Er kon bij gelegenheidsspits Jelle Geerlings wel een klein glimlachje vanaf toen hij werd geconfronteerd met het feit dat hij bij Foreholte misschien wel ‘de twaalfde man’ is. De twaalfde man van de selectie. Zijn multifunctionaliteit als speler zit hem af en toe tegen.  Maar wat is zo’n speler toch handig voor een trainer. Ook voor Marcel IJzendoorn die met een acuut spitsenprobleem kampt. Luigies is gestopt, Arroyo al tijden geblesseerd en Schiebroek zit geschorst aan de kant. Die laatste hoeft nog wel maar één duel schorsing uit te zitten. Geerlings ziet de bui alweer hangen. Weer de twaalfde man en een plekje op de bank? ,,Nu maar hopen dat dat niet gebeurt.”

Geerlings kreeg zijn kans na het wegvallen van Luigies en Schiebroek in de openingsfase van dit seizoen. Vooral op aandringen van de overige leden van de technische staf besloot IJzendoorn de gok te wagen met Geerlings. Die Jelle Geerlings speelde toch zo goed in het tweede en moest zijn kans krijgen? ,,Eigenlijk is hij een aanvallende middenvelder”, begint Foreholte-coach IJzendoorn. ,,Maar Jelle is technisch. Dat heeft hij wel laten zien. Je ziet alleen dat het geen echte spits is. Dat heeft met looplijnen te maken. Daar probeer ik hem bij te helpen. Hij moet soms ook ‘vuile meters’ maken, om zo anderen weer in stelling te brengen. Het moet beter, maar hij doet z’n best.”

Wennen
De 21-jarige Geerlings is het wel eens met zijn oefenmeester. ,,Het is wennen. Ik heb in de jeugd ook bijna nooit in de spits gestaan. Meestal stond ik als aanvallende middenvelder op linksbuiten. Dat ik nu in de spits speel is uit nood geboren. Ik moet nu vooral beweeglijk zijn en uit de hoge duels blijven. Zo’n speler ben ik ook niet. Ik moet over de grond worden aangespeeld en ben geen spits van de doorkopballen. Ik wil wel graag in de spits blijven voetballen nu. Ook als Schiebroek weer terug is.”

Puzzelen
Hoe dan ook zal IJzendoorn voorlopig even moeten puzzelen voor de spitspositie. De Leidse trainer van de Voorhouters ziet er de grap nog wel van in. ,,Hadden we vorig jaar wel een spits dan?”, lacht IJzendoorn. ,,Luigies schoot er in 26 duels maar twee in. Maar hij had wel lengte en kon een bal vasthouden. Schiebroek heeft dat ook, hij is ook sterk aan de bal. De kans dat hij weer gaat spelen, is aanwezig. Maar Jelle deed het vorig seizoen ook briljant in de nacompetitie waarin hij winnende goals maakte als wisselspeler. Misschien is hij onze ‘supersub?”, vraagt IJzendoorn zich hardop af tot besluit.

Tekst: Frank Venema

Foto: Jeanette Dijkstra