicksen. ,,Die heb ik vanmiddag om kwart voor één opgehaald. Goed voor drie goals dus deze wondersloffen. Daarnaast heeft mijn moeder wat eten en drinken betreft voor mij tegenwoordig een bepaald recept. Die combinatie heeft goals opgeleverd. De schoenen en het recept houd ik er dus voorlopig maar in”, aldus een breeduit lachende Tervoert. Om er aan toe te voegen dat het recept van ma Tervoert nog even in nevelen gehuld blijft.

,,Deze ploeg is goed genoeg voor de Tweede Divisie.”

De derde Noordwijkerhoutse treffer kwam bij de Zeeuwen aan als een mokerslag. Voetballend was Hoek na de 3-2 geen schim meer van de ploeg die het daarvoor was. VVSB gaf defensief niets weg en bleef daardoor gemakkelijk op de been. Waarbij het in de omschakeling tot minstens driemaal toe vergat de definitieve knock-out uit te delen. Die kwam pas toen het laatste fluitsignaal al bijna klonk. Lovette Felicia bekroonde op de valreep een uitstekende wedstrijd met de vierde paars-gele treffer.

Hoogtepunt
Trainer Eric Meijers had na afloop vooral lovende woorden over voor zijn team. De oefenmeester besefte echter dat VVSB er nog altijd niet is. ,,Er staat nu een vechtmachine in het veld die vertrouwen uitstraalt. Alleen als je denkt ‘nu is het wel klaar’, dan heb je het niet over VVSB. Tot twee keer toe verspelen we tegen Hoek een 2-0 voorsprong om het daarna toch weer recht te zetten.”

,,Dat laatste hebben we wel goed gedaan, maar we hadden de wedstrijd natuurlijk wel eerder moeten beslissen. Hopelijk breekt dat ons straks niet op tegen Quick Boys. Toch hou ik het er op dat het echte hoogtepunt voor ons nog moet komen”, aldus de oefenmeester die met zijn ploeg in een tweekamp met Quick Boys gaat uitmaken welke ploeg volgend seizoen in de Tweede Divisie speelt. ,,We zullen aanstaande woensdag thuis de basis moeten leggen om daarna in Katwijk overeind te blijven”, keek Meijers tot slot alvast over het weekend heen. ,,Deze ploeg is goed genoeg voor de Tweede Divisie.”

VVSB-Hoek 3-2 (1-0) 42. Tervoert 1-0, 49. Tervoert 2-0, 52. Van Renterghem 2-1 63. Van Renterghem 2-2, 71. Tervoert 3-2, 90+3 Felicia 4-2

VVSB: Valk, Fecunda (65. Martins), Arroyo, Zwart, Verlaan, Vijlbrief, Felicia, De Rijk, Bakker, Tervoert, Bekooij (81. Van der Wilden)

Foto: Orange Pictures

Lees ook: ‘Tervoert schiet VVSB naar finale nacompetitie’