Al wekenlang moest Robbert de Ruiter voor elk duel een puzzel leggen. En elke keer wanneer hij dacht dat hij het zoekplaatje compleet had, ontbrak er weer een essentieel stukje. De trainer stak het de afgelopen weken ook niet onder stoelen of banken en betitelde zijn situatie meerdere malen als ‘roeien met de riemen die ik heb’. ‘Die riemen’ gaven juist in de ‘finalewedstrijd’ tegen concurrent De Treffers de sturing waar De Ruiter naar zocht. Lisse won op het eigen Ter Specke met 2-1.
Juist de twee jongens die voor de leeuwen werden gegooid, groeiden uit tot het gezicht van de FC in het duel tegen de ploeg uit Groesbeek. Het was slordig af en toe. Noem het druistig. Maar met Moubarak Adouch als basisdebutant en Tom Enthoven die als invaller z’n eerste minuten maakte in het elftal van De Ruiter kreeg de thuisploeg hernieuwde energie. ‘Terriërs’, waren het volgens de oefenmeester uit Woerden. De jonge honden gaven het zenuwachtige ogende Lisse jeugdige onbevangenheid.
Verzuchting
De jongelingen bleken het juiste medicijn voor FC Lisse. Zonder een rugzak vol negativiteit, maar juist met een vrij hoofd gaven ze Lisse het elan om De Treffers te verslaan. De Lissenaren wonnen in de afgelopen twee maanden slechts één duel. Het ontbreken van essentiële krachten als Bert Koomen, Thierry Monteny, Koen Fokkema, Robert van Boxel of Kevin van der Zwet werd vaker beschreven dan ongenoemd gelaten.
,,Die saamhorigheid was de basis om te presteren.”
Tegen De Treffers leek dat in eerste instantie ook weer de crux te zijn in opnieuw een nederlaag. De ploeg van Anton Janssen startte een stuk beter en kwam na een kwartier voetballen terecht op voorsprong. Niek Versteegen, één van de nieuwelingen die afgelopen winter overkwam van Achilles ’29, gleed een voorzet van Mees Siers binnen.
Ter Specke werd stil, muisstil. De spanning was met het gebrek aan geluid duidelijk voelbaar. Toch richtte de ploeg zich juist na die goal op en kwam het op gelijk hoogte dankzij een rake kopbal van Niels Buijs. Zijn kreet bleek een slaak van verzuchting. Het verlangen naar een succesje voor de FC was bijna groter dan ooit. Het massale vieren van de 1-1 bleek een doping naar een overwinning.
,,Die saamhorigheid was de basis om te presteren”, vatte De Ruiter het krachtig samen. ,,Het was was absoluut niet altijd goed, maar we hebben onwijs veel strijd met elkaar geleverd. Jullie hebben allemaal kunnen zien met welke jongens we het hebben moeten doen. Daar zijn we bijna uniek in, in de Tweede Divisie. Dan ben ik dubbel zo trots dat we met ’twee debutantjes’, we ons staande houden tegen dit geweld.”
Belichaming
Lisse deed zelfs meer dan dat. Want hoewel de bezoekers fysiek sterker oogden, bleef de FC makkelijk op de been. Na rust creëerde het zelfs meer kansen tegen het optisch betere De Treffers. Een eerste schot van Rik Vermeulen met z’n buitenkant op de paal bleek het startsein voor succes.
Uiteindelijk werd de energieke Adouch juist vanwege zijn daadkracht de belichaming van de Lissese triomf. Martin van Eeuwijk werd met een een winnende schuiver van randje zestien vlak voor tijd de matchwinner op papier. De schouderklopjes gingen na afloop naar Adouch die door z’n teamgenoten al liefkozend ‘Mo Kanté Adouch word genoemd, naar de onvermoeibare middenvelder van Chelsea.
Vreugde in het Lisse-kamp na de 2-1 overwinning op De Treffers
,,Wat een mooie ervaring man”, lachte Adouch, die na afloop zichtbaar nog vol adrenaline stond. ,,Ik ben echt tevreden. Met strijd hebben we de drie punten gepakt. Ik heb alles gegeven. We wisten aan het begin van de wedstrijd dat AFC had verloren, dat moest ons natuurlijk net even extra energie geven.”
De A-junior kreeg dankzij zijn ontwikkeling een basisplek in het keurkorps van De Ruiter. Hij gaf daarmee het grootste compliment aan diens vooruitgang van de afgelopen tijd, maar wilde na afloop z’n beide nieuwelingen graag een spreekwoordelijk schouderklopje geven.
,,Het maakt die jongens ook niet uit met wie ze spelen. Of het nou Martin van Eeuwijk of Rik Vermeulen is, of hun maatjes van een jaar of 19.”
,,Tom en ‘Mootje’ waren de kleinste jongens die erbij liepen. Maar op het moment dat je heel veel talent hebt, maar je kan niet de duels pakken die nu wel bij Tom en Mo hebt gezien, dan ben je kansloos op dit niveau. Maar het voordeel van Tom en Mo is dat het terriers zijn. Ze zullen vast in de toekomst nog leergeld betalen in de vorm van domme kaarten pakken. Maar beter dat, dan niet. Gretigheid kan je niet aanleren.”
,,Het maakt die jongens ook niet uit met wie ze spelen. Of het nou Martin van Eeuwijk of Rik Vermeulen is, of hun maatjes van een jaar of 19. Daarom durfde ik het ook aan om bijvoorbeeld Tom in te brengen vanwege de blessure van Randy Ababio. Ze hebben het fantastisch ingevuld.”
FC Lisse – De Treffers 2-1 (1-1) 15. Versteegen 0-1, 27. Buijs 1-1, 86. Van Eeuwijk 2-1
FC Lisse: Van der Werff, Buijs, Valk, De Goede, Ababio (35. Enthoven), Rauws, Adouch, Stevens, Van Eeuwijk (90. Ait Afkir), Vermeulen, Buimer (76. Van der Putten)
Foto’s: Hubert Habers
Lees ook: ‘Column: liever gouden bergen, dan een doekje voor het bloeden’
Samenvatting FC Lisse – De Treffers (Beelden: FC Lisse TV)