,,Je bent een ontzettende klootzak, weet je dat?’ Dat is letterlijk wat op deze foto — na mijn laatste wedstrijd — tegen me wordt gezegd. Door Han de Haan. Wie hem niet kent. Wat ik bijna onmogelijk acht. Hij staat in mijn rijtje van meest bijzondere mensen die ik in het voetbalwereldje heb leren kennen.
,,Je gaat ons missen, en voor je het weet, kom je vragen of je als-je-blieft weer terug mag komen”, vervolgde hij. Lachend zeg ik hem dat het zo’n vaart wel niet zal lopen. ,,Maar je bent altijd welkom hoor”, vertrouwt hij me grijnzend toe.
Terug in de tijd. Han zijn eerste seizoen bij FC Lisse. Het is een maandagavond. Een trainingsavond. ,,Jongens, het spijt me dat ik jullie voor niets naar de club heb laten komen.” Zittend in de kleedkamer kijken we hem niet begrijpend aan. We zijn allemaal een uurtje eerder naar de club gekomen om colberts te passen voor het nieuwe seizoen. ,,Ja, jongens, het spijt me echt. Maar die nieuwe colberts, er zitten geen mouwen aan…”
Iedereen schiet in de lach, en op dat moment heeft hij door dat hij in de maling is genomen. Robin Stolp, de lolbroek van de groep, heeft Han een uur eerder opgebeld en gedaan alsof hij de kledingsponsor was. Met open ogen erin. Achteraf begreep Han al niet, hoe aan colberts geen mouwen kunnen zitten.
Het is een van de honderd momenten die ik met deze man heb beleefd. Zelf heeft hij duizenden verhalen. Werkelijk eindeloos. Die hij vertelde in de vele busreizen naar uitwedstrijden. Tijdens de trainingskampen in Torremolinos en Barcelona. Of in de kantine aan de bar. En zelfs als hij voor de tiende keer hetzelfde verhaal vertelde, ging iedereen rechtop zitten, omdat je wist dat je binnen vijf minuten weer tranen ging lachen.
Han, wat je op het veld tegen me zei, klopt. Of in ieder geval, deels. Ik ga je missen. We gaan je allemaal missen. Als persoon. En wat je allemaal voor ons hebt gedaan. Een lijst die ik hier niet op kan noemen, omdat ik dan vér over mijn 500 woorden heen ga.
De komende dagen staan in het teken van afscheid nemen. Via deze weg wil ik iedereen, ontzettend veel sterkte wensen. Kinderen, kleinkinderen, andere familie, (voetbal)vrienden, kennissen, en in het bijzonder natuurlijk Bep. Han’s fantastische vrouw.
Op de allereerste training zei je: ,,Ik ben Han de Haan. En ik ben er voor júllie, jongens. Ik regel álles voor jullie. Zelfs als je een huis wilt kopen. Je zegt het maar.” Het fijne, je regelde het ook allemaal. En van dat aanbod, wil ik bij deze nog een keer gebruik maken. Nee, ik hoef geen huis. Ik wil iets anders. Ik wil dat je af en toe langs blijft komen. In de verhalen. In de herinneringen. Bij de biertjes aan de bar.
Rust zacht, verschrikkelijk fantastische vriend.
Kevin Weijers (27) is voormalig voetballer van FC Lisse en viel in die hoedanigheid jarenlang onder de hoede van Han de Haan. Kevins focus is nu gericht op zijn maatschappelijke carrière. Volg hem op Twitter via @weijerskevin.