,,De eeuwige student”, was een stempel dat Thomas Waasdorp tijdens zijn voetbalcarrière vaak opgestempeld kreeg. Twee studies, wonend in een Leids studentenhuis en een studentikoos-achtige bravoure zorgden hiervoor. Uit Leiden is de voormalig sluitpost van Ter Leede nooit meer weggegaan. In de Sleutelstad spraken we met Waasdorp af om hem te vragen hoe het leven er anno 2014 voor staat. Onder andere zijn hoogte- en dieptepunten bij Ter Leede, het derbygevoel en coaches en medespelers passeerden de revue.

Waasdorp schoof op zijn twaalfde bij UVS voor het eerst de keepershandschoenen om zijn handen. Al snel bleek dat hij een talent had voor het tegenhouden van ballen. Een uitverkiezing voor het Leidsch elftal en een transfer naar Lisse bewezen dit. Op zijn zeventiende werd de keeper al bij de selectie van Lisse gehaald.

De toenmalige eerste doelman was echter onomstreden en er werd aan Waasdorp te kennen gegeven dat hij pas vier of vijf jaar later hoefde te rekenen op een basisplaats in het eerste. Voor een achttienjarige die elke week het gras wil ruiken was dit een heuse lijfstraf. Waasdorp besloot zijn geluk ergens anders te beproeven en kwam zes kilometer verderop bij Ter Leede uit. De club die hij uiteindelijk 13 jaar zou dienen.

Respect

Als Thomas, Tom voor intimi, over Ter Leede praat, doet hij dit nog altijd met veel respect en passie. De club was meer dan een decennium een tweede huis voor de kale keeper. Een broodvoetballer is de middelste van drie voetballende broers nooit geweest. Voor een paar euro meer een paar kilometer verderop voetballen was niets voor hem.

Vlak voordat Rijnsburgse Boys aan zijn gouden jaren begon werd Waasdorp benaderd om daar tweede keeper te worden. Stellig en vol bravoure stelt hij nu dat het hem wel zou zijn gelukt om eerste keeper te worden van de ‘Uien’. Maar de liefde en een vaste basisplaats  bij Ter Leede gingen voor. Ook clubs uit verder gelegen oorden trokken aan de goalie. Het Brabantse Baronie wilde de keeper inlijven. Maar voor een student uit Leiden was vier keer per week de afstand Leiden – Breda afleggen een te grote opgave. En waarom zou je weggaan als je het naar je zin hebt.

Waasdorp heeft goede jaren bij Ter Leede gekend. Rond de eeuwwisseling begon hij met keepen bij het vlaggenschip van Sassenheim. Uit die beginperiode staat onder andere zijn trainer Arie Lagendijk hem nog helder voor de geest. Waasdorp over Lagendijk: ,,Tactisch een briljante trainer, hij kon met drie kleine omzettingen een heel team veranderen.”

Sneijder

Onder Lagendijk won Ter Leede onder andere de landelijke  amateurbeker (2-0 tegen Sneek) en de supercup (2-1 tegen Quick Boys). In die jaren aan het begin van de eeuw speelden ze ook een wedstrijd tegen Jong Ajax. ,,Allemaal jonge spelers, maar zo goed en snel. Onder andere Sneijder, Heitinga en Nigel de Jong maakten deel uit van dat team. Spelers die een half jaar later in de Champions League speelden. We verloren met 0-7. Dat was het beste team waar ik ooit tegen heb gespeeld.”

Maar ook in de Bollenstreek is Waasdorp goede teams en spelers tegen gekomen. Bijvoorbeeld het Rijnsburgse Boys tussen 2006 en 2009. ,,Dat was een goed team, met een uitstekend middenveld. Die wonnen in die tijd alles wat er te winnen viel.” Zelf speelde hij ook samen met goede voetballers. Floor van Duijn bijvoorbeeld: ,,Floor was niet groot en al een beetje in de herfst van zijn carrière toen hij de overstap maakte van Quick Boys naar Ter Leede. Maar de man was zo goed.” Ook aan Carlo van Zelst bewaart Waasdorp warme herinneringen. ,,Carlo was tweebenig, lang, snel en had een goede voortzetting. Vergis je niet, er waren kwalitatief betere spelers in de selectie, maar die lieten het niet in de wedstrijd zien. Van Zelst en van Duijn stonden er als het er om ging, dat maakte ze zulke goede voetballers.’’

Uiteindelijk kwam er na 13 jaar een einde aan het huwelijk tussen de Leidenaar en de roemruchte club uit Sassenheim. Dieptepunt in zijn tijd aan de Roodemollen was de PD-wedstrijd aan het einde van het seizoen 2008-2009. Al is het missen van een kampioenschap op zijn prijzenlijst ook een teleurstelling. Voornaamste redenen om te stoppen was de steeds spaarzaam wordende tijd en dat hij geen zin meer had om opnieuw onderdeel uit te maken van een team in opbouw.

De Bollenstreek

De vele derby’s die kenmerkend zijn voor de Bollenstreek mist de keeper nog wel. Waasdorp: ,,Het spelen voor duizenden supporters, de spanning en de historie die erbij komt kijken, maken dit soort wedstrijden uniek.” De huidige Hoofdklasse B is daar een mooi voorbeeld van. Bij wedstrijden tussen Noordwijk, Ter Leede, Rijnsburgse Boys, Quick Boys en Katwijk komt altijd iets speciaals om de hoek kijken.”

Wat volgens Waasdorp opvalt aan de huidige Hoofdklasse zijn de mindere prestaties van Quick Boys en de goede van Ter Leede. ,,Het knappe van Ter Leede is dat ze dit seizoen niet als een kaartenhuis in elkaar zijn gezakt, maar het juist zeer goed doen.” Quick Boys mist al jaren de boot naar de Topklasse. ,,Het is een sleeping giant met het mooiste amateurstadion van Nederland”, vindt Waasdorp.

Waasdorp: ,,De derby tussen Katwijk en Quick Boys is samen met de derby tussen Spakenburg en IJselmeervogels de mooiste in het Nederlandse amateurvoetbal. Al is het alleen in woord nog amateurvoetbal. Er gaan verschrikkelijke grote bedragen in om. Katwijk heeft dat goed gezien en een selectie met vooral meerderjarige contracten samengesteld. De kern is al een aantal jaren bij elkaar en op de Krom hebben ze de selectie en begroting voor de Topklasse. Daar moeten ze zo snel mogelijk terug naar toe. Dat is waar Katwijk thuis hoort.”

Tegenwoordig

Zoals eerder gezegd woont Waasdorp nog altijd in Leiden. Na het succesvol afronden van twee studies is hij tegenwoordig zorgfraude-onderzoeker. Na drie jaar niet te hebben gekeept, pakte hij in de zomer van 2013 de draad weer op. Hij is teruggegaan naar de basis van het voetbal.

,,Gewoon weer lol hebben in het spelen van het spelletje. Ik speel nu Derde Klasse op zaterdag. Nog steeds zijn er dan spelers die deuren intrappen na een verliespartij. Daar kan ik met mijn hoofd niet bij. Als je op je 25ste op dit niveau speelt. dan ga je het profvoetbal echt nooit meer halen.” Zijn studententijd heeft hij niet helemaal achter zich kunnen laten. Hij voetbalt namelijk op het Wim Mugge sportpark, alwaar hij de kleuren van de Leidsche Studenten Voetbal Vereniging (LSVV) verdedigt.

Tekst: Matthijs Snepvangers