De zaalcup zorgt ervoor dat nieuwe sterren aan het licht komen. Deze editie was het niet alleen de jeugd die de show stal, maar ook de eerste elftallen en de oudgedienden. Vrijdagavond nam de 35+ het tegen elkaar op: oude sterren die voorheen de smaakmakers waren op de velden. Joost Kuhlmann was er daar één van. De oud-spits van onder andere VV IJsselmeervogels, Rijnsburgse Boys en Quick Boys liet zijn klasse op het toernooi weer eens gelden.
De scheidsrechter van dienst gaf niet één, niet twee, maar drie waarschuwingen aan Kuhlmann. Rijnsburg nam het op tegen Foreholte. De spits was op het moment niet gediend van de leidsman en dat liet hij duidelijk merken. Het gevolg? Een gele prent en even afkoelen.
Uiteindelijk wonnen de Rijnsburgers de finale van de Horesca Horescavo tegen Foreholte wel en kroonden zij zich tot de winnaar van de 35+ categorie. Ergens symboliseerde het Kuhlmann. De spits speelt dan weliswaar niet meer op het allerhoogste niveau, maar zelfs tijdens een vriendschappelijk zaaltoernooi wil hij winnen. Ook wel ‘het aard van het beestje’ zoals de aanvaller het zelf zegt.
,,Tegenwoordig speel ik voor tien man die langs de lijn staan. Dat is natuurlijk een andere entourage van wat ik gewend ben. Ook de absolute wil om met z’n allen wat te bereiken mis ik nu wel. Ik denk vaak aan die tijd terug en als ik met die gasten ben dan halen we ook oude verhalen op.”
Joost Kuhlmann
Tegenwoordig maakt Kuhlmann furore bij HFC EDO in Haarlem. Niet meer in de punt van de aanval in een 4-3-3 formatie, maar als hangend linksbuiten in een 4-4-2. De aanvaller heeft er daarom ook nog niet veelvuldig gescoord, maar gaf wel een aantal assists en noteerde toch nog zes goals in de eerste seizoenshelft.
Reünie
Voor de spits is deze middag en avond een weerzien met oude bekenden. Bij EDO speelt Kuhlmann met oud-teamgenoten van IJsselmeervogels en Rijnsburg in de Tweede Klasse. Het is alweer vijf jaar geleden dat de aanvaller zijn schoenen aan de wilgen hing. Althans, als we spreken over voetballen op het allerhoogste niveau.
,,Of ik het mis om op het allerhoogste niveau te spelen?”, opent de aanvaller na afloop van de zaalcup. ,,Ja, zeker. Tegenwoordig speel ik voor tien man die langs de lijn staan. Dat is natuurlijk een andere entourage van wat ik gewend ben. Ook de absolute wil om met z’n allen wat te bereiken mis ik nu wel. Ik denk vaak aan die tijd terug en als ik met die gasten ben dan halen we ook oude verhalen op.”
,,De meeste gasten waarmee ik heb gespeeld heb ik nog steeds goed contact mee. We zien elkaar ook regelmatig op dit soort toernooitjes of we spreken elkaar op de WhatsApp. Vooral de zes tegen zes en zaaltoernooien gaan we nog wel eens af, dus aan het contact ligt het niet.”
Rijnsburg
De aanvaller volgt zijn oude club Rijnsburgse Boys nog steeds op de voet. Doordat hij zelf op zaterdag voetbalt kan hij niet naar Sportpark Middelmors om te kijken, maar hij is wel goed op de hoogte van de stand van zaken die zich bij ‘de Uien’ afspelen.
,,Ik kijk elke maandag braaf naar jullie site en natuurlijk naar de site van Rijnsburgse Boys. Ik merk wel dat de jongens die ik uit mijn tijd ken, steeds meer wegvallen.”
Fanatisme
Als we Kuhlmann moeten geloven, dan zijn de trainingen van zijn ploeg geen feest om naar te kijken. Vloeken en tieren op elkaar als er word verzaakt komt regelmatig voor. De ‘oudgedienden’ uit de top van het amateurvoetbal die aan het afbouwen zijn, knokken nog steeds voor elke meter en willen het onderste uit de kan halen. Zelfs uit een training.
,,Daarna doen we wel gewoon gezellig een biertje met elkaar, hoor. Ook na de wedstrijden en tijdens trainingskampen hebben we het onwijs naar ons zin met elkaar, maar dat fanatieke krijg je er niet uit. We spelen met jongens die tussen de 35 en 42 zijn en zoals ik net al zei, die hebben in de top van het amateurvoetbal gespeeld.”