Dit voorjaar was topklasser WKE uit Emmen op sterven na dood. De financiële problematiek was Woonwagen Kamp Emmen dermate boven het hoofd gegroeid dat het voortbestaan van de voormalig landskampioen aan een zijden draadje hing. Vier maanden later lijkt WKE als een phoenix uit haar as herrezen. Door een 0-1 overwinning op VVSB behield het de koppositie in de zondag Topklasse en ziet de toekomst er door een bruisend verenigingsleven er weer zonnig uit.

,,We zijn op een ruwe manier wakker geschud. Om in rustig vaarwater terecht te komen hebben we nog één of twee jaar nodig. Daarvoor hebben we in ieder geval de tijd gekregen. We kunnen nu structuur aanbrengen in onze financiën en om dit te bereiken hebben we ook alles op papier gezet”, vertelt een trotse WKE-preses Willem Zwikker.

Van haver tot gort
Collectiviteit, mentaliteit en saamhorigheid zijn de toverwoorden bij de wederopstanding van WKE. Willem Zwikker, die als voorzitter de kar sinds afgelopen mei trekt, kent de club van haver tot gort. De 63 jarige joviale preses weet waar hij over praat. Al decennialang is hij betrokken bij de Drentse topklasser. Na dertien seizoenen in het eerste elftal stond Zwikker verdeeld over twee perioden vier seizoenen voor de WKE-selectie. In Drenthe wordt hem zelfs de eretitel ‘Mister WKE’ toegekend. Sportpark Grote Geert kent voor hem dan ook geen geheimen.

Dat was bij zijn aantreden als voorzitter wel anders toen het ene na het andere lijk uit de kast rolde of al was gerold. De torenhoge schuldenlast, alleen de Belastingdienst claimde al een bedrag van € 250.000, groeide de club boven het hoofd omdat er zich nog veel meer schuldeisers meldden. Om die problemen te boven komen is intussen heftig gesneden in de uitgaven voor de A-selectie. ,,Over de betalingen aan spelers hebben we heel duidelijke afspraken kunnen maken. Dat hield in eerste instantie in dat topvoetbal eigenlijk onmogelijk leek voor WKE. Ik heb de KNVB in juni voorgesteld om vrijwillig af te dalen naar de Eerste Klasse. Die wilde daar niet aan. We konden wel een jaar stoppen en dan op dat niveau verder gaan, maar dan was de ziel uit de vereniging verdwenen en dat wilden we niet. We kozen toch voor topklassevoetbal, maar dan wel zonder betalingen aan de spelers. Het enige dat zij ontvangen is een reële onkostenvergoeding. Daarover zijn contracten gemaakt en dat is het.”

Zonder morren
Die verbintenissen ging het allergrootste gedeelte van de spelers zonder morren aan. En dat zorgde voor een unicum in de top van het amateurvoetbal. Waarbij er noodgedwongen een beroep werd gedaan op spelers uit de eigen jeugd. Die hebben zich intussen een plekje in de selectie van Paul Weerman veroverd. ,,En dat maakt de binding met de achterban meteen een stuk groter. Laatste bij FC Lienden gingen er zo’n negentig veelal jongere supporters mee. Dat hadden we jarenlang niet meegemaakt. Daarnaast zijn de ervaren krachten, ooit broodvoetballers, gebleven. Die voelen zich na al die jaren inmiddels echte WKE’ers. Onder het motto: ‘Wij willen in deze vorm nu iets terugbetalen na al die jaren’, gingen zij akkoord. Juist die mentaliteit is één van de pijlers van het huidige succes.”

Dat dit geen loze woorden waren toonde WKE op de Boekhorst aan. Als een ware voetbalmachine kwam WKE voor de dag. Waarbij in de slotfase clubman Berend Oosting als invaller zijn opwachting maakte. De 37 jarige routinier die door blessures en andere ongemakken allang leek te zijn afgeschreven, werkte zich in die korte periode binnen de witte lijnen vier slagen in de rondte om de nipte 0-1 vast te houden, waardoor juist hij het symbool werd van de Emmense wederopstanding. Een glunderende Zwikker zag het genoegzaam toe. ,,Prachtig dit, toch. Achter de schermen werken we soms vijf avonden per week keihard om de boel weer op poten te zetten. Dan zijn juist deze momenten de beloning voor wat we nu bij WKE realiseren.”

Tekst: Leo Schrama

Foto: Tino Stulen