In het seizoen 1999 – 2000 kent de FC Lisse een moeizaam seizoen waarin uiteindelijk via een promotie/degradatieduel voor  het behoud in de Hoofdklasse moet worden gestreden. Tegenstander op, als wij het goed zien, Sportpark de Duinwetering, is SV Marken dat momenteel uitkomt in de 2e Klasse Zaterdag. Trainer van de blauw-gelen was destijds Wim Schaap. We zien verder bekende Lisse-namen als Jerrel Linger, Murat Boke, Leon van der Zwet, Ron Bouman, Erwin van der Lugt en Stephan Spruijt. Voor de kenners herkennen we aan SV Marken-zijde goalie Eelco Zeinstra die daar, volgens onze eigen Willem van Zuilen, al sinds mensenheugenis onder de lat staat. Ook herkennen we Gero Sanders en de gebroeders Teerhuis.

In een knotsgek duel komt FC Lisse op een 0 – 1 achterstand. Vijf minuten voor tijd maakt Jerrel Lenger, na goed doorgaan van Stephan Spruijt, de zo gewenste 1 – 1.  Terwijl iedereen zich opmaakt voor de verlenging, schiet Marken vlak voor tijd toch nog uit een vrije trap de 1 – 2 tegen de touwen. Op dat moment gelooft zelfs Willem er niet meer in en voorspelt de derby tegen KRV (het huidige FC Rijnvogels) in de Eerste Klasse. Toch redt de FC nog het vege lijf. In de blessuretijd werkt de huidige assistent-trainer van VV Katwijk, Erwin van der Lugt, de bal binnen.

Verlengen dus. Daarin pakt de Bollenstreekclub voor het eerst de leiding door wederom een treffer van Jerrel Linger. Nog een jaar in de Hoofdklasse lijkt bezegeld (aldus Willem), maar niets is minder waar. Weer komt SV Marken langszij en moeten penalty’s beslissen wie er degradeert. Keeper Ron Bouman kroont zich in die serie tot absolute held door meerdere penalty’s te stoppen en zelf de winnende binnen te schieten (helaas ontbreken de penalty’s op de beelden). VIDB gaat terug naar die wedstrijd met Stephan Spruijt, de huidige trainer van Van Nispen. Spruijt was eigenlijk gestopt, maar werd aan het eind van het seizoen opgetrommeld om de boel te redden.

,,Klopt inderdaad. Wat een wedstrijd! Ik was net gestopt, maar wel als leider betrokken bij het eerste elftal. Ik herinner me nog goed ik me een hoop wedstrijden heb staan verbijten langs de kant. Als leider, en nu ook als trainer, heb je natuurlijk veel minder grip op zo’n wedstrijd. Als je net gestopt bent, denk je nog als voetballer. Ik vond het daarom wel mooi dat Schaap me vroeg de laatste twee competitiewedstrijden en ook deze wedstrijd mee te spelen. In tegenstelling tot wat je in het filmpje hoort, maken wij pas in de 85e minuut de gelijkmaker. Maar direct in de tegenaanval schieten zij die vrije trap binnen. Ongelooflijk. We maakten ons al op voor de verlenging. De hele bank stond bij de eerste goal van Linger in het veld. Godzijdank maakte Erwin (van der Lugt) in de 94e minuut de gelijkmaker, anders degradeer je gewoon. De penaltyserie winnen we uiteindelijk met 4 – 2. Bouman zelf schoot de winnende binnen. Een passend einde van zo’n bizarre wedstrijd.”

Spruijt vervolgt: ,,Het gekke is dat we dat jaar bijna degradeerden en het jaar erop kampioen werden. In dat eerste jaar nam Schaap vijf jongens mee van TONEGIDO. Stuk voor stuk goede spelers, maar het klikte niet. Het jaar erop vertrokken zij en kwamen er weer wat nieuwe jongens. Misschien mindere voetballers, maar toen klikte het wel. Met het kampioenschap als gevolg. Dat terwijl we het seizoen daarvoor drie minuten voor het einde van de competitie nog virtueel in de Eerste Klasse voetbalden. Het kan soms raar lopen.”