Langs elke bar of eetgelegenheid waar je hier langsloopt, hangt een groot tv-scherm aan de muur. Het programma van keuze? Voetbal. Engels voetbal. En waar is ‘hier’? Hanoi, Vietnam.
Afgelopen vrijdag ben ik aangekomen. De start van een wereldreis. Eentje die me — of dat is in ieder geval de bedoeling — via 80 bedrijven de wereld rond gaat brengen. Meer informatie over deze challenge, klik hier.
Maar Hanoi, Vietnam dus. De plek waar iedereen in een trainingspak van Manchester United loopt. En waar ik eerst drie weken van mijn avontuur backpackend doorbreng met een van mijn beste maatjes, Ruben. Of zoals ze hier zeggen ‘Robinson’.
Brommers
Wat opvalt is, hoe erg sport hier ook leeft: de meeste Vietnamezen zetten geen stap te veel. Hebben wij veel fietsen in Amsterdam? Hanoi heeft de dubbele hoeveelheid aan brommers en scooters. Waar ze gerust met zijn drieën en soms zelf vieren opzitten. Of hun hele inboedel mee verhuizen. Net zo makkelijk. Zittend op een terras, kijkend naar het voorbij toeterende verkeer, verdenk ik de meeste er stiekem van maar wat in de rondte te rijden.
En zitten ze niet op een brommer, staren ze in hun smartphone. Terwijl beide van deze activiteiten moeiteloos worden gecombineerd met een sigaret.
Kortom, op het eerste oog een sportief volk? Niet echt..
Het drukke verkeer is precies de reden waarom de receptioniste van het Guesthouse waar we slapen, ons uitlacht als we vertellen wat we van plan zijn: ,,We go for a run in the city…”
Feest
Eerder hadden we al een groot meer gezien van ongeveer anderhalve kilometer omtrek, waar we prima omheen kunnen rennen. Gecombineerd met wat oefeningen. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens het rennen vangen we al aardig wat verbijsterde blikken en opengevallen monden. Zodra we beginnen met de burpees is het feest. Mensen beginnen zich langzaam om ons heen te verzamelen. Smartphones worden gepakt. Foto’s geschoten. Filmpjes gemaakt.
Als ik met nog 20 burpees te gaan tot de 100 even rust, vraagt een wat gezette dame in een roze jas met de grootste smartphone die ik ooit heb gezien: ,,Are you resting or are you finished?” Lachend zeg ik: ,,Resting ofcourse.”
En ik ga door met wat ik deed. De lach krijg ik niet meer van mijn gezicht. Terwijl ik al burpee-springend denk: ‘Sport is van de wereld, maar sommige mensen kijken er waarschijnlijk gewoon liever naar.’
Kevin Weijers is voormalig speler van topklasser FC Lisse. Nu ruilt hij als ondernemer zijn creativiteit voor eten en onderdak. Om op die manier bij 80 bedrijven, organisaties, goede doelen en merken rond de hele wereld ideeën te realiseren. Volg hem op aroundtheworldin80experiments.com